Epididimisin stereolojik yöntemler ile incelenmesinde bouin fiksatifi ve modifiye davidson fiksatifinin etkilerinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Hastalıkların teşhis edilmesi ve tanı koyulması sürecinde en önemli aşamalardan biri, doku örneklerinin iyi bir şekilde değerlendirilmesinden geçmektedir. Dokuların morfolojik olarak incelenmesi tek başına yeterli değildir. Bu nedenle, dokuların sadece morfolojik olarak değil hem histolojik hem de stereolojik incelenmesi gerekmektedir. Bu tez çalışmasının amacı, kullanılan iki farklı tespit solüsyonunun epididimis dokusu üzerinde histolojik anlamda hem boyanmasına hem de stereolojik anlamda dokuda meydan gelen hacim değişimindeki farklılıkları açığa çıkartmaktır.Bu amaçla, çalışmamızda 10 adet, yetişkin, erkek, Spraque-Dawley sıçan kullanıldı. Eter anestezisi altındaki deneklere servikal dislokasyon uygulandıktan sonra skrotal insizyondan sağ ve sol epididimisleri çıkartıldı. Elde edilen epididimisler 2 eşit gruba ayrıldı (n=10). Dokular mDF ve Bouin fiksatifleri ile tespit edildi. Rutin takip işlemlerinden sonra parafine gömülen dokulardan alınan 5 µm kalınlığındaki kesitler Hematoksilen-Eozin, PAS ve Masson Trikrom ile boyandı.Kesitler Olympus marka mikroskop ile incelendi ve DP73 kamera ile fotoğraflandı. Her iki fiksatif ile tespit edilmiş doku örneklerinden alınan preparatlarda stereolojik metodlardan biri olan cavalieri prensibi kullanılarak dokuların hacim ölçümleri yapıldı. Tespit öncesi ve tespit sonrasında hacimsel olarak fiksatifler arasında önemli ve anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur (p>0.05). Elde edilen diğer bulgularda, kullanılan iki fiksatiften biri diğerlerine oranla epididimis dokusunun daha fazla çekmesine neden olmadığı ve dokunun morfolojik yapısını koruduğu ortaya çıkmıştır. Fakat mDF, BF'ye oranla dokudaki nükleer detayı daha net ortaya koymuştur.Sonuç olarak, epididimis dokusu üzerinde fiksatiflerin etkilerinin daha net ve güvenilir sonuçlar ortaya koyabilmesi için kullanılan boya ve fiksatiflerin sayılarının artırılması sağlanmalıdır. One of the most important steps in the diagnosis and diagnosis of disease is through a good evaluation of tissue sample. Morphological examination of tissues alone is not sufficient. Therefore, tissues should be examined not only morphologically but also histologically and stereologically. The aim of this thesis is to reveal both the histological staining of the two different fixing solutions on the epididymis tissue and the differences in the volume changes in the tissue in the stereological sense.In this study, 10 adult, male, Spraque-Dawley rats were utilized. Cervical dislocation was applied to ether anesthetized subjects, and both right and left epididymis were taken out from a scrotal incision. Twenty epididymis obtained were divided into two equal groups (n=10) and fixed with BF and mDF. After routine tissue processing, 5 thick sections were taken from paraffin blocks and stained with Haematoxylin-Eozin, PAS and Masson Trikrom. Sections were analysed with Olympus BX53 microscope and photographed with DP73 camera. Volume measurements of the tissues were made by using cavalieri principle which is one of the stereological methods in the preparations taken from both fixed and fixed tissue samples. It was found that there was no important and significant difference between the fixatives before and after fixation (p> 0.05). In the other findings, it was found that one of the two fixatives used did not cause the epididymis tissue to attract more and the morphological structure of the tissue was preserved. But, mDF fixative revealed more nuclear detail in the tissue than BF.As a result, the number of dyes and fixatives used should be increased so that the effects of fixatives on epididymis tissue can produce clearer and more reliable results.
Collections