Güvercinlerde takla davranışı ile beyin morfolojisi ve histolojisi arası ilişkiler

Abstract

Hobi ve ticari amaçlı yaygın yetiştiriciliği yapılan güvercinlerde gerek morfolojik gerekse davranış karakterleri bakımından orijin türden önemli derece sapma gösteren birçok ırka rastlanmaktadır. Bu çalışmada takla davranışı gösteren güvercin genotipi ile bu davranışın gözlenmediği genotiplerin beyin morfolojisi ve histolojisi açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada materyal olarak Takla, Posta ve Baska ırklarından toplam 24 güvercinin beyinlerinden doku kesitleri alınarak, Hematoksilen&Eosin ile boyanmıştır.Yaş beyin ağırlığı bakımından dişi ve erkek güvercinler arasındaki fark istatistiksel olarak önemlidir (P=0,011). Ayrıca takla ırkı diğer ırklara göre istatistiksel olarak daha büyük bir beyne sahiptir (P = 0.003).Tüm genotiplerin bir arada değerlendirildiği allometrik denklemlerde yaş beyin ağırlığı ile canlı ağırlık ve karkas ağırlığı arasındaki ilişkilerin regresyon katsayıları sırasıyla b = 0,31 (P=0,004) ve b = 0,27 (P = 0,007) olarak bulunmuştur. Takla güvercinlerine ait değerlerin büyük bir kısmı, diğer ırkların aksine regresyon doğrusunun altında yer almışlardır.Genotipin ve cinsiyetin cerebellumdaki moleküler tabaka, granüler tabaka ve ak madde uzunlukları üzerinde etkileri önemsizken (P?0,2013), mm2'deki purkinje hücrelerinin sıklığı üzerindeki etkileri önemlidir. Baska ırkı diğer ırklara göre daha düşük değerlere sahiptir (P=0,0400). Histolojik beyin dokusu kesitlerinin kalitatif incelenmesi sonucunda ırklar arasında herhangi belirgin bir fark görülememiştir.Takla ırkı diğer genotiplere göre daha düşük yaş beyin ağırlığına sahip olmasına karşın cerebral ve cerebellar yapıdaki ölçülen nicelikler açısından diğer ırk veya ırklarla benzer özellikler taşımaktadır.Sonuç olarak gerek klasik gerekse allometrik karşılaştırma takla güvercinlerinin daha düşük bir beyin ağırlığına sahip olduklarını göstermektedir. Ancak daha net sonuca varabilmek için beyin bölgelerinde ayrıntılı temel araştırmalara gereksinim bulunmaktadır.

Many pigeons breeds were found in widely breed for commercial purposes and hobby that they show highly significant deviation from the origin specie in terms of both morphological and behavioral characters. The purpose of this study was to compare the brain morphology and histology of pigeon genotypes with and without tumbling behaviour.. In this study as materials were used brain tissue sections from 24 pigeons of Baska, Homer and Turkish Tumbler genotypes. The brain tissues were stained with the H & E method.The gross brain weight was significantly different regarding gender (P = 0.011). Furthermore, the Turkish Tumbler pigeons have a significantly lighter brain than the other breeds (P = 0.003).All genotypes were evaluated together in the allometry equations and regression coefficients gross brain weight and live weight, gross brain weight and carcass weight were b = 0.31 (P = 0.004) and b = 0.27 (P = 0.007), respectively. A large part of the values of the Turkish Tumbler pigeons were below the regression line contrast to the other breeds.Genotype and gender effects were not significant on the width of molecular strata, granular strata and white matter in cerebellum (P ? 0.2013). While genotype and gender effects were significant, in terms of purkinje cell frequency per mm2. The Baska pigeons have significantly fewer purkinje cells per sq mm (P = 0.0400). As a result of the qualitative evaluation of brain tissue preparations, differences could not be established between the breeds.The conventional and allometric comparison of brain weights indicates a much smaller brain of Turkish Tumbler pigeons in compare to the other breeds. However, no significant differences were found between the tumbling and non tumbling pigeon breeds in terms of other observed traits.As a result, both classical and allometric comparison show that Tumbler pigeons have a much smaller brain weight. However, the explanation of the tumbling behaviour in the level of brain physiology needed more basic research.