Kivi (Actinidia deliciosa) meyvesinde farklı hasat sonrası uygulamalar ve farklı ambalaj tiplerinin depolama süresi ve meyve kalitesi üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmada Kivi (Actinidia deliciosa) meyvesi, Hayward çeşidinde farklı hasat sonrası uygulamaların ve farklı ambalaj materyallerinin uygulanmasının depolama süresi ve meyve kalitesi üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla kiviler hasat edildikten sonra bir kısmına 312,5 ppb, 625 ppb ve 1250 ppb olmak üzere 3 farklı dozda 1-MCP uygulanmış bir kısmı da LDPE ve PVC ambalaj materyali ile ambalajlanmış, hiç bir uygulama yapılmayan kivi meyveleri ise kontrol meyveleri olarak depolanmıştır. Ambalajlanan kiviler 1°C ve %95 oransal nem koşullarında soğuk hava deposunda 2, 4 ve 6 ay süre ile muhafaza edilmiştir. Depolama sonrası ürünlerde ağırlık kaybı, meyve tadı, meyve eti sertliği, meyve zemin rengi, meyve et rengi, suda çözünür kuru madde oranı, titre edilebilir toplam asitlik miktarı, toplam şeker, indirgen şeker ve fenolik bileşik değerlerindeki değişimler belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar ışığında, PVC ve LDPE uygulamaları incelenen kriterler açısından başarılı sonuçlar vermiştir. 1-MCP uygulamaları arasında ise 1250 ppb 1-MCP uygulamasının diğer dozlara göre daha olumlu sonuçlar verdiği görülmüştür. Bu uygulamayı ise 625 ppb 1-MCP uygulaması takip etmiş, 312,5 ppb dozu meyve kalitesinin korunması açısından yetersiz kalmıştır.

In this research, it was aimed to determine the effects of different postharvest applications and packing materials on storage time and fruit quality of Kiwi (Actinidia deliciosa) cv. Hayward.For this purpose after harvest fruits were applied with 1-MCP (with 3 doses;312,5 ppb, 625 ppb and 1250 ppb) and/or pack with LDPE and PVC packing material and stored. The fruits which had no application called as control. Packed fruits stored at 1°C and 95% RH for 2,4 and 6 months. After storage; changes in weight loss, fruit taste, fruit firmness, fruit skin and flesh colour, total soluble solids, total titratable acidity, total sugars, reduced sugars and total phenolic compounds were determined. According to analysed data PVC and LDPE materials were found effective in terms of analysed criteria. In 1-MCP applications, 1250 ppb dose were found most effective where as 625 ppb had less effect but 312,5 ppb was insufficient.