Toprak altına serilen su tutma bariyerlerinin (STB) toprak su içeriği ve çim bitkisi gelişimi üzerine etkileri

Abstract

2010 ve 2011 yıllarında Çanakkale İli Ezine İlçesinde yaz döneminde yürütülen çalışmada, çim bitkisinin etkili kök derinliği altına serilen Su Tutma Bariyerlerinin (STB) toprak su içeriğine, bitki su tüketimine, verime ve bitkisel (bitki su içeriği, klorofil miktarı, kök gelişimi, görsel kalite) özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, sensörler yardımıyla ölçülen nem değerleri ile iklim ve toprak özellikleri kullanılarak HYDRUS/2D programında simülasyon modelleri oluşturulmuştur. Deneme, çim bitkisinin 30 cm ve 40 cm toprağın altına serilen STB'de, farklı sulama suyu miktarlarının (kullanılabilir su tutma kapasitesinin (KSTK) %100'ü, %66'sı ve %33'üne tamamlanması) uygulandığı 6 konu ile STB'nin uygulanmadığı ve KSTK'nın %100'ünün karşılandığı konu (kontrol) olmak üzere 7 farklı konudan oluşturulmuştur. Çalışma sonucunda, deneme yıllarının ortalamasına göre STB uygulamalarının kontrol konusuna kıyasla %35-74 oranında su tasarrufu sağladığı görülmüştür. STB'nin 30 cm ve 40 cm derinliğe yerleştirildiği koşulda, KSTK'nin %100'ü ve %66'sına tamamlanarak yapılacak sulamanın Çanakkale koşullarında iyi kalitede çim yetiştiriciliği için uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bununla birlikte, KSTK'nın %33'ünün uygulandığı konularda çim bitkisi verim ve bitkisel özellikler açısından olumsuz etkilenmiştir. HYDRUS/2D modelleme programı kullanarak belirlenen nem değerleri ile araziden ölçülen gerçek nem değerleri arasındaki korelasyon katsayıları, deneme yıllarına göre 0.74-0.94 arasında bulunmuştur. Elde edilen sonuçlara göre, Çanakkale'de kumlu bünyeli topraklarda HYDRUS/2D modelinin arazideki nem değerlerini belirlemede kullanılabileceği söylenebilir. Sonuç olarak, bitki su tüketimi oldukça fazla olan çim bitkisinde STB uygulamaları ile önemli oranda su tasarrufu sağlandığı ve bu yöntemin kumlu bünyeye sahip topraklarda suyu muhafaza etmek için kullanılabileceği belirlenmiştir.

In this research, effects of water retention barrier (WRB) that was placed under effective rooting depth of turfgrass, on soil water content, plant water consumption, yield and plant properties (plant water content, chlorophyll, root development, visual quality) were investigated in Canakkale-Ezine in 2010 and 2011. Additionally, results were simulated with HYDRUS/2D by using water contents measured by sensors, climate and soil properties data. Treatments were WRB application depths (30 cm and 40 cm) and irrigation levels (100%, 66% and 33% of available water holding capacity) and control (no WRB and 100% of available water holding capacity). Results showed that WRB application saved 35-74% water compared to control treatment. WRB applications to depths of 30 cm and 40 cm and irrigation to 100% and 66% of available water holding capacity resulted a good quality of turfgrass growth under Canakkale climate conditions. When turfgrass was irrigated to 33% of available water holding capacity, plant properties and yield of turfgrass were negatively affected. Correlation coefficients between measured soil water contents and predicted (HYDRUS/2D) values were between 0.74-0.94. Therefore HYDRUS/2D model can be used to predict soil water content in Canakkale sandy soils. As a result, using SWRB in turfgrass which has high water consumption, saved water compared to control. This method can be used to save water within sandy soil profiles.