Diz osteoartritinin tedavisinde artroskopik debridmanın yeri: Hayat kalitesi temelinde hasta seçimine yardımcı olacak parametrelerin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı 40 yaş üstü diz osteoartriti olan hastalarda, yaşam kalitesi (Short Form-36), Lysholm skoru ve görsel ağrı skalaları ile artroskopik tedavinin etkinliğini değerlendirmek ve hangi hasta gruplarında artroskopik tedavinin yararlı olduğunu ortaya koymaktır.Bu çalışma ortopedi ve travmatoloji kliniğinde dejeneratif diz nedeniyle, haziran 2007 ile aralık 2008 tarihleri arasında artroskopik cerrahi uygulanan 40 yaş ve üzeri hastalar ile gerçekleştirildi. Her iki dizden aynı seansta ameliyat edilen (N=2), takip sırasında her hangi bir nedenle aynı dizden yada karşı dizden tekrar ameliyat edilen (N=1; takibin birinci yılında aynı dize yüksek tibial osteotomi uygulandı.), takip sırasında exitus olan (N=1) ve son kontrolüne gelmeyen hastalar (N=17) çalışmaya dahil edilmedi. Çalışma kriterlerine uyan, son kontrollerine gelen ve gönüllü hasta onam formunu imzalayan 60 hasta ile çalışma gerçekleştirildi. Ortalama yaş 54,4 idi. (40-74). Hastaların 22'si erkek (%36,7) ve 38'i kadın (%63,3) idi. Ortalama takip süresi 20,53 ay (14-25 ay) idi.Hastaları yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi, tibiofemoral açı, radyolojik evreleme (Kellgren-Lawrence), proksimal metafizyal varus, baker kisti, efüzyon, sinovit, medial parapatellar plika varlığı, menisektomi varlığı ve yırtık tiplerine göre gruplandırdık ve ameliyat öncesi ve takip sonu dönemde yaşam kalitesi skalası (SF-36), Lysholm skoru ve görsel ağrı skalası ile değerlendirdik. Böylece artroskopik debridmanın hangi hasta gruplarında, yaşam kalitesi ve diğer skorlarda iyileşme sağladığını ortaya koymaya çalıştık.Sonuç olarak ileri yaş, kadın cinsiyet, obezite (> 30 kg/m²), > 10? varus açılanması, kellgren-Lawrence evre 3, ileri ve yaygın kıkırdak hasarı (Outerbridge evre 4), efüzyon, baker kisti ve sinoviti olan hastalarda artroskopik debridmanın düşük yarar sağladığını saptadık. Dejeneratif menisküs yırtığı, medial parapatellar plika varlığının ve proksimal metafizyal varusun sonuçları anlamlı etkilemediğini gördük. Dejeneratif medial menisküs yırtığı olup parsiyel menisektomi yapılanlarda, menisküs yırtığı olmayanlara göre benzer iyileşme elde edildi.Bu durumda uygun hasta hasta seçimi koşuluyla, diz osteoartriti tedavisinde artroskopik debridman yaşam kalitesini artıran bir yöntemdir.

The purpose of this study is to evaluate the efficiency of arthroscopic treatment in knee osteoarthritis, by means of health-related quality scale (SF-36), Lysholm knee scale and visual analog scale, in patients aged over 40 and to reveal in which patient groups the arthroscopic debridement is efficient.We studied the patients over aged 40, that were operated, between june 2007 and december 2008, with arthroscopic debridement in our department, because of the knee osteoarthritis. The patients operated bilaterally (N=2), operated again for the same knee or other knee during follow up period for any reason (N=1, in first follow up year, we performed high tibial osteotomy for the same knee) , patients were exitus or did not come to control at the end of the follow up (N=17) were excluded. Then the study was designed with 60 patients that came to control at the end of the follow up period and approved being a participant for this study. The mean age was 54,4.(40-74) There were 22 men (% 36,7) and 38 women (%63,3) in this study. The mean follow up was 20,53 months. (14-25 months)We formed different groups according to patients age, gender, body mass index, tibiofemoral angle, radiological grade (Kellgren-Lawrence), proximal metaphysial varus angle, baker?s cyst, effusion, synovitis, medial parapatellar plica, meniscectomy and type of meniscal tear. We evaluate the patients before surgery and at the end of the follow up period after surgery, by means of health-related quality scale (SF-36), Lysholm knee scale and visual analog scale. Thus, we tried to reveal, in which groups, were performed arthroscopic debridement, the outcomes of the health-releated quality score and other scores were better.In conclusion, we found that arthroscopic debridement resulted in poor outcomes in patients with advanced age, female gender, obesity (> 30 kg/m²), > 10? varus malalignment, Kellgren-Lawrence stage 3, advanced and diffuse chondral damage (Outerbridge grade 4), effusion, Baker?s cyst and synovitis. In addition we found that degenerative meniscal tears, proksimal metaphysial varus and medial parapatellar plica did not effect the outcomes. The outcomes were nearly same between the patients group that had a meniscal tear and performed meniscectomy and the patients group not. Briefly, arthroscopic debridement is an useful surgical technique for the knee osteoarthritis and increases the health quality of life in selected patients.