Tibia plato kırıkları sonuçlarımız

Abstract

ÖZETGiriş:Celal Bayar Üniversitesi Ortopedi veTravmatoloji A.D da ocak 2005-mart 2012 yılları arasında tibia plato kırığı olan ve kliniğimizde opere edilip , takibi yapılan 43 hastanın 43 dizi retrospektif olarak incelenmiştir..Hastalar ve metod:Hastane dosyaları ve kartlarından 54 hasta tespit edildi.1 hasta yatışının 1. Haftasında multitravma nedeni ile eks olmuştu.9 hastanın ise adres ve telefonlarına ulaşılamayarak 43 hastanın 43 dizi ile çalışmamız tamamlandı. Çalışmamızda Hastalarımızın yaş ortalaması: 44,72(20-72) Olup ,33'ü erkek (%76,7), 10'u kadındı(%23,3.)Operasyon endikasyonları :1- Intraartikular deplasmanın ? 2 mm2- metafize-diafizel tarnslasyon > 1 cm3- koronal ve/veya sagittal yönde 10 ° den fazla (varus-valgus) angular deformite4- açık kırıklarASA skoru yüksek ve genel anesteziyi tolere edemeyecek hastalar veya non deplase kırıklar konservatif tedavi edildi.Tüm hastalara rasmussen radyolojik değerlendirmeleri için bilateral bacak uzunluk grafisi ve AP yan grafileri çekildi. Eklem redüksiyonu için rasmussen radyolojik değerlendirme kriterleri kullanıldı.Diz skorları için ise Diz cemiyeti diz skoru (KSKS-Knee Society Knee Score) ve (KSFS-Knee Society Score Function )fonksiyonel skorları kullanıldı. Post op travma ile osteoartrit arasındaki ilişki için ise Kellgren-Lawrence radyolojik değerlendirme skoru kullanıldı.Sonuç: Hastalarımızın diz skorlarında: % 76,7 ,fonksiyonel skorlarında :%79,1 , rasmussen radyolojik evrelerinde %79,2 iyi -mükemmel sonuç aldık.Hastaların yaşı attıkca osteoatrit evreside artıyodu(p=0,009). 40 yaş üstündeki hastaların 40 yaş altındaki hastalara göre osteoartrit evreleri daha yüksekti(p=0,005) fonksiyonel skorlarına baktığımızda 40 yaş altı hastaların fonksiyonel skorları ortalama 88 iken 40 yaş üstü 77 bulundu bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu.p=0,029. Hastaların post op 2 mm ve altı redüksiyonunun olması anatomik kabul edildi.Post op 2mm ve altında basamaklanması olan hastaların ,2mm ve üstü redüksiyonu olan hastalardan istatistiksel olarak anlamlı olarak KSS diz skorları yüksek bulundu (p=0,31) bu hastaların fonksiyonel puanları da istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yüksekti.(p=0,004).Hem schatzer hemde AO-OTA sınıflandırması açısından yüksek enerjili(4,5,6 ve C1,2,3 ) kırıkların diz skorları ve fonksiyonel skorları anlamlı olarak düşük bulundu. Bu hastalar istatistiksel olarak anlamlı olarak daha ileri osteoartrit evresinde bulundular. Bağ yaralanması olanların diz skorları (P= 0,034) ve fonksiyonel skorları (p=0,039) istatistiksel olarak düşüktü.Sonuç olarak ;tibia plato kırıklarında düşük enerjinin , anatomik redüksiyonun ve diz stabilitesinin orta dönem diz skoru ve fonksiyonel skorda prognozu belirleyen en önemli parametreler olduğunu düşünüyoruz fakat parçalı bicondiler kırığı olan hastalar, genel nüfus ile karşılaştırıldığında tedavi sonrası önemli ölçüde rezidüel fonksiyonel disfonksiyon göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Tibia plato,Diz fonksiyonu

SUMMARYIntroduction: Fourthy-three patients who were diagnosed as tibia plateau fracture and operated in our hospital Celal Bayar University, Medical Faculty Orthopaedics & Traumatology between January 2005 ? March 2012 were analysed retrospectively.Patients and Methods: Fifty-three patients were found according to hospital records & charts. One patient died after 1 week at the intensive care unit because of polytrauma and 9 others could not be reached because of address change. So 43 knees of 43 patients were taken into our study. Mean age of the patients was 44,7 years (20-72). 33 patients were male (%76,7) and 10 were female (23,3).Avarage follow up time was 38,07 (8-72) months. Our indications for surgery were;1- Intraarticular displacement ? 2 mm2- Methaphyseal - Diaphyseal Translation > 1 cm3- More then 10 ° of (varus-valgus) angular deformity in coronal and/or sagittal axis4- Open fractureNon-displaced fractures and patients who could not tolerate general anesthesia because of high ASA risk were treated conservatively. All patients went through bilateral lower extremity telemetric length x-rays postoperatively and Rasmussen evaluation criteria were used for radiological assesment. Postoperative reduction of 2 mm or less was recognised to be anatomical. Functional results were evaluated with KSKS (Knee Society Knee Score) and KSFS (Knee Society Function Score).Kellgren-Lawrence radiological evaluation score was used to determine the relationship between trauma and osteoartritis postoperatively.Results: Our results were good- excellent in according to; Knee scores: % 76.7, functional scores: %79.1, Rasmussen radiologic stage: %79.2 of our patients. Stage of osteoartritis increased as the patient age increased (p=0,009). Patients over 40 years old had higher osteoartritis stage the patients under 40 years old (p=0,005). Average functional score of the patients under 40 years old was 88 where as average functional score of patients over 40 was 77 and this difference was found to be statisticaly significant p=0,029. Patients with reduction of 2 mm and lower were found to have statisticaly significantly higher KSS knee scores then patients with a reduction of 2 mm and higher (p=0,31) and also functional scores of this group of patients was also higher (p=0,004). High energy fractures (4,5,6 and C1,2,3) were found to have significantly lower functional and knee scores according to both Schatzker and AO-OTA classification; and these patients were in an statisticalysignificant higher osteoartritis stage. Patients with ligament injury were found to have statisticaly significant lower knee (p= 0,034) and functional (p=0,039) scores.Conclusion: Low energy, anatomical reduction and knee stability were found to be the most important parameters in determining mid term prognosis according to knee and functional scores. Patients with bicondilar fracture were found to have permanent functional loss compared to the other group of patients.Key words: Tibia plateau, Knee function