Dirençli diyabetik makuler ödemde intravitreal yavaş salınımlı deksametazon implantın etkinliği

Abstract

AMAÇ: Kronik diyabetik makuler ödem (DMÖ) nedeniyle daha önce çeşitli tedaviler almış ancak bu tedavilere rağmen makula ödemi sebat edenhastalarda intravitreal deksametazon implantın (İVDİ) etkinliğini araştırmak.GEREÇ VE YÖNTEM: Dirençli kronik DMÖ'li 28 hastanın 36 gözü retrospektif olarak çalışma kapsamına alındı. Çalışmaya daha önceden 1 ay ara ile en az üç doz anti-VEGF tedavisi alan hastalar ile optik koherens tomografide (OKT)'de ölçülen santral makula kalınlığı (SMK) 6 ay ve daha uzun süre 300µ ve üzerinde sebat eden kronik DMÖ olan tip 2 DM hastaları dahil edildi. Hastaların İVDİ tedavisinden önce ve sonra aylık takiplerde en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK), göz içi basıncı (GİB) ve SMK kaydedildi. Takiplerinde ETDRS'de 5 harf veya üstü kayıp olan ve OKT'de ölçülen SMK'da en az 150µ kalınlık artışı saptanan hastalara ek tedavi uygulandı.BULGULAR: Hastaların başlangıçta; ortalama EDGK 0.65±0.30 LogMAR, SMK 501.2±145.9µ ve GİB değerleri 16.2±2.5 mmHg idi. Tedavisinden sonra; 1.ay, 2.ay, 3.ay kontrollerinde ortalama EDGK sırasıyla 0.53±0.27 (p=0.002), 0.46±0.27 (p=0.000), 0.54±0.31 (p=0.014) LogMAR, ortalama SMK sırasıyla 293.7±77.6 (p=0.000), 273.3±51.3 (p=0.000), 351.0±112.3 µ (p=0.000) idi. Takiplerinde fonksiyonel ve/veya yapısal kötüleşme görülen gözlere ek tedavi yapıldı. Bu amaçla 3. ay sonunda 16 göze , 4.ay sonunda 17 göze, 5.ay sonunda da 16 göze İVRB enjeksiyonu yapıldı . Ek tedaviden sonra 4.ay, 5.ay, 6.ay ortalama EDGK sırasıyla 0.54±0.33 (p=0.022), 0.54±0.35 (p=0.029), 0.50±0.32 (p=0.000) logMAR, ortalama SMK sırasıyla 353.7±125.2 (p=0.000), 381.8±152.5 (p=0.001), 360.2±140.1 µ (p=0.000) saptandı. Ortalama GİB değerleri ise tedaviden sonra 1. ve 2. aylarda istatistiksel olarak anlamlı arttı (sırasıyla 18.9±5.2 (p=0.002) ve 18.3±5.1 mmHg (p=0.025), ancak 3. ay itibariyla başlangıç değerlerine döndü.SONUÇ: Kronik DMÖ nedeniyle daha önce çeşitli tedaviler almış ancak bu tedavilere rağmen makula ödemi sebat eden hastalarda, İVDİ ilk 3 ayda belirgin etkiye sahip olup dirençli DMÖ'de alternatif bir tedavi seçeneği olarak sunulabilir. Ancak 3. aydan sonra bu etkiyi sürdürmek için ek tedavilereihtiyaç duyulabilir.ANAHTAR KELİMELER: Diyabet, Dirençli makula ödemi, İntravitreal dexametazon implant, Retinopati

OBJECTIVE: To investigate the efficiency of intravitreal dexamethasone implant (IVDI) in patients with persistent macular edema refractory to various treatments for chronic diabetic macular edema (DME).MATERIAL AND METHOD: Thirty-six eyes of 28 patients with persistent chronic DME and Type 2 DM were included in this retrospective study. Patients included had central macular thickness (CMT) of ≥300 mm measured by optical coherence tomography (OCT) for six months and longer and received at least 3 consecutive monthly intravitreal injections of antiVEGF previously. The best corrected visual acuity (BCVA), intraocular pressure (IOP), and CMT of the patients were recorded before treatment andat monthly visits after treatment. Additional treatment was administered to patients with a loss of five or more ETDRS letters and at least 150µ or more increase in CMT measured by OCT at regular follow-ups.RESULTS: At baseline; mean BCVA was 0.65±0.30 LogMAR, mean CMT was 501.2±145.9 µ, and mean IOP was 16.2±2.5 mmHg. Mean BCVA improved to 0.53±0.27 (p=0.002), 0.46±0.27 (p=0.000), 0.54±0.31 (p=0.014)logMAR after the 1st, 2nd and 3rd months respectively. Mean CMT decreased to 293.7±77.6 (p=0.000), 273.3±51.3 (p=0.000), 351.0±112.3 µ (p=0.000) after the 1st, 2nd and 3rd months respectively. Patients who showed a worsening of their clinical and/or functional condition at follow up visits recommended for additional treatment. For this reason, at the end of 3 months 16 eyes, at the end of 4 months 17 eyes and at the end of 5 months 16 eyes received additional intravitreal ranibizumab. Mean BCVA improved to 0.54±0.33 (p=0.022), 0.54±0.35 (p=0.029), 0.50±0.32 (p=0.000) LogMAR at 4th, 5th, and 6th months respectively after additional treatment. Mean CMT did decrease to 353.7±125.2 (p=0.000), 381.8±152.5 (p=0.001), 360.2±140.1 µ (p=0.000) at 4th, 5th, and 6th months respectively. IOP increased significantly at months 1 and 2 (18.9±5.2 (p=0.002), 18.3±5.1 mmHg (p=0.025) respectively) and then came back to baseline levels after the 3rd month.CONCLUSION : Intravitreal dexamethasone implant produced significant improvements at the first three months in patients with chronic persistent macular edema refractory to various treatments and may be offered as an alternative choice of treatment. However, additional treatment might be necessary in order to sustain this improvement, after the third month.KEYWORDS: Diabetes, Intravitreal dexametazone implant, Refractory macular edema, Retinopathy