Bir Türk popülasyonunda soluble epoksit hidrolaz geni (EPHX2) G860A polimorfizm sıklığının belirlenmesi

Abstract

Çözünür epoksit hidrolaz (sEH) enzimi sitokrom P450 epoksigenazlar tarafından oluşturulan endojen yağ asidi epoksitlerin yıkım reaksiyonlarını katalizler. Epoksieikosatrienoik asitler (EET) gibi bu yağ asidi epoksitlerinin vazodilatatör, anti-inflamatuar, anti-platelet, anti-hipertansif, anti-apoptotik, anti-trombotik ve natriüretik özellikleri olduğu gösterilmiştir. sEH enzimini kodlayan genin (EPHX2) 8. eksonunda, 287. kodonda arjinin amino asidinin glutamin ile yer değiştirmesi ile sonuçlanan (R287Q) genel bir tek nükleotid polimorfizmi (G860A) belirlenmiştir. sEH proteinindeki R287Q polimorfizmi enzim aktivitesinde %25-%58 azalmaya neden olur. Bu çalışmada 300 bireyden oluşan bir Türk popülasyonunda EPHX2 G860A polimorfizm sıklığı PZR-RFLP metodu ile belirlenmiştir. Gözlenen sıklıklar yabanıl tip (GG), heterozigot (GA) ve homozigot (AA) polimorfik genotipler için sırasıyla %78.6, %20.4, %1 dir. Genotip dağılımlarının Hardy-Weinberg dengesinde olduğu gözlenmiştir.

Soluble epoxide hydrolase (sEH) catalyses the degradation of endogenous fatty acid epoxides generated by CYP450 epoxygenases. These fatty acid epoxides such as epoxyeicosatrienoic acids (EETs) have been shown to posses vasodilator, anti-inflammatory, anti-platelet, anti-hypertensive, anti-apoptotic, anti-thrombotic and natriuretic effects. A common single nucleotide polymorphism (G860A) in exon 8 of the gene encoding the sEH (EPHX2) which results in amino acid substitution from arginine to glutamine at codon 287 (R287Q) has been indentified. The R287Q polymorphism results in sEH protein with 25%-58% reduced enzyme activity. In the present study, the distribution of G860A polymorphism of EPHX2 in a Turkish population including 300 unrelated individuals was examined using a PCR-RFLP method. The observed frequencies were 78.6, 20.4 and 1 % for wild type (GG), heterozygous (GA) and homozygous (AA) polymorphic genotypes respectively. The genotype distributions were in Hardy-Weinberg equilibrium.