Yüzey şartlandırma ve ısıl işlem uygulanmasının farklı astar maddelerinin protez kaide materyaline bağlantısının mekanik özelliklerinin araştırılması

Abstract

Yumuşak astar maddeleri ile akrilik kaide materyali arasındaki bağlantı başarısızlıkları klinikte yaygın olarak karşılaşılan bir sorundur. İki materyal arasındaki bağlantı başarısızlığı ayrılan bölgede hijyenik olmayan ortamlar yaratmakta ve sıklıkla protezin fonksiyonel başarısızlığına sebep olmaktadır.Bu çalışmanın amacı, farklı yumuşak astar maddeleri ile kaide materyali arasındaki bağlantıya yüzey şartlandırma işlemleri uygulanarak ısıl işlem öncesi ve sonrası mekanik özelliklerinin incelenmesidir.Test materyali olarak iki adet ısı ile polimerize olan (Molloplast B, Vertex soft), iki adet otopolimerizan yumuşak astar maddesi (Coe-soft, GC reline soft) ve akrilik kaide materyali (Meliodent) kullanıldı. Yumuşak astar maddelerinin kaide materyali ile bağlantısını değerlendirmek için çekme (tensile bond strenght) ve bükme testi (flexural test) uygulandı. Toplamda 640 örnek hazırlandı ve 64 örnek grubuna ayrıldı (n=10). Kontrol grupları hariç akrilik kaide materyalinin bağlantı yüzeyine Metilen Klorid ve Etil Asetat uygulandı. Örnekler 5000 devirde 5 °C - 55°C sıcaklıkta ısıl işleme tabi tutuldu. Gruplar arasındaki farklılıklar Kuruskal-Wallis varyans testi ve Mann Whitney U testi ile analiz edildi. Bağlantı yüzeylerindeki değişiklikleri gözlemlemek için taramalı elektron mikroskop (SEM) analizi yapıldı.Sonuç olarak bu çalışmada uygulanan ısıl işlemler akrilik kaide materyali ile yumuşak astar maddesi arasındaki bağlantı yüzeylerinde her hangi bir değişikliğe neden olmadı. Buna karşın, kontrol gruplarına göre yüzey şartlandırma uygulanan gruplarda bağlantı değerlerinin arttığı gözlemlendi.Çalışmamız, yüzey şartlandırma işlemlerinin özelliklerine ve yumuşak astar maddesinin yapısal farklılıklarına bağlı olarak akrilik kaide materyali arasındaki bağlantıyı etkilediğini gösterdi. Sonuç olarak, bu metotların kliniklerde daha sık uygulanması hem hasta konforunu arttıracak hem de materyallerin daha ekonomik şekilde kullanılmasına katkıda bulunacaktır.

Adhesion failure between soft lining materials and acrylic base materials is a commonly encountered problem in clinical practice. Adhesion failure between two materials results in localized unhygienic conditions at the debonded regions and often causes functional failure of the prosthesis. The aim of this study is to investigate the mechanical properties of adhesion between the base material and the different soft lining materials by applying surface treatment before and after thermal cyclus.Two heat-curing (Molloplast B, Vertex soft), two autopolimerized soft lining material (Coe-soft, GC reline soft) and the acrylic base material (Meliodent) were used as the test materials. To evaluate the adhesion of the soft lining material with the base material, tensile bond strength and flexural tests were performed. A total of 640 specimens were fabricated and assigned into 64 groups (n=10). The surfaces of base materials except control groups were treated with Methylene Chloride and Ethyl Acetate. Samples thermocycled 5000 cycles between baths of 5° and 55°C.The differences between the groups were analyzed by the Kuruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests. SEM analysis was performed to investigate the changes on the adhesion surface.Consequently, thermal cyclus applied in adhesion surface between the acrylic base material and the soft lining material did not cause any changes. However, in all the surface treatment groups compared to the control groups increased adhesion values were observed.This study demonstrates that depending on surface treatment properties and structural differences of soft lining material affect the adhesion between the acrylic base materials. Therefore, the increased application of these methods in the clinics would improve the patient comfort, as well as contributing to the economic use of materials.