Agresif periodontitis hastalarında interlökin-6 ve interlökin-10 gen polimorfizmlerinin saptanması ve başlangıç periodontal tedavinin klinik, dişeti oluğu sıvısı ve serum parametreleri üzerine etkileri

Abstract

Sitokinlerde gözlenen genetik varyasyonlar periodontitise duyarlılığı etkilemektedir ve kompleks etyolojiye sahip bir hastalık olan periodontitiste gen polimorfizmleri hastalığın gelişimine katkıda bulunabilir. Literatürde hangi genlerin ya da varyasyonlarının ne derecede hastalığa katkıda bulunduğu konusundaki bilgiler çelişkilidir. Bu çalışmada, agresif periodontitis (AgP) hastalarında interlökin-6 (IL-6) (-174) ve interlökin-10 (IL-10) (-597) gen polimorfizmlerinin periodontal ve sistemik olarak sağlıklı kontrol (K) grubu ile karşılaştırılması, polimorfizm saptanan bireylerde başlangıç periodontal tedavinin dişeti oluğu sıvısı (DOS) ve serumdaki IL-6 ve IL-10 düzeylerine etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. 53 AgP hastası ve 50 periodontal açıdan sağlıklı birey kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Başlangıç ve 6.haftada klinik periodontal ölçümler (plak ve gingival indeks, sondalama cep derinliği, klinik ataşman seviyesi) ile DOS ve kan örnekleri alındı. AgP grubundaki hastalara başlangıç periodontal tedavi uygulandı. IL-6 ve IL-10 gen polimorfizmi PCR-RFLP(polimeraz zincir reaksiyonu - restriksiyon parça uzunluk polimorfizmi) ve sitokin düzeyleri ELİZA yöntemi ile belirlendi. AgP grubunda tedavi sonrası klinik parametrelerde anlamlı iyileşme gözlendi(p<0.05). AgP grubunda IL-6 GG genotipi ve G alel sıklığı K grubuna göre daha yüksek oranda saptandı. AgP grubunda DOS IL-6 sitokin düzeyinde başlangıca göre 6.haftada istatistiksel olarak anlamlı azalma saptanırken, IL-6 GG genotipli bireylerde başlangıç DOS IL-10 düzeyi GC+CC genotipli bireylere oranla daha yüksekti(p<0.05). Genotip dağılımların DOS ve serum IL-6 ve IL-10 düzeylerine etkisi ile ilgili diğer karşılaştırmalarda anlamlı değişiklikler saptanmadı(p>0.05). Bu çalışmanın sınırları dahilinde, IL-6 (-174) ve IL-10 (-597) gen polimorfizmleri agresif periodontitis ile ilişkili bulunmuş fakat genotip dağılımları (IL-6 GG, IL-10 AA genotipi) periodontal tedavi cevabı üzerine klinik açıdan değişikliğe neden olmazken, IL-6 GG genotipi DOS IL-10 düzeyinde artışa neden olmuştur.

Genetic variations observed in cytokines affect the periodontitis susceptibility and gene polymorphisms contribute to periodontitis disease which has a complex etiology. In literatüre which gene or variations contribute to the periodontitis disease and extent to what degree is controversial. The aim of this study was to compare IL-6 (-174) and IL-10 (-597) gene polymorphisms in patients with aggressive periodontitis (AgP) and periodontally healthy group and evaluate the effect of initial periodontal therapy on GCF and serum IL-6, IL-10 levels in polymorphic patients. Fifty three patients with AgP and fifty periodontally healthy subjects were included in this study. Clinical parameters were recorded (plaque ve gingival index, probing pocket depth, clinical attachment level), GCF and blood samples were taken at baseline and 6. week. Initial periodontal therapy was performed in patients with AgP. Gene analysis were determined by PCR-RFLP (polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) and cytokine levels were determined by ELISA method. AgP patients showed significant improvement of clinical parameters after periodontal therapy (p<0.05). In the AgP group, IL-6 GG genotype and G allel frequency were higher to according to K group. In AgP group, GCF IL-6 cytokine level is statistically significant reduced at week 6, however initial GCF IL-10 levels in patient with IL-6 GG genotype is higher than patient with GC+CC genotype. In other comparisons, genotype distrubitions effect on GCF and serum IL-6, IL-10 level was not seem significant changes. Within the limits of this study, IL-6 (-174) and IL-10 (-597) gene polymorphisms have been associated with AgP, but genotype distrubition (IL-6 GG, IL-10 AA ) didn't cause changes on periodontal treatment response, while IL-6 GG genotype caused increase on GCF IL-10 levels.