Katenersiz tramvay sistemleri ve Eminönü-Alibeyköy uygulaması

Abstract

Ülkemizde son yıllarda raylı sistem yatırımları hızla artmaktadır. İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin raylı sistem vizyonu çerçevesinde, 2019 yılında 441 km raylı sistem hattının işletmeye açılması öngörülmektedir. Bu kapsamda ihalesi yapılmayı planlanan hatlardan biri de Eminönü-Alibeyköy raylı sistem hattıdır. Bu hat İstanbul'un tarihi merkezinden geçmektedir. Tarihi kent merkezinin görüntüsünü bozmamak için hattın tamamı katenersiz olarak yapılması planlanmaktadır. Bu çalışmada, İstanbul için en uygun katenersiz tramvay sisteminin hangisi olacağı araştırılmıştır.Birinci bölümde çalışmanın amacı, objektifleri ve kapsamı ile ilgili kısa bilgiler verilmiştir. İkinci bölümde kent içi raylı sistemler incelenmiştir. Üçüncü bölüm katenersiz tramvay sistemleri incelenmiştir. Dördündü bölümde katenersiz sistemlerin karşılaştırılması yapılmıştır. Beşinci bölümde İstanbul'da ki raylı sistemler hakkında bilgi verilmiştir. Altıncı ve yedinci bölümde Eminönü-Alibeyköy raylı sistem hattı için uygun katenersiz tramvaylar incelenmiştir. Son bölümde sonuç ve öneriler sunulmuştur.

`In our country investment in rail systems is continuously increasing in recent years. Within the scope of the rail system vision of İstanbul Metropolitan Municipality, it is planned to open a total of 441 km rail system line to operation by 2019. One of the railway lines planned to be tendered within this scope is the Eminönü – Alibeyköy Rail System Line. This line crosses the historical center of the city of İstanbul. To prevent any disturbance to the historic view of the İstanbul, it is planned to construct the whole line without a catenary system. In this study the most adequate tramway system without catenary line is investigated. The first section includes brief information on the purpose of the study, its objectives and scopes. In the second section the urban rail systems are reviewed. Tramway lines without catenary systems are reviewed in Section Three. These tramway lines without catenary systems were compared in Section Four. Section Five provides information on the rail systems in İstanbul. In Sections Six and Seven systems without catenary that best fit for the Eminönü-Alibeyköy are investigated. Final section provides the conclusions and proposals