Konstantinos`tan Theodosyus`a Hıristiyanlığın Roma siyasal sistemiyle entegrasyonu süreci

Abstract

Filistin bölgesinde ortaya çıkıp Akdeniz havzasında yayılan Hıristiyanlık ile bu havzayı kontrol eden Roma devletinin ilişkileri, Roma'nın Hıristiyanlığa bakışı, Hıristiyanlığı ülkenin legal dinlerinden birisi olarak tanıması, sonra devletin resmî dini ilan etmesi, Hıristiyanlığın Roma'nın siyasal sistemine eklemlenerek Kilisenin devlete ait bir kuruma dönüşmesi ve nihayet bu ittifakın sonraki yüzyıllara yansımaları bu araştırmada söz konusu edilen temel meseleler olmuştur.Birinci Bölüm'de Hıristiyanlığın ortaya çıktığı Akdeniz havzasındaki antik geleneksel dinler anlatılmış, İsa-Mesih'ten söz edilmiş, Hıristiyanlığın erken tarihleri irdelenmiş ve Romalıların I. yüzyıldan IV. yüzyıla kadar Hıristiyanlığa bakışları aktarılmıştır. İkinci Bölüm'de, İmparator Constantinus döneminde devletin Hıristiyanlığı resmen tanıyıp himaye altına alması ve Kiliseyi güçlendirip kendisine ait bir kuruma dönüştürmesi süreci ele alınmıştır. Üçüncü Bölüm, Hıristiyanlığın İmparator Theodosius tarafından devlet dini yapılmasını ve Theodosius'un Kilise'yi başkent üzerinden kontrol altına alma çabalarını detaylandırmıştır. Dördüncü Bölümde ise Kilisenin Roma devleti ile kurduğu ittifakın VII. yüzyıla kadar ortaya çıkardığı yansımalara bakılmış; Bizans açısından Doğu'nun kaybedilmesi kabilinden tarihsel olgular devletin Kilise siyaseti ile ilişkilendirilmiştir. Araştırma neticesinde, Bizanslı idarecilerin Hıristiyanlığı öncelikle politik bağlamda değerlendirdikleri, Kiliseyi devletin siyasî açıdan istikrarı ve birliği ideali amacına yönelik kullanmak istedikleri, bu beklentinin Hıristiyanlığı siyasallaştırıp dünyevileştirdiği, Bizans'ın ise Kilise-Devleti karakterine evrildiği ve nihayet politik açıdan beklenilenin tam aksi neticeler ile karşılaşıldığı gibi sonuçlara ulaşılmıştır.

The main issues in this research are grouped into a number of developments which include the origin and rise of Christianity in Palestine and its spread in the basin of Mediterranean which was then under the Roman political control, Christian views of the Romans, the Romans' official recognition of Christianity as a legal religion, their proclamation of Christianity as a state religion, the integration of Christianity into the political system of the Roman Empire, the transformation of the church into an institution of the state and finally the reflections of this alliance on the later centuries. Chapter I deals with the ancient traditional religions existing in the Mediterranean among which Christianity rose, Jesus Christ, the early period of Christianity and the views of the Romans on Christianity from the first to the fourth century. Chapter II examines the process in which the Roman state recognized and protected Christianity as a legal religion and then strengthened the Church and made it a state institution during the reign of Emperor Constantine. Chapter III gives details of the transformation in which Christianity became state religion due to the efforts of Theodosius, establishing control over the Church via its position in the capital city. Finally, Chapter IV gives an analysis of the reflections upon the alliance of Church with the Roman state up to the seventh century and the historical phenomena such as the loss of the East for the Byzantine State are associated with the ecclesiastical policy of the state. As a result of this research, it is stated that the Byzantine rulers at first considered Christianity within the political context, they aimed to use the Church politically for the sake of political stability and union of the empire. This purpose and policy led to the politicization of the Church, and caused Byzantium to evolve into the character of a Church-State and finally caused a result which was contrary to the initial expectations and purposes.