Kronik b ve c viral hepatit, non alkolik steatohepatit, alkolik karaciğer hastalığı, primer bilier siroz ve inaktif hbv taşıyıcılarında serum ace seviyeleri ve ace gen polimorfizminin araştırılması ve verilerin karaciğer fibrotik evresi ile karşılaştırılması

Abstract

Giriş ve amaç: Birçok organ sisteminde bulunan renin-angiotensin sisteminin temel ürünü olan anjiotensin-2 dokularda TGF β-1 üretimini sağlayarak doku fibrozisini arttırıcı rol oynayabilmektedir. Yani anjiotensin-2, karaciğerde ekstrasellüler ortamda matriks üretimini arttırıcı bir mediator olarak rol oynayabilmektedir. Anjiotensin converting enzim (ACE) I/D, ACE kodlayan genin polimorfizmi olarak kabul edilmektedir. D homozigot olgular daha yüksek ACE düzeyleri oluşturur ve bu durum bir çok organ sistemi için sorun yaratabilmektedir. Bu çalışmada amaç, kronik karaciğer hastalığı olgularında, ACE I/D polimorfizminin sıklığını ve karaciğer fibrozisinin progresyonunda rolünü araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya toplam 420 hasta alındı (209 K, 211 E). Ishak skorlama ile fibrozis evresi 1-3 arası olanlar erken evre fibrozis grubu (242 olgu), 4-6 arası olanlar ileri evre fibrozis grubu (178 olgu), olarak gruplandırıldı ve tüm hastalar, polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile ACE gen polimorfizmi açısından ID, DD ve II olarak genotiplendirildiler. Ayrıca enzimatik kinetik metod ile tüm hastaların serum ACE düzeyi çalışıldı.Bulgular: Erken evre fibrozis grubu içinde 128 viral hepatit B, 59 viral hepatit C, 50 steatohepatit, 1 otoimmün hepatit, 4 primer biliyer siroz, ileri evre fibrozis grubu içinde 72 viral hepatit B, 62 viral hepatit C, 26 steatohepatit, 13 alkolik karaciğer hastalığı, 4 otoimmün hepatit, 1 primer biliyer siroz olgusu yer almakta idi. Erken evre fibrozis grubu içinde ACE genotip dağılımı, DD: 79 olgu, ID 114 olgu ve II 49 olgu şeklindedir. İleri evre fibrozis grubu içinde ise DD 66, ID 79 ve II 33 olgu olarak görülmüştür. Erken ve ileri evre fibrozis grupları arasında ACE gen polimorfizmi açısından dağılım farklılığı saptanmamıştır. Benzer şekilde, her iki grup içinde yapılan subgrup analizinde de ACE gen dağılım farklılığı görülmemiştir. Serum ACE düzeyi açısından da her iki grupta ve subgruplarda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı.Sonuç: Bu çalışmada, ACE I/D gen polimorfizmive serum ACE düzeyi ile kronik karaciğer hastalığının fibrosis derecesi arasında ilişki saptanamamıştır.

Background and aim: Angiotensin II, an important by product of renin angiotensin system can lead to increased extracellular matrix formation and fibrosis via enhanced TGF β-1 production in many organ systems including liver. Angiotensin converting enzyme (ACE) coding gen polymorphisms can lead to different degree of ACE expressions and hence, various angiotensin II tissue levels. ACE gen polymorphisms have been reported as ACE I/D. Especially, ACE gen D homozygotic patients produce more tissue levels of ACE and this may be a potential hazard for many organ systems. We aimed to investigate if there is any role of ACE I/D gen polymorphism in the degree of liver fibrosis due to various etiologies. Methods: We enrolled 420 patients with a histopathological diagnosis of liver fibrosis. There were 242 patients with the diagnosis of mild and moderate fibrosis (Ishak's stage; 1-3) and the rest, 178 patients had advanced liver fibrosis (Ishak's stage; 4-6). Polymerase chain reaction was used to determine the type of ACE I/D gen polymorphisms. We also studied serum ACE levels with enzymatic kinetic testing method on spectrometry. Results: There were 211 male and 209 female subjects with a mean age of 51.4±13.6 years, (range; 19-83 years). Within the mild and moderate liver fibrosis group, the etiologies were chronic viral hepatitis B in 128, chronic viral hepatitis C in 59, non-alcoholic steatohepatitis in 50, autoimmune hepatitis in 1 and primary biliary cirrhosis in 4 patients. Within the advanced liver fibrosis group, the etiologies were chronic viral hepatitis B in 72, chronic viral hepatitis C in 62, non-alcoholic steatohepatitis in 26, alcoholic liver disease in 13, autoimmune hepatitis in 4 and primary biliary cirrhosis in 1 patients. On statistical analysis, there was no difference between the two groups with regard to ACE genotypes. Moreover, we could not find any significant difference between the groups regarding serum levels of angiotensin converting enzyme. Conclusion: The ACE I/D gen polymorphism do not seem to contribute as a significant risk factor for advanced liver fibrosis.