Deneysel subaraknoid kanama modelinde gelişen vazospazm üzerine hesperidinin etkisi

Abstract

Amaç: Ratlarda deneysel subaraknoid kanama (SAK) oluşturup bu model üzerinden biyokimyasal ve histomorfometrik inceleme yaparak, hesperidinin serebral vazospazma karşı koruyucu etkisini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışma 5 grup (G) ve her grupta 8 adet Wistar Albino cinsi rat olacak şekilde planlandı. G1: Herhangi bir girişim uygulanmadı; G2: Subaraknoid Kanama oluşturuldu; G3: Subaraknoid Kanama+ Serum fizyolojik verildi (100mg/kg); G4: Subaraknoid Kanama+ düşük doz Hesperidin verildi (50mg/kg); G5: Subaraknoid Kanama+ yüksek doz Hesperidin verildi (100mg/kg). Rat kuyruk arterinden alınan 0,15 cc otolog kan, kranioservikal bileşkeden sisterna magnaya enjekte edilerek subaraknoid kanama oluşturuldu. İlaç dozları; iki gün, günde iki doz şeklinde, toplam dört doz intraperitoneal olarak uygulandı. Denekler 48. saatin sonunda sakrifiye edildi. Bulgular: Lipid peroksidasyonun son ürünü olan malonildialdehid düzeylerinde ilaç gruplarında (G4, G5) istatistikî olarak anlamlı derecede azalma tespit edilmedi. Baziller arterden hazırlanan ince kesitler morfolojik olarak incelendiğinde subaraknoid kanama gruplarında (G2, G3) lümende ileri derecede daralma ve damar duvarında kalınlaşma olduğu görüldü. Hesperidin uygulanan gruplarda (G4, G5) ise damar duvar kalınlığının diğer subaraknoid kanama gruplarına (G2 ve G3) göre belirgin olarak azaldığı, lümen çaplarının da belirgin olarak arttığı belirlendi. Sonuç: Elde edilen bu bulgular hesperidinin malondialdehid ile ilişkili lipid peroksidasyonunu önleyici antioksidan etkinliğinin olmadığını, buna karşın damar duvar kalınlığının azalması ve lümen çapının artmasını sağlayarak serebral vazospazm'da etkili olabileceğini düşündürmektedir.

Purpose: To investigate the protective effects of hesperidin against cerebral vasospasm by establishing an experimental rat model of subarachnoid hemorrhage and performing biochemical and histomorphologic researchs on these models. Methods: In this study, 5 groups and 8 wistar albino rats in each groups investigated. G1: not implemented any initiatives; G2: subarachnoid hemorrhage was created; G3: Subarachnoid hemorrhage was created and salina was given (100 mg/kg); G4; subarachnoid hemorrhage was created and low dose hesperidin was given (50 mg/kg); G5; subarachnoid hemorrhage was created and high dose hesperidin was given (100 mg/kg). Subarachnoid hemorrhage was created by injecting 0,15cc of autologous blood taken from the rat tail artery, to cisterna manga from craniocervical junction. Drugs are adminestered intraperitoneally as twice dose daily for totally 2 days. Rats were sacrificed at the end of 48 th hours. Findings: No statistically significant decrease observed on malondialdehyde levels; which is the end product of lipid peroxidation; against the drug groups (G4 and G5). Thin sections prepared from the basilar artery were examined morphologicall and severe lumen narrowing and vessel wall thickening was observed in the subarachnoid hemorrhage groups (G2, G3). In hesperidin applied groups (G4, G5), it is determined that vessel wall thickness measurements were lesser than subarachnoid hemorrhage groups (G3, G4) and the lumen diameters were significantly higher than subarachnoid hemorrhage groups (G3, G4).Result: These findings suggest that hesperidin has no effect on malondialdehyde associated lipid peroxidation activity, but on the other hand it thought be useful on subarachnoid hemorrhage therapy because of its beneficial effects on vessel wall thickness and lumen diameters.