Sefalometrik radyografilerin analizlerinde kullanılan dijital ve manuel metotların karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, konvansiyonel elle çizim ve dijital sefalometrik çizim metotlarının, güvenilirlik ve tekrar edilebilirliğinin değerlendirilmesidir. Üç yüz adet tedavi öncesi sefalometrik radyografi çalışmaya dahil edilmiştir. Tedavi öncesi dijital sefalometrik radyografiler Nemoceph Dental Studio NX Pro 10.4.2 çizim programı ile ve çıktıları elle çizilmiştir. Aynı araştırmacı tarafından 24 anatomik nokta tanımlanmıştır ve 12 iskeletsel, 10 dişsel ve 3 yumuşak doku parametresi ölçülmüştür. Konvansiyonel ve dijital çizim ve ölçümler, rastgele seçilmiş 75 radyografi üzerinde, 1 ay aralıkla aynı araştırmacı tarafından tekrar yapılmıştır. Her bir metot için araştırmacı içi güvenilirlik ve metotlar arasında tüm ölçüm değerlerinin uyumunu belirlemek için Test-tekrar test (GA) ve sınıf içi korelasyon katsayısı (SKK) hesaplanmıştır. Katsayının 1'e yakın olması uyumun ve aynı grupta değerler arası güvenirliğin yüksek olduğunu gösterir. Metotlar arası tekrar edilebilirlik Paired Sample T testi kullanılarak hesaplanmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak belirlenmiştir.Her iki metot için araştırmacı içi güvenirlik tüm ölçümlerde SKK 0,90'ın üzerindedir (güçlü korelasyon). L1-NB açısı (p=0,061) ve Nasolabial açı (p=0,777) haricinde açısal ve doğrusal ölçümlerin çoğunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Metotlar arasında, Gonial açı (SKK=0,751) ve Nasolabial açı (SKK=0,780) haricinde tüm ölçümlerde iyi bir uyum gözlenmiştir. Çalışmamızın sonuçlarına göre, konvansiyonel ve dijital sefalometrik analiz metotlarının her ikisinde de yüksek güvenilirlik bulunmuştur. İki metot arasında tekrar edilebilirlikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmesine rağmen, farklılıkların çoğu klinik olarak anlamlı değildir.

The purpose of this study was to evaluate the reliability and reproducibility of conventional hand-tracing and digital cephalometric tracing methods. Three hundred pretreatment lateral cephalometric radiographs were included in the study. Pre-treatment digital cephalometric radiographs were traced using Nemoceph Dental Studio NX Pro 10.4.2 software programs and by hand tracing of the printouts. Twenty-four anatomic points were identified by the same investigator and 12 skeletal, 10 dental and 3 soft tissue parameters were measured. Conventional and digital tracings and measurements were repeated on the randomly selected 75 radiographs by the same investigator after 1 month interval. For each method, Test-retest (CI) and intraclass correlation coefficient (ICC) were calculated to determine the consistence of all measured values between intra-investigator reliability and methods. If the coefficient is close to 1, it indicates that there is a high correlation between the values in the same group. The reproducibility between methods was calculated by paired t-test. The level of statistical significance was set at p<0.05. The intra-investigator reliability for all measurements were upon 0.90 ICC (strong correlation) for both methods. Significant differences between the two methods were observed for all angular and linear measurements except for L1-NB angle (p=0,061) and Nasolabial angle (p=0,777). Among these methods, good consistence was observed in all measurements except for the Gonial angle (ICC = 0.751) and Nasolabial angle (ICC = 0.780). According to the results of this study, both methods of conventional and digital cephalometric analysis are highly reliable. Although there is a statistically significant difference between the reproducibility of the two methods, most of the differences are not clinically significant.