Tencerelerde taban kesit geometrisinin sıcaklık dağılımına etkisinin deneysel incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada dikdörtgen kesitli dairesel yapıdaki alüminyum tencere taban plakasının alt tarafı sıcak gazla düzensiz olarak ısıtılırken plakanın üst tarafında düzgün bir sıcaklık dağılımının elde edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla deneysel inceleme için alüminyum tabanlı bir tencere yapısı imal edilmiştir. Oluşturulan bu yapıda düzgün sıcaklık dağılımının elde edilmesi için öncelikle düzgün taban geometrisi için deneyler yapılmıştır. İkinci olarak, buradan elde edilen sıcaklık değerlerine bağlı olarak alüminyum taban plakasının kalınlığı üzerinde, radyal eksen boyunca bir düzenlemeye gidilmiştir. Üçüncü olarak, yeniden, yeni sıcaklık değerlerini elde etmek için yeni taban geometrisi için deneyler tekrarlandı. Son olarak, yeni taban geometrisi için sıcaklık değerleri ile düzgün taban geometrisine ait deney sonuçları karşılaştırılmıştır.Her iki taban geometrisine ait sıcaklık verileri karşılaştırıldığında; yeni taban geometrisinin üst yüzeyinde daha düzgün bir sıcaklık dağılımına ulaşılırken ortalama sıcaklıktaki artışla birlikte enerji sarfiyatında düşüş gözlemlenmiştir. Deneylerde tencereyi doldurmak için su ve yağ çalışma akışkanı olarak kullanılmıştır. Deney farklı gaz debilerinde tekrarlanmış ve her iki akışkan için de yeni tencere tasarımında daha kısa sürede ısınma gözlenmiştir. Böylece, her iki geometri enerji verimliliği ve yakıt tüketimi açısından karşılaştırıldığında, yeniden düzenlenmiş tabanlı olarak tanımlanan yeni geometri daha kısa ısınma süresi ve daha düşük gaz sarfiyatı ile ümit vermektedir.

Bu çalışmada dikdörtgen kesitli dairesel yapıdaki alüminyum tencere taban plakasının alt tarafı sıcak gazla düzensiz olarak ısıtılırken plakanın üst tarafında düzgün bir sıcaklık dağılımının elde edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla deneysel inceleme için alüminyum tabanlı bir tencere yapısı imal edilmiştir. Oluşturulan bu yapıda düzgün sıcaklık dağılımının elde edilmesi için öncelikle düzgün taban geometrisi için deneyler yapılmıştır. İkinci olarak, buradan elde edilen sıcaklık değerlerine bağlı olarak alüminyum taban plakasının kalınlığı üzerinde, radyal eksen boyunca bir düzenlemeye gidilmiştir. Üçüncü olarak, yeniden, yeni sıcaklık değerlerini elde etmek için yeni taban geometrisi için deneyler tekrarlandı. Son olarak, yeni taban geometrisi için sıcaklık değerleri ile düzgün taban geometrisine ait deney sonuçları karşılaştırılmıştır.Her iki taban geometrisine ait sıcaklık verileri karşılaştırıldığında; yeni taban geometrisinin üst yüzeyinde daha düzgün bir sıcaklık dağılımına ulaşılırken ortalama sıcaklıktaki artışla birlikte enerji sarfiyatında düşüş gözlemlenmiştir. Deneylerde tencereyi doldurmak için su ve yağ çalışma akışkanı olarak kullanılmıştır. Deney farklı gaz debilerinde tekrarlanmış ve her iki akışkan için de yeni tencere tasarımında daha kısa sürede ısınma gözlenmiştir. Böylece, her iki geometri enerji verimliliği ve yakıt tüketimi açısından karşılaştırıldığında, yeniden düzenlenmiş tabanlı olarak tanımlanan yeni geometri daha kısa ısınma süresi ve daha düşük gaz sarfiyatı ile ümit vermektedir.