Muş ili 112 Acil Sağlık Hizmetleri personelinin afet hazırlığının genel öz yeterlilik inancı ile ilişkisi

Abstract

Son yıllarda afetlerde meydana gelen artış ve afetlerin ortaya çıkardığı fiziksel, sosyal, ekonomik kayıplar nedeniyle kamuoyunu meşgul eden bir olgu haline gelmiştir. Hazırlık çalışmalarına birey, toplum ve işletmeler eş zamanlı ve bir bütün olarak dahil edilmesi afetlerin olumsuz etkilerini azaltmada önemli strateji olmaktadır. Bireysel afet hazırlıkları, bireylerin zarar görebilirliğini azaltmasının yanı sıra toplumun ve işletmelerin de zarar görebilirliğinin azalmasında rol oynamaktadır. Genel öz yeterlilik inancı, bireylerin afet öncesi edindiği bilgi ve tecrübeleri afet anında etkin kullanmasında yardımcı olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, 112 personelinin afet hazırlığının genel öz yeterlilik inancı arasındaki ilişkiyi irdelemektir. Çalışma, Muş 112 Acil Sağlık Hizmetlerinde görevli 156 sağlık personeli arasından 146 tanesine uygulanmıştır. Böylece çalışma, evreninin tamamına değil %95,4' üne ulaşmıştır. Kesitsel çalışmanın verileri; çalışanların sosyo-demografik özelliklerini ve afet hazırlıklarını özetleyen 33 soruluk anket, 17 sorudan oluşan genel öz yeterlilik inanç ölçeği ile toplandı. Katılımcı personelin %50'si herhangi bir afet eğitimi almamıştır. Bunun yanında afetlerde can ve mal kaybını azaltacak en önemli evrenin hazırlık aşaması olduğunu düşünenlerin oranı %45,2'dir. Muş'ta meydana gelebilecek bir afetin kötü yönetilmesinin ana sebebini koordinasyon eksikliği olacağını düşünenlerin oranı %76,7'dir. Katılımcıların ölçek puan ortalaması 63,44 olup; 112 personelinin kitlesel olaylarda bulunması gereken konumu bilme, görevde yaralanma durumunda tazminat hakkını bilme, kurumunda afet tatbikatı yapılması ile Genel Öz-Yeterlilik İnancı puanı ortalaması arasında anlamlı fark bulunmuşken (P<0,05); afetler hakkındaki mevzuatları ile genel öz-yeterlilik inancı puanı ortalaması arasında anlamlı fark bulunmamıştır(P>0,05). Yaş, deneyimve öğrenim ile genel öz yeterlilik puanı arasında anlamsız bir korelasyon ortaya çıkmıştır. Afet öncesinde öz yeterlilik inancını artıracak etkinlikler geliştirilmelidir. Katılımcıların iş güvenliği mevzuatları sağlık personelini kapsayacak şekilde güncellenmeli ve sağlık personelinin afet hazırlığı çabaları desteklenmelidir.Anahtar kelimeler: Afet, Afet Hazırlığı, Muş İli, 112 Personeli, Öz Yeterlilik.

In recent years, it has become a phenomenon that has caused to engage the public because of the increase in disasters and in physical, social and economic losses caused by disasters. It is an important strategy to reduce the negative effects of disasters on individuals, communities and businesses synchronous and as a whole to preparatory studies. Individual disaster preparations play a role in decreasing the vulnerability of individuals besides the reducing the vulnerability of society and businesses. General self-efficacy belief can help individuals to use their knowledge and experience effectively during a disaster that they get them before a disaster. The purpose of this study is to examine the relationship between the general self-efficacy beliefs of the disaster preparedness of 112 personnel. The study was applied to 146 of the 156 health offices in Muş 112 Emergency Health Services. Thus, the study reached 95.4%, not the whole of the target population. Data on cross-sectional study; a 33-question questionnaire summarizing the socio-demographic characteristics and disaster preparedness of the employees was collected by the General Self-Sufficiency Belief Scale consisting of 17 questions. 50% of the participating personnel did not receive any disaster training. In addition, 45.2% of respondents think that the most important stage that will reduce the loss of life and property in disasters is the preparation phase. The rate of those who think that lack of coordination is the main reason for bad management of a disaster to occur in Muş is 76.7%. The mean score of the participants was 63.44 and there was a significant difference between the average score of General self-efficacy beliefs (P <0,05) and knowing the position that 112 personnel should have in mass events,knowing the right to compensation in case of injury in the duty, There was no significant difference between know the legislations about disasters and General self-proficiency score average (P> 0,05). There was a meaningless correlation between age, experience and learning and general self-efficacy score. Activities to enhance self-efficacy beliefs should be developed before the disaster. Work safety legislation should be updated to include health personnel and disaster preparedness efforts of health personnel should be supported.Keywords: Disaster, Disaster Preparation, Muş Province, 112 Personnel, Self efficacy