6360 sayılı kanunla birlikte köy tüzel kişiliğinin kaldırılmasıyla oluşan mahallelere verilen kamu hizmetlerinin değerlendirilmesi: Tekirdağ örneği

Abstract

Kamu yönetimi anlayışındaki yenileşme süreci Büyükşehir Belediyelerinin mevcut yönetim yapısında da değişime neden olmuştur. 2012 yılında çıkarılan `6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun`, bu konuda değişimi sağlayan en önemli ve kapsamlı kanun olarak gösterilebilir. Bu kanunla birlikte Büyükşehir olan illerdeki köy tüzel kişilikleri kaldırılmış ve mahalle idari yönetimine dönüştürülmüştür. Bu çalışmada, yapılan değişiklikler sonucu ortaya çıkan yeni durum incelenmiş ve bu değişikliklerin hizmet sunumuna olan etkisi üzerinde durulmuştur. Çalışmanın birinci bölümünde Türk Kamu Yönetiminin teşkilat yapısı ile ilgili genel bilgilere yer verilmiştir. İkinci bölümünde Büyükşehir Belediyelerinin tarihsel süreci, köy ve mahalle yönetimlerinin görev ve sorumlulukları ile ilgili konulara değinilmiştir. Son bölüm olan üçüncü bölümde ise öncelikle 6360 sayılı Kanun çerçevesindeki değişiklikler incelenmiştir. Daha sonra çalışmanın ana temasını oluşturan Tekirdağ hakkında genel bilgiler verilmiştir. Tekirdağ ilinde mahalle statüsü kazanan eski köy muhtarları ile anket çalışması yapılmış olup, anket sonuçları SPSS 20 programında analiz edilerek Anova ve T testi uygulanarak değerlendirilmiştir. Bu araştırmada, 6360 sayılı Yasa ile yapılan değişikliklerin, Tekirdağ'ın mahalleye dönüşen köylerine ne gibi yenilikler getirdiği incelenmiştir. Ayrıca mahallelere sunulan hizmetlerin köy tüzel kişiliğine sahip olduğu dönem ile mahalle yönetimine geçtikten sonraki döneminde karşılaştırılması yapılmıştır. Böylece köy tüzel kişiliğine sahip olduğu dönem ile mahalle yönetimine geçtikten sonra hangi hizmetlerin sunumunda ve sorunların çözümünde mesafe kat edilip edilmediği araştırılmaya çalışılmıştır. Çalışma alan araştırması ile desteklenmiş ve bu bağlamda Tekirdağ'ın Süleymanpaşa, Marmaraereğlisi, Çorlu ve Şarköy ilçelerinden heterojen olarak seçilen 55 mahalle muhtarı ile anket çalışması yapılmıştır.

The process of innovation in the public administration approach has also changed the existing management structure of the metropolitan municipalities. The Kanun Law on the Establishment of Metropolitan Municipality and Twenty-Seven Towns in Fourteen Provinces and Amendments to Some Laws and Decree-Laws ılan enacted in 2012 can be cited as the most important and comprehensive law. With this law, village legal entities in the metropolitan cities were abolished and converted into neighborhood administrative management. In this study, the new situation arising as a result of the changes is examined and the effect of these changes on service delivery is emphasized. In the first part of the study, general information about the organizational structure of Turkish Public Administration is given. In the second part, the historical process of metropolitan municipalities and the duties and responsibilities of village and neighborhood administrations are discussed. In the last section, the third section, firstly, the changes in the framework of Law No. 6360 are examined. Then, general information about Tekirdağ which is the main theme of the study is given.A survey was conducted with the former headmen of village which gained neighborhood status in Tekirdağ and the results of the survey were analyzed by SPSS 20 and than evaluated by applying Anova and T test.In this study, what kind of innovations brought to the villages of Tekirdağ by transforming the Law No. 6360 was examined. In addition, the services provided to the neighborhoods were compared with the period when the village had legal personality and the period after the transition to the neighborhood management. Thus, it was tried to investigate which services were provided in the provision of services and the solution of problems after the transition to the neighborhood administration with the period when the village had legal personality. The study was supported by field research and in this context, a survey was conducted with 55 neighborhood headmen from heterogeneous districts of Süleymanpaşa, Marmaraereğlisi, Çorlu and Şarköy districts of Tekirdağ.