Avrupa Birliği ortak tarım politikaları ve Türkiye
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
AB ile Türkiye Arasında 3 Ekim 2005 Tarihinde baslayan tam üyelik müzakerelerindeülkemiz 35 farklı dosyada AB normlarına uyum saglamakla karsı karsıya gelmistir. Herbirinin kendine has önemine karsın, süphesiz AB ile yapılacak tam üyelik müzakerelerindeülkemizi en çok ugrastıracak dosya, AB Ortak Tarım Politikasına Uyum açısından önemlisorunları oldugu gözlenen tarımdır. Türk tarım sektörünün gerek kurumsal yapı ve gereksemali mekanizmalar açısından etkin olmayan bir yapıya sahip oldugu görülmektedir. Bu yapıda uyumda karsılasılacak olan problemlerin baska bir boyutunu göstermektedir. Bunlarınyanında tarım sektörünün genel özellikleri itibarı ile Türkiye ve AB arasındaki temelfarklılıklar uyum sürecinin önemli bir diger boyutunu olusturmaktadır. Bu kapsamda buçalısmada, müzakereler öncesi Türk tarımı ile AB tarımının karsılastırmalı bir dökümüyapılarak bazı çözüm önerileri ortaya konulmaya çalısılmıstır.Bu çerçevede, çalısmamızda organik-ekolojik tarımın tam üyelikten sonraki süreçte Türkiyeiçin ekonomik büyüme ve toplumsal kalkınma açısından önemini vurgulanmıstır.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birligi, Ortak Tarım Politikası, Türk Tarım Politikası, UyumSüreci. Since the initiation of the negotiations for Turkey?s entrance into the EU as a full member, thecountry has been asked to fulfil the leading norms of the EU in thirty five spesific areas.Although all of these areas are difficult to tackle, adjustment to the common agriculturalpolicy of the EU is apparantly the most problematic one. Teh Turkish agricultural sectorappears to be inefficient in terms of both its intitutional structure and its financial capabilities,which reveals itself as a separate dimension in regards to the adjustment for entry into the EU.n addition to this, the fundamental structural sectors in Turkey and the EU shall be a centralpart of the adjustment process. In this thesis, by making a comparative inquiry into thestructural differencs of the agricultural sectors in Turkey and Europe, as they stand in the prenegutiationprocess it is aimed to inform the negotiators representing the interests of Turkey.In this context, a particular empsaris is placed on the role of organic and ecologicalagriculture as a potential area for economic growth and social development of Turkey after apossible entrance into full membership.Key Words: EU, Common Agricultural Policy, Turkish Agricultural Policy, AdjustmentProcess
Collections