AB-Türkiye tarım politikalarının uyumlaştırılması ve organik tarım

Abstract

Avrupa Birliği'nin (AB) temelleri, Mart 1957 Tarihli Roma Anlaşması'na dayanmaktadır. Anlaşma ile Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) kurulmuştur. İlk etapta ekonomik bir yapı olan AB, zamanla sınırlarının ve içeriğinin genişlemesiyle birlikte siyasi ve sosyal bir yapıya dönüşmüştür. Günümüzde 27 üye ülke ile gerek kendi bölgesinde ve gerekse Dünyada etkin olmuştur.Avrupa Birliği'nde uygulanmakta olan Ortak Tarım Politikası (OTP), diğer ülkelerde olduğu gibi mevcut ihtiyaçları karşılayan bir tercihi yansıtmaktadır. İkinci Dünya Savaşı'nın ardından ciddi bir gıda yetersizliği ile karşı karşıya kalan Avrupa Ülkeleri, tarımsal üretimde verimlilik elde ederek kendi kendine yeterlilik sağlamak amacıyla 1961 yılında dinamik bir politika alanı olan OTP'yi oluşturmuştur.1970'lere gelindiğinde Topluluk, temel tarımsal ürünlerde kendi kendine yeterliliği sağlamıştır. İlk etapta gıda açığını kapatmak amacıyla uygulanan destekleme politikaları, zamanla verimliliği artırarak ürün stoklarının oluşmasına neden olmuştur. Ürün stoklarının artışını önlemek, mevcut stokları eritmek, bütçe harcamalarını kısmak ve çiftçi gelir düzeyini korumak amacıyla OTP'de yoğun bir reform sürecine girilmiştir. 1970'lerde başlayan ve OTP'de bir dizi düzenlemeye gidilen reform süreci 2003 yılına kadar sürmüştür.AB, birliğe dahil olacak ülkelerden diğer konu başlıklarında olduğu tarım konusunda da uyum sağlamasını istemektedir. Tarım, kapsamı itibariyle uyumlaştırılmasında en fazla güçlükle karşılaşılan, müzakere süreci uzun süren ve mali külfeti yüksek olan konulardan biridir. Bu açıdan Türkiye'ye baktığımız zaman Türkiye'nin tarım politikalarıyla OTP arasında başta yapısal alanda olmak üzere çok ciddi farklar bulunmaktadır.OTP'ye uyum kapsamında Türkiye'nin, bir dizi çalışma yürütmesine rağmen bu yeterli olmayıp hala çok ciddi farklar minimize bile edilememiştir. Türkiye'nin uyumlaştırma sürecini başarıyla tamamlayabilmesi için, çok özenli davranarak özellikle tarım alanında elinde bulundurduğu avantajları iyi kullanması gerekir.Özellikle, İkinci Dünya Savaşı'nın ardından artan nüfusa yeterli gıda sağlamak amacıyla başta sanayileşmiş ülkeler olmak üzere birçok ülke konvansiyonel tarıma yönelmiştir. Ancak, yoğun kimyasal girdinin kullanıldığı bu tarım yöntemin canlı sağlığı ve çevreyi tehdit etmesinin ortaya çıkması üzerine 1980'lerde Dünya ülkeleri organik tarıma yönelmeye başlamıştır.İşte Türkiye'nin bu noktada çok dikkatli davranarak özellikle OTP'ye uyum kapsamında yeniden tesis ettiği tarım politikalarının temelini Dünyanın yükselen yeni değeri organik tarım üzerine kurması önemli olacaktır. Böylece hem Avrupa'nın organik tarım bahçesi haline gelecek hem de OTP kapsamında tarımdan çıkartılması istenen iş gücüne yeni bir iş kapısı açarak istihdam sağlayacaktır.Anahtar Kelimeler: Roma anlaşması, Ortak Tarım Politikası, Organik Tarım, Tarım Politikaları

European Union (EU) Foundation was established in March 1955 with Rome Treaty. This treaty was to establish European Economic Community (ECC). Originally this was an economic treaty but later expansion of laws and contents allowed to change itself to an economic and political structure. Nowadays, European Union with its 27 member countries established itself firmly in the region and the world.EU accepted Common Agricultural Policy (CAP), this allows EU to meet its demands from member countries. Reason behind this policy was aftermath of World War II and low supply of food at the time. Around 1961 CAP was established to make sure Europe will have secure available supply of agricultural goods within its borders.1970?s was the time (CAP) reached its sufficiency of common agricultural goods within its borders. Originally CAP`s subsidizing agriculture to meet demand was reached and this allowed to raise both supply and stored goods. This created new sets of challenges for CAP, now they had to lower budget spending, maintain but not stock large quantities of goods and last income adjustments between farmers. This took almost three decades to organize and new set of rules were established (2003) to rectify all above issues.Nowadays EU asks applicant countries to follow accordance plan including CAP. An agricultural change usually takes longer and financially greater than others in accordance plan. Once we look Turkey we will see many differences in agricultural practices with CAP. Main difference is the structure of Turkish agriculture.Even though Turkey has started some accordance rules, they have not minimized any of the major problems. For Turkey to follow the accordance plan successfully; Turkey should be more attentive to the problems in Agriculture and last Turkey should utilize its advantages in agriculture.Especially, after WWII conventional agriculture was rising in industrial countries to supply demand in food and lower prices. Chemical intake for humans and environmental issues show the way for natural agriculture around 1980?s.At this point for Turkey; they should follow the raising trend in natural agriculture in their benefit and implement all new regulations accordingly. This will allow Turkey to become EU?s source of natural food. CAP regulates efficient farming which translates to higher unemployment. So Turkey can use CAP regulated farmers in natural food farming for the long run to sustain employment levels.Key words: Rome Treaty, Common Agriculture Policy, Organic Farming, Farm Policies