Avrupa Birliği ve Türkiye`de iş süreleri ve dinlenme haklarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi

Abstract

Günümüzde iş süreleri ve dinlenme haklarının düzene bağlanması konusu da iş sağlığı ve güvenliği kavramına dâhil edilmektedir. Çalışma sürelerinin işçinin sağlığını tehlikeye düşürecek ve özel yaşamını bozacak şekilde düzenlenmesi daima söz konusu olmuştur. İşçinin sağlığının korunması için, iş düzeninin insan onuruna yaraşır ve insanın kişiliğinin gelişmesine engel olmayacak bir biçimde düzenlenmesi gerekmektedir. Bu nedenle iş süreleri, Avrupa Birliği sosyal politikasının kapsamında, işçilerin yaşam ve çalışma koşullarını iyileştirme hedefleri arasında yer almaktadır.Çalışma sürelerine ilişkin yasal düzenlemelerin dayanağını, sosyal taraflar arasında imzalanan Avrupa toplu sözleşmeleri oluşturmaktadır. 2003/88 sayılı Yönerge, çalışma sürelerini düzenleyen temel tasarruftur. Çalışma sürelerini düzenleyen yönergelerin temel amacı, iş sağlığı ve güvenliğinin korunmasıdır. Yönerge (2003/88), özel düzenlemelerin bulunduğu meslek gruplarına uygulanmamaktadır. Ayrıca Türk Mevzuatı'nın AB Mevzuatı'na Uyumu konusunda ise, Türkiye yeni İş Kanunu(4857) ile AB normlarını hemen her alanda büyük ölçüde yakalamış durumdadır.

Today the arrangement of working time and resting rights are part of the concept of health and safety at work. Working time arrangements may lead to the health of worker in jeopardy and probably disturb worker?s private life. In order to protect health of workers, sustainability of working order is necessary for human honour and does not have to hamper development of human?s personality. For these reasons development of workers living and working conditions are among the targets of the European Union social policy.European collective agreements are the legal bases for working time arrangements among social contractors. The legal bases for working times arrangements of European collective agreements compose of collective bargainings signed between social contractors. 2003/88 Council Directive is the basic instrument concerning organization of working time. The basic aim of the directives of working time is to guarantee the protection of the safety and health of workers. The Directive (2003/88) shall not apply to professional groups, which contains special regulations. In addition, harmonization of EU norms and legislation with the New Turkish Working Law (4857) has been largely caught in almost every area.