Revictimization among survivors of childhood maltreatment: Abuse and neglect

Abstract

Araştırma, erken yetişkinlik dönemindeki ve en az 6 ay bir romantik ilişkide bulunmuş, yaşları ortalaması 25.75 olan 218 kadının katılımıyla gerçekleşti. Araştırmaya katılım gönüllülük esasına dayalı olarak, kişinin kendi kendisine uyguladığı ve internet üzerinden tamamlanan bir anket ile yapıldı. Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği'nin Türkçe versiyonu (Bernstein, 2002; Şar, Öztürk, İkikardeş, 2012) ve Romantik İlişkiyi Değerlendirme Ölçeği-RİDÖ (Kılınçer, 2012) kullanıldı ve katılımcıların demografik bilgileri alındı. Araştırmanın amacı, partner istismarının yordayıcı faktörlerini keşfetmekti. Stepwise Çoklu Regresyon analizi, çocukluk dönemi kötü muamele, babanın eğitim seviyesi ve partnerin eğitim seviyesinin yetişkin partner istismarının anlamlı yordayıcıları olduğu sonucunu gösterdi. Çocukluk dönemi kötü muamelenin varlığı, yüksek eğitim seviyesine sahip baba ile düşük eğitim seviyesine sahip partner ile birleşince yetişkin ilişkide görülen istismarı % 73 oranında açıkladığı görüldü. Veriler üzerine detaylı sorgulamayla ise, partner istismarının ayrıntılı olarak çocukluk çağı fiziksel ihmal, babanın eğitim seviyesi, en fazla yaşanan yer ve çocukluk çağı duygusal istismar ile yordandığı sonucuna varıldı. Özel olarak, fiziksek ihmale maruz kalmak, yüksek eğitimdeki bir babaya sahip olmak, ilçe ve kasaba gibi küçük yerlerde yaşamak ve çocukluktaki duygusal istismar deneyimleri hepsi bir arada yetişkin ilişkileri içinde yeniden mağduriyeti %75 oranında yordamaktadır. Sonuç olarak, bu çalışmanın bulguları, çocukluk çağı kötü muamele mağdurlarının reviktimizasyonu (yeniden mağduriyet) hakkında mevcut olan literatür ile tartışıldı.

The present study was conducted with a sample of 218 young adult women with a mean age of 25.75 (SD = 4.79) who are/have been in a romantic relationship for at least 6 months. Participation in the survey was voluntary and data were collected via self-administered questionnaires that were distributed online. Turkish version of Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) (Bernstein, 2002; Şar, Öztürk, İkikardeş, 2012), Romantic Relationship Assessment Scale (Kılınçer, 2012) were employed and demographic information was collected. It was aimed to explore the predictive variables for partner abuse. The stepwise multiple regression analysis indicated that childhood maltreatment, education of father and education of partner were significant predictors partner abuse. Presence of childhood maltreatment, combined with having higher educated fathers, and lower educated partners altogether predict the occurrences of partner abuse (73 %). Detailed inquiry on the data revealed that partner abuse was predicted particularly by childhood physical neglect, education of father, place of origin and childhood emotional abuse. Specifically being subjected to physical neglect, having higher educated fathers, living in towns and counties, and experiences of childhood emotional abuse altogether predict revictimization (75 %). In conclusion, the findings of the present research were discussed in the existing literature on the revictimization of adult survivors who experienced childhood maltreatment.