12-14 yaş erkek öğrencilerin benlik saygı düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Çalışmanın amacı, 12-14 yaş aralığındaki erkek öğrencilerin benlik saygısıdüzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmaya 2016-2017 yılı eğitim öğretim dönemindetoplamda 701 erkek öğrencinin katıldığı ve yaş aralıklarının 12–14 olduğugözlemlenmiştir. Basit yansız örneklem yöntemi ile seçilen okullardan yaş ortalamasıX yaş =12.78±0.80 olan katılımcılara Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (Rosenberg's SelfEsteem Scale) ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu olmak üzere 2 farklıveri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırmada verilerin normal dağılımları göz önündebulundurularak, bağımsız örneklemlerde t-testi ve pearson momentler çarpımı korelasyontesti uygulanmış, anlamlılık düzeyi 0.05 alınmıştır. Araştırma bulgularında katılımcılararasında en yüksek benlik saygısı düzeyi 14 yaş olarak tespit edilmiş fakat diğer yaşlaragöre istatistiksel olarak herhangi bir farklılık tespit edilememiştir. Ayrıca anneleriçalışmıyor olan öğrencilerin, anneleri çalışanlara göre daha yüksek benlik saygısı düzeyleriolduğu sonucuna ulaşılmıştır [T (699) = 2.096; p<0.05]. Erkek öğrencilerin akademik notortalamaları incelendiğinde, benlik saygı düzeyleri ile pozitif yönde ve düşük düzeyde birilişki bulunmuştur (r= .158; p<0.05). Bu bulgu göstermektedir ki, not ortalamalarıazaldıkça, benlik saygı düzeyleri yükselmektedir. Son olarak ulusal düzeyde sportifkarşılaşmalarda başarılı olma durumlarına göre benlik saygısı düzeyi puan ortalamaları ileilgili olarak negatif yönde ve düşük düzeyde bir ilişki bulunmuştur (r= -.079; p<0.05). Bubulgu göstermektedir ki, başarılı olma sayıları arttıkça, benlik saygı düzeyleri deyükselmektedir. Araştırmanın sonuçlarına göre, özellikle ergenlik dönemindeki erkeköğrencilerin spor faaliyetlerine kontrollü olarak daha fazla katılımlarını sağlamak ve aynızamanda eğitim öğretim sürecindeki öğretmen ve antrenörlerinin de bilinçlendirilmesiönem teşkil etmektedir. Ayrıca öğrencilerin ebeveyn bağlanma ve anne ile olaniletişimlerinin desteklenmesi benlik saygı gelişimine önemli ölçüde etki ettiğisöylenebilmektedir.

The aim of the interview is to determine the levels of self-esteem of male studentsaged 12-14 years. It was observed that a total of 701 male students participated in the studyduring the academic year of 2016-2017 and the age ranges were 12-14. Rosenberg's SelfEsteem Scale and the personal information form prepared by the researcher were used forthe data collection. The data were collected by the simple unbiased sampling method andthe age average of the students selected was X yaş =12.78±0.80. Taking the normaldistributions of data into consideration, T-Test and Pearson Moment Product correlationtest were applied to independent samples and the significance level was taken as 0.05.Among the participants, the highest self-esteem level was found to be 14 years old, but nostatistically significant difference was found according to other ages. Also, it wasconcluded that the students whose mothers did not work had higher levels of self-esteemthan their mothers [T (699) = 2.096; p<0.05]. When male students' academic grade averageswere examined, there was a low positive correlation with self-esteem levels (r = .158; p<0.05). This finding suggests that as grades decrease, self-esteem levels rise. Finally, therewas a low negative correlation (r= -.079, p<0.05) with respect to the average score of self-esteem level according to the successfulness in sporting competitions at national level.This finding suggests that as the number of successes increases, self-esteem levels alsoraise. According to the results of the research, it is important to ensure more participationof male students, especially during adolescence, in control of sports activities, and at thesame time raise awareness of the teachers and coaches in the educational process.Furthermore, it can be argued that the support of students' parental attachment andcommunication with the mother has a significant effect on the development of self-esteem.