DOWN sendromlu çocuklarda bantlamanın basma ve yürüme üzerindeki etkilerinin kantitatif yöntemlerle araştırılması

Abstract

Bu çalışma klinik bantlamanın Down sendromlu çocuklarda duruşu ve yürümesi üzerindeki etkinliğini araştırmak için amaçlanmıştır.Çalışmada rijit ve kinezyo olmak üzere iki tip bantlama yöntemi kullanılmıştır. Bu bağlamda çalışmaya dahil edilen 3 – 13 yaş arası çocuklar 16'şar kişilik iki eşit gruba ayrılmıştır. Gruplardan birisine kinezyolojik, diğerine de rijit bantlama sırt bölgesine uygulanmıştır. Bantlama öncesi, yapıldığı gün ve 3 gün sonrası hastaların pedobarografi cihazında hareket analizi ve ayak basınç değerlendirmesi yapılmıştır. Bantlama öncesi, bantlamanın hemen sonrası ve 3 gün sonraki veriler istatistiksel açıdan karşılaştırılmıştır.Çalışmada yürüme analizinde sağ ve sol ayak ayrı olarak, step duration, gait cycle duration, swing duration, stride duration parametrelerine, ayak basınç analizinde ise sağ ve sol ayak olmak üzere forefoot load yüzde, forefoot weight ratio (gr/cm2), total load yüzde, total p. Max. (gr/cm2), total p. Avg (gr/cm2) parametrelerine bakılmıştır. Elde edilen verilerin analizi SPSS paket programı ile yapılmıştır. Yapılan analiz neticesinde, Kinesio bantlama uygulanan grupta yer alan hastalara ilişkin olarak birinci ve üçüncü ölçümden elde edilen, `step duration left`, `gait cycle duration left`, `swing duration right`, `stride duration left` ve `stride duration right` ,rijit bantlama uygulanan grupta birinci ve ikinci ölçümden elde edilen süreler arasında `step duration left`, rijit bantlama uygulanan hastalara ilişkin birinci ve ikinci ölçümden elde edilen ortalama uzunluklar arasında `gait cycle length left`; rijit bantlama uygulanan grupta yer alan hastalara ilişkin olarak birinci ve üçüncü ölçümden elde edilen ortalama süreler arasında `step duration right`, `gait cycle duration left`, `gait cycle duration right`; Rijit bantlama uygulanan hastalara ilişkin birinci ve üçüncü ölçümden elde edilen ortalama uzunluklar arasında `step length left` ve `gait cycle length left`; Rijit bantlamanın uygulandığı grupta birinci ve ikinci ölçümden elde edilen ortalama oranlar arasında ` Forefoot load yüzde left ` rearfoot load yüzde right ve ` total p. Avg. (gr/cm2) right` parametreleri açısından iki ölçüm arasındaki fark istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur (p<0.05). ölçümlerde kullanılan bantlamaya göre farklılığın anlamlı olmadığı, her iki yöntemin etkinliğinin benzer olduğu söylenebilir. Sonuç olarak, çalışmamızdan elde edilen bulgular da dikkate alındığında kinesio ve rijit bantlamanın Down sendromlu çocukların yürüme ve duruşu üzerinde olumlu etki yarattığı söylenebilir.

This thesis was aimed to evaluate the effects of clinical banding on posture and walking in children with Down Syndrome. Two types of banding method are used, including rigid and kinezyo in this study. In the context, the research included 3-13 years old children as 16 people were divided into two equal groups. In the first stage of study, before the clinical banding, static foot analysis was conducted at pedobarography device. Kinesiology to one of the groups, rigid banding has also been applied to other. At the first and third day of banding, analysis of foot pressure and evaluation of the movement have been made for patients. Before and after banding, taken data were compared in terms of statistics. In this work, as separate left and right feet, gait analysis, step duration, stool cycle duration, swing duration, stride duration parameters, while the foot pressure analysis forefoot loadyüzde including foot right and left forefoot weight ratio (g / cm2), the total loadyüzde total p. Max. (g / cm2), total p. Avg (g / cm2) were measured on the parameter. The analysis of the data obtained was performed with SPSS package program. In the result of analysis, Kinesio taping applied in the group of patients as obtained from the first and third measurement, `step duration left`, `gait cycle duration left`, `swing duration right`, `stride duration left` and `stride duration right`, in the group treated rigid taping time between the first and second measurements obtained from the `step duration of the left`, rigid banding applied between the average length obtained from the first and second measurements for patients `stool cycle length left`, in regard to patients who have been applied rigid banding, between the average time are obtained from the first and third measurement, `step duration right`, `gait cycle duration left`, `gait cycle duration right`; in regard to patients who have been applied rigid banding, between the average length obtained from the first and third measurement, `step length left` and `gait cycle length left`; the group that has been applied rigid band, between the average rates are obtained `Forefootyüzde loader left` and right rearfootyüzde loader `total p. Avg. (G / cm2) right` in terms of the difference between the two measurement parameters were statistically significant (p <0.05). According to the bands used in the measurement, it can be said that the difference was not significant and the effectiveness of both methods were similar. Consequently, in considering the findings are obtained from this study, it is possible to say that Kinesio and rigid bands have positive impacts on walking and posture in children with Down Syndrome.