Anterior pelvik tilti olan bireylerde biyomekanik bantlama yönteminin hamstring kas kuvveti ve dikey sıçrama üzerine etkisi

Abstract

Son yıllarda bantlama yöntemlerinin kullanımının sporcuların ve yaralanmış bireylerin tedavi sürecinde artmış olması, bu yöntemler üzerinde yapılan bilimsel çalışmaların sayısının da artmasına neden olmuştur. Bantlama yöntemleriyle ilgili yapılan bilimsel çalışmalarda birbirleriyle çelişen sonuçlar içeren birçok çalışma bulunmaktadır. Literatür taramasında bu bantlama yöntemlerinden biyomekanik bantlama yöntemiyle ilgili yeterli ve net bilgilerin olmadığı görülmüştür. Yapılan tez çalışmasında da anterior pelvik tilti olan bireylerde biyomekanik bantlama yönteminin kuvvet ve dikey sıçrama üzerine etkisi araştırılarak bu alandaki eksikliklerin giderilmesi hedeflendi. IPAQ'e göre fiziksel olarak aktif olan, 18-24 yaş arası 10 kadın ve 10 erkek sağlıklı birey çalışmaya katıldı. Bireylerin yaş ortalaması 21,75± 1,45 idi. IPAQ' e göre bireylerin ortalama olarak 4685 ±5611 MET fiziksel aktivite yaptığı saptanmıştır. Çalışmada bireylerin kas gücü MicroFet2® dijital el dinamometresi kullanılarak test edildi. Dikey sıçrama testi OptoJump Next® cihazı ile test edildi. Çalışma sonucunda biyomekanik bantlama yönteminin hamstring kas kuvvetinde bantsız yapılan değerlendirmeye göre anlamlı (p>0.05) bir değişikliğe neden olmadığı görüldü. Biyomekanik bantlama yöntemi kullanılarak yapılan dikey sıçrama testinde de bantsız yapılan değerlendirmeye göre anlamlı (p>0.05) bir değişiklik olmadığı görüldü. Çalışmanın sonucu olarak anterior pelvik tilti olan bireylerde biyomekanik bantlama yönteminin kuvvet ve dikey sıçramaya anlamlı bir etkisi olmadığı görülmektedir.

The use of taping methods in recent years has increased the number of athletes and injured individuals in the treatment process, leading to an increase in the number of scientific studies on these methods. There are many studies in the scientific studies about the methods of banding which have conflicting results. It has been seen that there is not sufficient and clear information about the biomechanical taping method of these taping methods in the literature review. In the thesis study, it was aimed to investigate the effect of biomechanical banding on strength and vertical jump in individuals with anterior pelvic tilt and to eliminate deficiencies in this area. According to IPAQ, 10 women and 10 healthy males aged 18-24 who were physically active participated in the study. The mean age of the individuals was 21.75 ± 1.45. According to IPAQ, individuals had an average of 4685 ± 5611 MET physical activity. In the study, muscle strength of individuals was tested using the MicroFet2® digital hand dynamometer. The vertical jump test was tested with OptoJump Next®. It was observed that the biomechanical banding method did not cause a significant difference (p> 0.05) in hamstring muscle strength compared to the band-free evaluation. There was no significant change (p> 0.05) in the vertical jump test using the biomechanical taping method compared to the tapeless evaluation. As a result of the study, it is seen that the biomechanical banding method in the individuals with anterior pelvic tilt does not have a significant effect on force and vertical jump.