Servikal miyofasiyal ağrı sendromlu hastalarda auriküler vagus stimülasyonunun kısa dönem etkinliği

Abstract

Amaç: Çalışmadaki amacımız servikal miyofasiyal ağrı sendromlu hastalarda iskemik kompresyon uygulaması ve germe egzersizlerine ek olarak uygulanan auriküler vagus stimülasyonunun ağrı, tetik nokta hassasiyeti, kavrama kuvveti, yaşam kalitesi ve otonomik fonksiyonlara olan etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya boyun ağrısı yakınması olan, Travell ve Simons MAS tanı ve kriterlerine uygun, trapez kası üzerinde palpe edilebilen en az bir aktif tetik noktası ve gergin bandı olan, 20-60 yaş arası, 60 hasta dâhil edildi. Kişiler vagus stimülasyon grubu ve kontrol grubu olacak şekilde randomize olarak ikiye ayrıldı. Her gruba 30 kişi dâhil edildi. Kontrol grubuna 10 seans haftada 5 gün tetik nokta iskemik kompresyon uygulaması ve germe egzersizleri yaptırıldı. Vagus stimülasyon grubuna ise 10 seans haftada 5 gün iskemik kompresyon uygulaması ve germe egzersizlerine ek olarak 30 dakika süre ile auriküler vagus sinir stimülasyonu uygulandı. Katılımcıların ağrı şiddeti Vizüel Analog Skala(VAS), kas hassasiyeti(algometre), kavrama kuvveti(jamar dinamometresi), yaşam kalitesi Kısa Form-36 (SF-36) ve otonomik fonksiyonu Kompozit Otonomik Semptom Skala-31(Compass-31) ile ilk seansın öncesinde ve 10 seans tedavi sonrasında ölçüldü. Bulgular: Tedavi öncesi iki grubun ölçüm değerlerine bakıldığında, iki grup VAS, algometre ve jamar ölçümleri bakımından istatistiksel olarak benzerdi(Z=0.779, p=0.436; t=0.926, p=0.359; t=0.274, p=0.785). Compass-31 ölçeğine bakıldığında, sadece gastrointestinal ölçümleri açısından anlamlı farklılık vardı (Z=2.207, p=0.027). SF-36 ölçeği bakımından karşılaştırıldığında ise, enerji/canlılık/vitalite ve ruhsal sağlık ölçüm ortalamaları açısından anlamlı farklılık vardı (sırayla; t=2.313, p=0.025; t=3.062, p=0.004). Gruplar kendi içinde tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırıldığında iki gruptada VAS, algometre ve jamar ölçümlerinin ortalamaları, uygulama sonrasında anlamlı iyileşme gösterdi. Compass-31 ölçeğine baktığımızda tedavi sonrası vagus stimülasyon grubunda ortostatik intolerans, gastrointestinal ve pupilomotor alt ölçeklerinde, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme vardı (sırayla; Z=3.061, p=0.002; Z=3.062, p=0.002; Z=3.429, p=0.001) . Kontrol grubunda ise sekretomotor, gastrointestinal ve pupilomotor alt ölçeklerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı(Z=2.270, p=0.038; Z=2.847, p=0.004; t=4.474, p<0.001). SF-36 ölçeğine baktığımızda kontrol grubu bütün parametrelerde anlamlı farklılık gösterirken (Z=2.124, p=0.034; Z=2.701, p=0.007; Z=2.373, p=0.018; Z=3.508, p<0.001), vagus stimülasyon grubu fiziksel fonksiyon, fiziksel rol güçlüğü, sosyal işlevsellik ve ağrı alt ölçeklerinde istatistiksel olarak anlamlıydı. (sırayla; Z=2.600, p=0.009; Z=1.930, p=0.054; Z=2.530, p=0.011; Z=3.109, p=0.002). Tedavi sonrası, gruplar arasında karşılaştırma yapıldığında vagus stimülasyon uygulamasının gastrointestinal alt ölçeği ve enerji/canlılık/vitalite dışındaki diğer parametre skorlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Tartışma: Çalışmamızda vagus stimülasyon uygulaması, servikal miyofasiyal ağrı sendromlu hastalarda gastrointestinal bulgular ve enerji/canlılık/vitalite parametresi dışında kontrol grubuna ek bir üstünlük sağlamamıştır. Vagus stimülasyonunun servikal miyofasiyal ağrı sendromlu hastalarda tek başına etkisinin incelendiği daha uzun takipli çalışmalara ihtiyaç vardır.

Objective: The aim of this study was to evaluate the effect of auricular vagus stimulation in addition to ischemic compression and stretching exercises on pain, trigger point sensitivity, grip strength, quality of life and autonomic functions in patients with cervical myofascial pain syndrome. Methods: Sixty patients between the ages of 20 and 60, who had at least one active trigger point and taut band that can be palpated on the trapezium muscle, according to the diagnosis and criteria of Travell and Simons MAS, were included in the study. The subjects were randomly divided into two groups as vagus stimulation group and control group. Each group included 30 people. The control group received 10 sessions of trigger point ischemic compression and stretching exercises 5 days a week. In the vagus stimulation group, auricular vagus nerve stimulation was applied for 30 minutes in addition to ischemic compression and stretching exercises for 10 sessions 5 days a week. Pain severity of the participants was assessed by Visual Analogue Scale (VAS), muscle sensitivity (algometer), grip strenght (jamar dynamometer), quality of life Short Form-36 (SF-36) and autonomic function Composite Autonomic Symptom Scale-31 (Compass-31) before first treatment and after the tenth treatment. Results: When the measurement values of the two groups were examined before treatment, the two groups were statistically similar in terms of VAS, algometer and jamar measurements (Z=0.779, p=0.436; t=0.926, p=0.359; t=0.274, p=0.785). When the Compass 31 scale was examined, there was a significant difference only in terms of gastrointestinal measurements.(Z=2.207, p=0.027). When SF-36 scale was compared, there was a significant difference in terms of energy / agility / vitality and mean of mental health measurement. (in order; t=2.313, p=0.025; t=3.062, p=0.004). When the groups were compared before and after treatment, the mean VAS, algometry and jamar measurements of the two groups showed significant improvement after the application. In the Compass 31 scale, there was a statistically significant improvement in orthostatic intolerance, gastrointestinal and pupilomotor subscales in the vagus stimulation group after treatment. (in order; Z=3.061, p=0.002; Z=3.062, p=0.002; Z=3.429, p=0.001). In the control group, there were statistically significant differences in the secretomotor, gastrointestinal and pupilomotor subscales. (Z=2.270, p=0.038; Z=2.847, p=0.004; t=4.474, p<0.001). The SF 36 scale showed a significant difference in all parameters, (Z=2.124, p=0.034; Z=2.701, p=0.007; Z=2.373, p=0.018; Z=3.508, p<0.001), while the vagus stimulation group was statistically significant in physical function, physical role difficulty, social functioning and pain subscales. (sırayla; Z=2.600, p=0.009; Z=1.930, p=0.054; Z=2.530, p=0.011; Z=3.109, p=0.002). When compared between the groups, no statistically significant difference was found between vagus stimulation and gastrointestinal subscale and other parameter scores except energy / agility / vitality. Discussion: In our study, vagus stimulation did not provide additional advantage to the control group except gastrointestinal findings and energy / agility / vitality parameters in patients with cervical myofascial pain syndrome. Further follow-up studies are needed to investigate the effect of vagus stimulation alone in patients with cervical myofascial pain syndrome.