Sanatta minimalizm ve takı sanatına yansımaları

Abstract

Soyutlama ya da yalınlaştırma, sanatsal ifade dilinde, başlangıçtan günümüze, sanat tarihinde bazı dönemlerde daha da yaygınlaştığı görülen bir olgudur. Dünya savaşlarının yarattığı kaos sürecinin ardından teknolojinin gelişimi ile birlikte toplumda siyasi ve sosyo-ekonomik dengeler değişmiştir. Bu ortamdaki toplum içinde insan, değer yargılarını ve öz varlığını yeniden sorgulamaya başlamıştır. Sorgulama süreci ile birlikte özellikle 20.yy. başlarından itibaren plastik sanatlar alanında belirgin bir şekilde etkisini gösteren yalınlaştırıcı yaklaşımlar oluşmuştur. Bu dönemden itibaren birbiri ardından hızla ortaya çıkan modern sanat akımları görülmüştür. 1960'lı yıllarla birlikte, heykel alanı ile yakın ilişkili olan takı sanatı, geleneksel yolunun dışında bazı sanatçıların farklı üretimleriyle bir sanat dalı olarak yaygın kabul görmeye başlamış, Minimalist sanat akımı içinde kendisine önemli bir yer bulmuştur. Bilimsel ve teknolojik alandaki gelişmelerle birlikte takı yapımında malzemelerin çeşitliliği artmış, ortaya çıkan yeni materyallerin özellikleri, tasarım ve malzeme ilişkisi doğrultusunda, yeni tasarım formlarına ulaşılmasına etki etmiştir. Takı alanında, gerek form gerek heykelin konusu olan uzamsal ölçekte denge arayışları ve uzayda boşluk-kütle oluşturma üzerine düşünceler ve benzeri yeni sanatsal problemler ortaya çıkmıştır. Bu süreçte mimarlık ve mühendisliğin yapım ilkelerinin de tasarıma katılmasıyla heykelsi takı kavramı oluşmuş, ortaya çıkan bu takılar; kavram, form, biçim, üretim şekli ve malzeme özellikleri ile betimlemeden uzak, Minimalist bir yaklaşım içinde olmuşlardır. Minimalist akımın indirgemeci, öznelliği reddeden yaklaşım biçimi ve rafine estetik anlayışı takı alanında da etkisini göstermiş, takı sanatında Gijs Bakker, Friedrich Backer, Emmy Van Leersum, David Watkins, Darani Lewer, Helge Larsen, Francesco Pavan, Giampaola Babetto, Graziano Visintin, Luca Bonato gibi birçok öncü sanatçının ürettiği takılarda görülmeye başlamıştır. Minimalist yaklaşımlarla, zihinsel tasarım süreçlerine önem veren, geometrik bir örüntü diliyle temel biçimleri kullanan, yalın form, malzeme ve üretim teknikleri ile halen üretilmekte olan takılar; bu sanatsal harekete ait ilkelerin, takı sanatı üzerindeki etkisinin günümüze kadar devam etmiş olduğunu göstermektedir.Anahtar kelimeler: Minimalizm, Minimalist Sanat, Minimalist Takı, Takı Sanatı

In artistic expression, abstraction and reduction is a phenomenon, which we see that it came into prominence in some periods of art history. Reductionist approaches, that have a significant effect in the field of plastic arts especially from the beginning of 20th the century, have emerged by the re-questioning the values and self existance of the man in the society, after development of technology following the process of chaos resulted by the world wars, changing political and socio-economic factors. From this period onwards, modern art movements have been seen one after another. In the 60's the art of jewelry, which was closely related to the sculpture, began to be widely accepted as a branch of art with the different productions of some artists outside of the traditional way and found an important place in the Minimalist art movement. With the developments in the science and technology, the variety of materials in jewelry making has increased and the characteristics of the new materials have affected the new pattern designs. In the field of jewelry, new artistic problems have emerged, such as the search for balance on the spatial scale and thoughts on space-mass formation in space which is the subject of both form and sculpture. In this process, the concept of sculptural jewelry was formed with the participation of the construction principles of architecture and engineering. As a result, these jewelry has been in a minimalist approach away from description with form, mode of production and material properties. The refined aesthetic perception, reductionist and subjectivity-rejecting approach of Minimalism influenced the art of jewelry and was seen on the jewelry produced by Gijs Bakker, Friedrich Backer, Emmy Van Leersum, David Watkins, Darani Lewer, Helge Larsen, Francesco Pavan, Giampaola Babetto, Graziano Visintin, Luca Bonato. With the minimalist approach, the jewelry, which cares about mental design, uses fundamental forms with geometrical pattern, is still being produced with simple forms, materials and production techniques. This shows that the effects of minimalist movement on the art of jewelry have continued until today.Key words: Minimalism, Minimalist Art, Minimalist Jewelry, Art Jewelry