İdiyopatik sensorinöral tinnituslu hastalarda intratimpanik steroid tedavisi öncesi ve sonrası vestibüler sistemin bitermal kalorik test ile değerlendirilmesi

Abstract

Tinnitus, dışarıdan bir uyarı olmadan sesin algılanması anlamına gelir.Tinnitusun görülme sıklığı, tinnitusun tanımlama şekline ve örnek alınantopluluğa bağlı olarak %3 ile %30 arasındadır. Tinnitus tedavisinde birçok değişiktedavi modalitesi denenmiştir. Bu çalışmada amaç, seçilmiş idiyopatiksensorinöral tinnituslu olgularda vestibüler sistem tutulumunun bitermal kaloriktest ile araştırılması, intratimpanik kortikosteroid tedavisinden faydalanmaoranının saptanması ve intratimpanik steroid tedavisinin vestibüler sistemeetkilerinin bitermal kalorik test ile ortaya konmasıdır.2006-2008 tarihleri arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp FakültesiAraştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz polikliniğine tinnitus şikayetiylebaşvuran 18-75 yaşları arasındaki hastalar değerlendirildi. Vakaların seçimindecinsiyet ve sosyal seviye farkı gözetilmedi. Çalışmaya en az 6 aydır medikaltedaviye rağmen tinnitus şikayeti devam eden, kulak burun boğaz muayenesinormal olan; ancak tinnitusa neden olabilecek Meniere hastalığı, objektif tinnitusnedenleri ve otoskleroz gibi kulak patolojisi olmayan, kontrol altına alınmışhipertansiyon ve diabet dışında sistemik bir hastalık ve bilinen bir nöropsikiyatrikhastalığı olmayan olgular dahil edildi.Bu kriterlere göre çalışmaya 23 hasta alındı. Her hastaya etyoloji, ayırıcıtanı ve takip açısından ayrıntılı tıbbi öykü ve KBB muayenesi ardından tam kansayımı, rutin biyokimyasal tetkikler, saf ses odyogram ve timpanogram gibiodyolojik testler, gerekli görülen hastalarda internal akustik kanal manyetikrezonans incelemesi yapıldı. Tedavi öncesi ve sonrasında tüm hastaların vestibulersistemini değerlendirebilmek için bitermal kalorik test uygulandı. Hastalarıntedavi öncesi ve sonrası tinnitus şiddeti vizüel analog skorlama (VAS) skalası iledeğerlendirildi. Bu skalaya göre 2 puan veya daha fazla iyileşme, tinnitus düzelmekriteri olarak belirlendi. Birer hafta ara ile toplam 3 kez enjeksiyon işlemitekrarlandı. Tedavi sonrası erken dönem 1. ayda ve geç dönem 6. ayda tinnitusşiddeti VAS skalası ile değerlendirildi. Üç haftalık enjeksiyon protokolütamamlandıktan bir hafta sonra bitermal kalorik test tekrar edildi. Kanal parezisi64ve yön üstünlüğü hesaplaması için Jongkees Maas ve arkadaşları tarafındanoluşturulan formül kullanıldı.Çalışmaya alınan 23 hastanın 14'ü (%60) kadın ve 9'i (%40) erkekti. Yaşortalaması 48.43 (yaş aralığı 20-72) idi. Hastaların tinnitus süreleri 6 ay ile 20 yılarasında değişmekteydi. Değerlendirmeye alınan tüm hastalarda yapılan odyolojiktetkiklerde saf ses ortalaması 36,46 dB bulundu (10 dB-91 dB). Subjektif tinnitusskorları tedavi başlangıcı ve sonunda belirlenen VAS skalası ile incelendi. Tedavisonrası 1. ay VAS skalasında skorlardaki azalma 23 hastanın 10'unda (%43)saptandı. Bu sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.008). Hastalarıngeç dönem (6. ay) takiplerinde VAS skorlarındaki düzelme 23 hastanın 7'sinde(%30) saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.017).Tüm hastalara tedavi öncesi uygulanan bitermal kalorik test ile hiçbirhastada kanal parezisi veya yön üstünlüğü saptanmadı. Tedavi sonrası bitermalkalorik test bir hafta içerisinde tekrarlandı ve sıcak ve soğuk yanıtlardakideğişiklikler istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0,05).Sonuç olarak, çalışmamızda idiyopatik tinnituslu hastalarda bitermalkalorik test ile vestibüler sistemde patoloji saptanmadı. İntratimpanik steroidtedavisinin bitermal kalorik test sonuçlarına göre vestibüler sistem üzerine etkietmediği saptandı. Tinnitus tedavisinde kullanılan İT steroid tedavisinin vestibülersistem üzerine olan etkilerini daha objektif değerlendirebilmek için ileri tanısalmetodlara ve daha fazla sayıda hastayla yapılacak çalışmalara gerek vardır.

Tinnitus can be defined as the perception of a sound without any externalstimulus. The prevalence of tinnitus varies between 3% and 30%, depending onthe definition of tinnitus and the population studied. It has so far been tried manydifferent treatment modalities for tinnitus. The aims of this study were to evaluatewhether or not the vestibular system is involved in selected patients withidiopathic sensorineural tinnitus with caloric test, to determine the effectivenes ofintratympanic corticosteroid treatment on tinnitus and to clarify the influence ofthis treatment on the vestibular system with bithermal caloric test.in thosepatiens.Patients aged from 18 to 75 and referred to the otorhinolaryngologydepartment of the School of Medicine, Afyon Kocatepe University, with thecomplaints of tinnitus were evaluated between the years of 2006 - 2008. Whileselecting the patients, no gender or social status difference was taken intoconsideration. The patients included in the study were those who had had tinnitusresistive to medical treatment for at least 6 months, with an unremarkable ENTphysical examination, without any otologic pathologies leading to tinnitus (likemeniere disease, otosclerosis or any of the objective tinnitus reasons), anysystemic diseases (except for hypertension or DM under control) orneuropsychiatric disease.Twenty-three patients matching the above criteria were included in thestudy. Medical history were obtained in terms of etiology, differential diagnosisand folow-up period. After otorhinolarygological examination, complete bloodcount,and biochemical analyses as well as pure-tone audiometric andtympanometric tests were carried out. Magnetic resonance imaging of internalacoustic canal was performed in the necessary patients. Vestibulary system wasinvestigated by bithermal caloric test before and after treatment in all patients.Pre- and post-treatment tinnitus severity of the patients were evaluated by usingvisual analogue scoring (VAS) scale. Based on this scale, improvement of morethan 2 or more points were regarded as tinnitus recovery criteria..A total of three66injections were performed at one week interval. Then, the tinnitus severity wasevaluated by using VAS scale at the first month (in the early period) and at thesixth month (in the late period) after injection. Bithermal caloric test was repeatedafter a week when the injection protocole for 3 weeks was completed. Theformula defined by Jongkees Maas et al. was used to calculate canal paresis anddirectional preponderance.Of the 23 patients included in the study, 14 (60%) were female and 9(40%) were male. The mean age was 48.43 (range 20 to 72 years). The tinnitusduration of the patients were ranging between 6 months and 20 years. The meanpure-tone audiometry levels was 36,46 decibel (dB) (ranged from 10 to 91 dB).Subjective tinnitus scores were evaluated by using VAS scale before and after thetreatment. Ten (43%) of the 23 patients had reduction of the scores in the VASscale at the first month after the treatment. These results were found to bestatistically significant (p=0.008). Seven (30%) of the 23 patients had recovery inthe VAS scale at the sixth month after the treatment and, these results were alsostatistically significant (p=0.017).No canal paresis and directional preponderance was determined in thebithermal caloric test that was performed before the treatment. One week laterthan the treatment, bithermal caloric test was repeated and the changes in the coldand warm responses were found not to be statistically significant (p>0,05).In conclusion, no vestibular pathology was determined in the patients withidiopathic tinnitus by bithermal caloric test in this study. It was shown thatintratympanic steroid treatment had no effects on the vestibulary system accordingto the bithermal caloric test results. Further studies with large number of patientsand further diagnostic methods are needed to evaluate the effects of intratympanicsteroid treatment on the vestibular system more objective.