In vitro culture, biological activity and essential oil analysis of yellow loosestrife (Lysimachia vulgaris L.)
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Lysimachia vulgaris L. (Karga otu) halk arasında yüksek ateş, ülser, ishal ve yaraların tedavisinde kullanılan tıbbi bir bitkidir. Bitkinin analjezik, ekspektorant, astringent ve anti-enflamatuvar aktiviteleri de vardır. Karga otu için güvenilir bir in vitro kültür protokolü geliştirilmiştir. Eksplantlar (yaprak, gövde ve kök parçaları) çeşitli bitki büyüme düzenleyici kombinasyonlarını içeren Murashige ve Skoog minimal organic (MSMO) ortamında kültüre alınmışlardır. Test edilen kombinasyonlar arasından sürgün üretiminde BA' nın IAA veya IBA kombinasyonları kullanılan bütün eksplantlar içinde en etkili olmuştur. En iyi sürgün gelişimi yaprak eksplantından 0.5 mg/l BA ve 0.1, 0.5 veya 1 mg/l IBA içeren ortamlarda, gövde eksplantından 1 mg/l BA ve 0.5 mg/l IBA veya 0.01 mg/l TDZ ve 0.5 mg/l IAA içeren ortamlarda ve kök eksplantından 0.5 mg/l BA ve 0.5 mg/l IAA içeren ortamlarda elde edilmiştir. Rejenere olmuş sürgünler, IAA, IBA, 2,4-D ve NAA' nın farklı konsantrasyonlarını içeren MSMO ortamında köklendirilmiştir. Köklendirme için en etkili oksinin IBA olduğu tespit edilmiştir. Sürgünlerden en fazla kök 0.5 mg/l IBA içeren ortamlarda gelişmiştir. Köklendirme işleminden sonra, bitkicikler vermikülit içeren magenta kaplarına transfer edilmişler ve 3 hafta sonra da toprağa aktarılmışlardır. Doğal ve in vitro ortamda yetişen L. vulgaris bitki materyallerinin uçucu yağ analizleri de yapılmıştır. Ayrıca karga otu özütlerinin biyolojik aktivitelerini görmek için 3 farklı biyolojik test (antibakteriyel, antitümor ve antioksidant) uygulanmıştır. In vitro ve doğal ortamında yetişen bitki parçalarından su, etanol ve aseton ile özütler hazırlanmış ve biyolojik aktiviteleri değerlendirilmiştir. Karga otu özütlerinin antibakteriyel aktivitelerini görmek için disk difüzyon metodu (Kirby-Bauer) ve 10 farklı patojen bakteri kullanılmıştır. Genellikle, karga otu özütleri Gram-pozitif bakterilere (Staphylococcus aureus, S. epidemidis ve Streptococcus pyogenes) karşı antibakteriyel etki göstermiştir. Karga otunun güçlü antitümor etkisi patates disk difüzyon biyolojik testi ile gözlemlenmiştir. Ayrıca, özütlerin serbest radikal süpürme gücü DPPH metodu ile belirlenmiştir. Karga otu özütlerinin fenolik ve flavonoid içeriği de araştırılmıştır.Anahtar Kelimeler: Lysimachia vulgaris, karga otu, in vitro kültür, oksin, sitokinin, antibakteriyel, antitümör, uçucu yağ, GC-MS, antioksidant, DPPH metodu, Folin-Ciocalteau metodu, Alüminyum klorit (AlCl3) kolorimetrik analiz Lysimachia vulgaris L. (Yellow loosestrife) is a medicinal plant that has been used in the treatment of fever, ulcer, diarrhea and wounds in traditional medicine. It has also analgesic, expectorant, astringent and anti-inflammatory activity. A reliable an in vitro culture protocol for yellow loosestrife was established. Explants (leaf, stem and root segments) were cultured on Murashige and Skoog minimal organics (MSMO) medium with various plant growth regulator combinations. Of the tested combinations, those that involved BA with either IAA or IBA were the most effective for all used explants in shoot production. Best shoot proliferation was obtained from leaf explant cultured on media containing 0.5 mg/l BA and 0.1, 0.5 or 1 mg/l IBA, from stem explant cultured on media containing 1 mg/l BA and 0.5 mg/l IBA or 0.01 mg/l TDZ and 0.5 mg/l IAA, and from root explant cultured on media containing 0.5 mg/l BA and 0.5 mg/l IAA. Regenerated shoots were rooted on MSMO medium containing different concentrations of IAA, IBA, 2,4-D and NAA. IBA was determined as the most effective auxin for rooting. Most shoots developed roots on medium with 0.5 mg/l IBA. After rooting, plantlets were transferred to Magenta containers including vermiculate for acclimatization. After 3 weeks, they were transferred to soil for hardening. Essential oil analyses were also conducted with in vitro-grown and field-grown plant materials of L. vulgaris. Moreover, three different bioassays (antibacterial, antitumor and antioxidant) were performed to show the biological activities of yellow loosestrife extracts. Field-grown and in vitro-grown plants parts were extracted with water, ethanol and acetone and their biological activities were evaluated. For antibacterial test, disc diffusion method (Kirby-Bauer) and 10 different pathogenic bacteria were used. Generally, yellow loosestrife extracts showed antibacterial activity against Gram-positive bacteria (Staphylococcus aureus, S. epidemidis and Streptococcus pyogenes). Strong antitumor activity of yellow loosestrife was observed via potato disc diffusion bioassay. Furthermore, the free radical scavenging potency of L. vulgaris extracts was determined with DPPH method. The phenolic and flavonoid contents of yellow loosestrife extracts were also investigated.Keywords: Lysimachia vulgaris, yellow loosestrife, in vitro culture, auxine, cytokinin, antibacterial, antitumor, essential oil, GC-MS, antioxidant, DPPH method, Folin-Ciocalteau method, Aluminum chloride (AlCl3) colorimetric assay
Collections