Acı çektirmenin kutsallığı: Çarmıhtan Ebu Garip`e batı resminde işkence

Abstract

Şiddetin en özel(!) şekli olan işkence bir iktidar aracı olarak tarihin her döneminde kullanılmıştır. İktidarlar tarih boyunca uyguladıkları bu işkenceleri bir kutsalla ilişkilendirerek meşrulaştırmışlardır. Dinin belirleyici bir yönetim gücü olduğu dönemlerde bu işkenceler dini kutsallara atıf yapılarak, seküler anlayışların yönetim gücünü devralmasıyla da seküler kutsallara atıf yapılarak meşrulaştırılmıştır. Batı resim tarihinin en önemli işkence sahneleri ilk olarak çarmıha gerilme resimleriyle başlamıştır. Bu resimlerde İsa, Roma döneminin bir işkence yöntemi olan çarmıha germe yoluyla cezalandırılırken resmedilmiştir. Bu resimlerin hemen hemen hepsinde çarmıha gerilmiş İsa'nın yanında işkence eylemini gerçekleştiren iktidar sahiplerini de görürüz. Hıristiyanlığın toplumsal ve siyasal olarak güçlenmesiyle birlikte Hıristiyanlar işkence edilen konumundan işkence eden konumuna yükselmiştir. Batı resmi, iktidar gücünü elde etmiş kilisenin özellikle engizisyon mahkemeleri aracılığıyla başta heretiklere uyguladığı işkenceleri, modern dönemlerde ise dini kutsalların yerini alan seküler kutsallar adına yapılan işkenceleri betimleyen resimlerle doludur. Bu durumun en son ve en güçlü örneği Amerika Birleşik Devletleri'nin Guantanamo ve Ebu Garip'te yaptığı işkenceler ve yaşayan en ünlü sanatçılardan olan Fernando Botero'nun bir seri halinde bu işkenceleri resmetmesidir. Bütün bu resimlerin ortak noktası ise döneminin kutsalları adına işkence yapan iktidar sahiplerinin veya onların temsilcilerinin de işkence görenlerle birlikte gösteriliyor olmasıdır. Bu çalışma iktidar, kutsal ve işkence arasındaki ilişkiyi batı resmindeki önemli örneklerden yola çıkarak ortaya koymaya çalışmaktadır.

Torture, the most special kind of violence, has been used as a tool of power in all periods of history. Reigns have legalized these tortures they implemented by associating them with a holy. These tortures and violence were legitimated by attributing to religious divinities and also secular holies as a result of secular understandings taking over the power of reigns. The most important torture scenes of Western art history started with the paintings of crucifixion. In these paintings, Jesus was portrayed as punished with crucifixion that was a method of Roman period. Christians rose to the position of torturer from the position of being tortured with Christianity's getting strong both socially and politically. Western art was full of drawings describing tortures applied by politically-strengthened church to heretics especially via inquisitions at first. Then, in modern times, it was replaced with paintings depicting tortures done in the name of secular divinities that were substituted for religious divinities. The last and most powerful example of this situation is the tortures of USA in Guantanamo and Abu Ghraib and also the most famous living artist Fernando Botero's depicting them as a series. The most common point of all these paintings is that the torturers in power or their representatives are also depicted with the ones being tortured. This study tries to reveal the relationship between reign, divinity and torture based on important pieces in Western art.