Tavşanlarda oluşturulan hemorojik şok modelinde enteral ve parenteral beslenmenin bakteriyel translokasyon gelişimi üzerine etkileri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
54 ÖZET Bakteriyel translokasyon, intestinal sistemdeki mikroorganizma ve/veya endotoksinlerin mezenter lenf nodu (MLN)'na, portal ve sistemik dolaşıma geçmesi olarak tanımlanır. Gastrointestinal sistem (GlS)'in normal florasının değişmesi, bağışıklık sisteminin bozulması veya GİS'in bariyer fonksiyonunun hasara uğraması bakteriyel translokasyonun en önemli nedenlerindendir. Bu sürecin, yoğun bakım hastalarında, özellikle septik kaynağı belirlenemeyen, sepsis ve multipl organ yetmezliği (MOF) patogenezinde yeri olduğu ileri sürülmektedir. Son yıllarda, beslenme yöntemlerinin translokasyon üzerine etkisini araştıran çalışmalar yapılmaktadır. Ancak hemorajik şokda beslenme yöntemlerinin bakteriyel translokasyona etkisini inceleyen çalışma çok azdır. Ayrıca translokasyon çalışmalarında kullanılan deney hayvanları içinde tavşanla ilgili araştırma sayısı da yetersizdir. Bu amaçla, hemorajik şok oluşturulan tavşanlarda, enteral ve parenteral beslenmenin, bakteriyel translokasyona etkisini araştırmayı planladık. 12 erkek Yeni Zellanda tavşanı, 6 enteral (EN) ve 6 parenteral (TPN) beslenme grupları olarak ikiye ayrıldı. EN grubundakilere nazogastrik sonda, TPN grubundakilere V. jugularis int. 'dan santral venöz katater takıldı. İntraarteriyel kanülden O AB 40-45 mmHg olana kadar kan alınarak hemorajik şok oluşturuldu. Bu durum 30 dk. süre ile devam ettirildi. Sıvı resustasyonu ile normal hemodinamik değerlere ulaşıldıktan sonra 3 gün süreyle beslenme uygulandı. 3. gün sonunda İV. tiyopental verilerek laparotomileri yapılan deneklerden kan ve organ kültürleri alındı. Tüm deneklere günlük hemoglobin, hematokrit, lökosit, trombosit ve rektal ateş ölçümleri yapıldı. Mikrobiyolojik incelemelerde EN grubunda (+) kültür sonuçlan MLN: 1/6, kan: 0/6, karaciğer: 1/6, akciğer: 1/6; TPN grubunda ise MLN: 5/6, kan; 4/6, karaciğer: 2/6, akciğer: 1/6 olarak bulundu. Üreyen mikroorganizmalar E. Coli idi. TPN grubunda 4 denekde santral venöz katater ucunda Staf. aureus üredi. Lökosit sayısı yönüyle TPN grubunda anlamlı yükselme saptandı. Diğer bulgular yönünden iki grup arasında fark bulunmadı. Araştırmanın sonucunda, tavşanlarda oluşturulan hemorajik şok modelinde, TPN'e göre enteral beslenmede, MLN ve kanda üremenin daha az olduğu ve dolayısıyla bakteriyel translokasyonun azaldığı saptandı. Sonuç olarak, enteral beslenmenin, sepsis ve MOF oluşumunda rolü olduğu öne sürülen bakteriyel translokasyon, üzerine etkisinin olumlu olduğu vurgulandı. Bu konuda yapılacak daha geniş kapsamlı çalışmaların konuya ışık tutacağı kanısına varıldı. 55 SUMMARY Bacterial translocation is described as migration of microorganisms and/or endotoxins, that are normally found in the intestinal tract, to MLN, portal and systemic circulations. The most important reasons of bacterial translocation are changing of normal flora of GIS, derrangement of immun system or failure of intestinal barrier function. It is suggested that this process play a role in the pathogenesis of sepsis and MOF critically-ill patients especially when the septic origin cannot be found. Recently, there are many studies that investigate the effect of techniques of nutrition on translocation. However, the number of studies that investigate the effects of techniques of nutrition on bacterial translocation during the haemorrhagic shock is so little. Additionally, in the experimental animals used in translocation studies the number of studies using rabbits is not enough. For this reason, we planned to investigate the effect of enteral and parenteral nutritions on bacterial translocation in rabbits with the haemorrhagic shock. 12 Rabbits were assinged randomly to EN group (n:6) and TPN group (n:6). Whereas to the rabbits in the EN group nasogastric tube was inserted. The rabbits in the TPN group alocated a central venous catheter via the right V. jugularis interna. The hemorragic shock is formed by taking blood from intraarterial canula until the MAP became 40-45 mmHg. After fluid rescusitation, nutrition was sarted immediatelly. During this nutrition period of 3 days each day Hb, Htc, WBC, plattelet and rectal temperature were measured. At the end of the nutrition period blood and tissue samples were taken for microbiologic examination. At the end of the experiments in the EN group the (+) culture results were like this: in MLN 1/6, in blood 0/6, in liver 1/6, in lung 1/6; in the TPN group the results were like this: MLN 5/6, blood 4/6, liver 2/6, lung 1/6. In the TPN group the increase in leukocytes was significantly high. In the other hand, there was no difference between the other measurements in both groups. As a result of this study, we found that in rabbits with haemorrhagic shock the enteral nutrition decreased the translocation in MLN whereas TPN. In conclusion, further studies are needed to investigate the effects of enteral nutrition on bacterial translocation which is suggested to play a role in sepsis and MOF.
Collections