Endoservikal sürüntü örneklerinde chlamydia trachomatis hücre kültürü sonuçlarının direk floreson antikor (DFA) ve enzim immunoassay (EIA) yöntemleri ile karşılaştırılması

Abstract

1. ÖZET Cinsel ilişki ile geçen hastalıklardan en sık sorumlu patojen bakterinin Chlamydia trachomatis, olduğu bilinmektedir. Halen dünyada her yıl 50 milyon yeni C.trachomatis infeksiyonu oluştuğu tahmin edilmektedir. İnfeksiyonun Türkiye'deki durumu ise henüz yeterince bilinmemektedir ve yeni, kapsamlı verilere gereksinim vardır. Çalışmamızda, hızlı tanıda uygulanan antijen arama yöntemlerinden direkt floresan antikor (DFA) ile enzim immunoassay'a (EIA) dayalı bir teknik olan optik immunoassay (OIA) kullanarak sonuçlarını doğrulama yöntemi olan siklohekzimid uygulanmış McCoy hücrelerinin shell vial hücre kültürü sonuçları ile karşılaştırdık. 75 ivegen veya süreğen servisitli kadından 24 tanesinde (%32) hücre kültürü olumluluğu saptadık. İki tarama yöntemini duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif prediktif değerleri yönünden karşılaştırdık. Bu değerleri aynı sıra ile DFA için, %71, %100, %86, %100, OIA için %75, %86, %72, %88 olarak bulduk. Sonuç olarak laboratuvarımızdaki C.trachomatis taramasında OIA yöntemi ile belirgin olarak fazla hatalı pozitif sonuç bulduğumuzdan ve OIA ile elde edilen sonuçların referans yöntemle doğrulanması gerektiğinden DFA yönteminin OlA'den daha etkin olduğunu bulduk ve DFA yönteminin C.trachomatis taranmasında OIA yöntemine yeğlenmesi görüşüne ulaştık.

2. SUMMARY Chlamydia trachomatis (C. trachomatis) is known to be the most common bacterial sexually transmitted disease (STDs). Worldwide it is estimated that there are more than 50 million new cases annually. The status of C.trachomatis infection is not known in Turkey and we need a new wide data about the infection. In this study we used two screening methods (Direct fluorescent antibody (DFA) and optical immunoassay based enzyme immunoassay technique) and one gold standart (Cycloheximide treated McCoy cell culture in the shell vials) method. We detected the C.trachomatis in 24 patients from 75 (%32) with cervical infection with cell culture method and compared two screening methods about sensitivity, specifity, positive predictive value (PPV), negative predictive value (NPV). We found the sensitivity, specifity, PPV, NPV, %71, %100, %86, %100, for DFA, and %75, %86, %72, %88, for OIA respectively. When the results were evaluated, it has been shown that DFA method more effective than OIA for the screening of C.trachomatis in our laboratory. Because OlA's have more false positive results and we have to confirm all positive results of OlA's with the reference methods.