Spondilolizis cerrahi tedavi yöntemlerinin biyomekanik karşılaştırılması

Abstract

58 7. ÖZET Çalışma 14 dana omurgasının son iki lomber vertebrası üzerinde yapıldı. Tüm örneklerde pars interartikularis bölgesinde 2 mm. defekt oluşturulduktan sonra kullanılan tespit yöntemine göre üç gruba ayrıldı. Birinci grupta (n: 6) klasik intersegmenter pedikül vidası ile tespit uygulandı. İkinci grupta (n: 4) monosegmenter pedikül vidası-sublaminar çengel, üçüncü grupta ise (n: 4) Buck vidası ile pars interartikularisdeki defekt bölgesi doğrudan tespit edildi. Tüm örneklerde; aksiyel yüklenme, fleksiyon, ekstansiyon ve heriki tarafa eğilme momenti uygulanarak, defekt bölgesindeki hareket kaydedildi. Defekt bölgesindeki harekete göre, üç grup birbiriyle karşılaştırıldı. Tüm yüklenmelerde, monosegmenter pedikül vidası-sublaminar çengel uygulaması genellikle, klasik intersegmenter pedikül vidası ile tespit yönteminden daha sağlam bulundu. Buck vidası ile monosegmenter pedikül vidası-sublaminar çengel karşılaştırıldığında ise Buck vidasının daha sağlam olduğu belirlendi. Sonuç olarak, Buck vidası daha sağlam bulunmasına rağmen, klinik uygulamalarda komplikasyon oranının yüksek olarak bildirilmesi ve uygulama zorluğunun olması nedeniyle, pars interartikularis defekti tedavisinde monosegmenter pedikül vidası-sublaminar çengel uygulamasının iyi bir alternatif olduğu düşüncesindeyiz.