Miyastenia gravis hastalarında antikora bağımlı hücresel aracılıklı sitotoksisite düzeylerinin araştırılması

Abstract

1.ÖZET MİYASTENİA GRAVIS HASTALARINDA ANTİKORA BAĞIMLI HÜCRESEL ARACILIKLI SİTOTOKSİSİTE DÜZEYLERİNİN ARAŞTIRILMASI Anahtar Kelimeler: Miyastenia gravis, antikora bağımlı hücresel aracalıklı sitotoksîsite, asetükolin reseptör antikoru Miyastenia gravis otoantikoriarca oluşturulan otoimmün bîr hastalıktır. Daha önce yapılan çalışmalarda, immün sistemin önemli bir etki mekanizması olan antikora bağımlı hücre aracılıktı sitotoksisitenin (ADCC) Hashimoto tiroiditi ve Grave's hastalığının etiyopatogenezlnde rol oynadığı saptanmıştır. ADCC'nin MG'nin patogenezindeki rolünü ortaya koymak amacıyla yapılan araştırmalar farklı sonuçlar vermiştir. Bu nedenle, bu çalışmada ADCC'nin MG'deki etkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışma Dokuz Eylül Üniversitesi Nöroloji kliniğinde izlenen 30 MG hastasıyla, kontrol grubu oluşturmak amacıyla 20 sağlıklı insandan alınan serum örnekleri kullanılarak yapıldı. ADCC'nin ölçümü için, 18 saat s1Cr salınım testi yapıldı, effektör hücre olarak sağlıklı insan kanından elde edilen mononükleer hücreler kullanıldı, hedef hücreyi ise insan embriyonal rabdomyosarkom hücre kültüründen elde edilen hücreler oluşturdu. Çalışmanın bulgularına göre MG hastalarında saptanan ADCC düzeyleri (Ort:%43.9), kontrol grubunun ADCC düzeylerine (Ort:%27.6) oranla daha yüksek saptandı (p<0.05). Anti-AChR Ab varlığının, ADCC üzerine olan etkisini saptamak için anti-AChR Ab (*) hastaların sonuçları (Ort:%57.4), anti-AChR Ab (-) hastaların sonuçları (Ort:%32.1) ve kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, anti-AChR Ab (+) hastaların diğerlerine göre daha yüksek ADCC aktivitelerine sahip oldukları görüldü (p<0.01). Hastalığın klinik şiddeti ile ADCC düzeyleri arasında herhangi bir ilişki saptanamadı -Ti mektomi yapılan anti-AChR Ab (+) hastalarla, timektomi yapılmamış anti- AChR Ab (+) hastalar arasında ADCC düzeyleri açısından anlamlı bir farklılıkbulunamadı. Yine sadece asetilkolinesteraz inhibitörü kullanan hastalarla, kortikosteroid ve azatioprin gibi immün baskılayıcı tedavi gören hastalar arasında da ADCC aktiviteleri yönünden belirgin bir fark gözlenmedi. Bu çalışmanın sonuçları ADCC'nin MG'de immünolojik bir mekanizma olarak rol aldığım, anti-AChR antikorların ADCC'nin oluşmasında belirleyici rol oynayabileceği yönünde veriler elde edilmiştir. Hastalığın klinik durumunun, timektomi yapılmasının ve hastaların aldıkları immün baskılayıcı ilaç tedavisinin ADCC düzeylerini belirgin derecede etkilemediği saptanmasına rağmen, hastaların tedavileri öncesi ve sonrası ADCC düzeylerini ölçmek için yeni çalışmaların yapılmasının bu konuda daha kesin bilgiler sağlayabileceği düşünülmektedir.

2.SUMMARY INVESTIGATION OF ANTIBODY DEPENDENT CELL MEDIATED CYTOTOXICITY LEVELS IN MYASTHENIA GRAVIS PATIENTS Key words: Myasthenia gravis, antibody dependent cell mediated cytotoxicity, acetylcholine receptor antibody Myasthenia gravis is an autoimmune disease mediated by autoantibodies. Antibody dependent cellular cytoto>dcity (ADCC) which Is an Important effector mechanism of the immune system has been implicated in Hashimato's thyroiditis and Grave's disease in the ethiopathogenesis investigations. Investigations to determine effect of ADCC in pathogenesis of MG gave inconsistent results. Because of this, the present study aimed to detect the effects of ADCC in MG This study was done using serum samples obtained from MG patients followed up at Dokuz Eylül University Neurology Clinic and 20 healthy individuals forming control group. To determine ADCC activity, 18 hour 51Cr release test was done by using mononuclear cells from healthy person as effector cells and human embryonal rhabdomyosarcoma cell line as target cells. Results of this study showed that ADCC activities of MG patients (Mean:%43.9) were higher than control group activities (Mean:%27.6) (p<0.05). To detect effect of Anti- AChR Ab presence on ADCC activity, we compared results of anti-AChR Ab (+) patients (Mean:%57.4) with results of anti-AChR Ab (-) patients (Mean:%32.1) and control group and found that anti-AChR Ab (+) patients had more high ADCC values compared with the other groups (p<0.01). Clinical severity of disease did not correlate with ADCC activities. No statistical significance was determined between the results of thymectomized anti-AChR Ab (+) and non-thymectomized anti-AChR Ab (+) patients. Also no significant difference was found between patients treated only withAccording to results of this study we can conclude that ADCC is an immunological mechanism in MG and anti-AChR antibodies are effective factors influencing ADCC. Although we found that clinical severity of disease, thymectomy and immune-supressive treatment doesn't correlate with ADCC activities, new studies to detect ADCC activities before and after treatment of the patients will give more knowledge about the effect of these factors on ADCC.