Eforun serum kreatin kinaz, laktat dehidrogenaz, aldolaz etkinliklerine ve idrar kreatinin atılımı düzeyine etkileri üzerinde çalışmalar

Abstract

ÖZET Kas inetaboMzrrasina i Hşkin enzimlerin efor ve antrenmana yanıtıyla ilgili çalışmalar Apple (7),, Cerny{28) ve diğer araştırmacılarca yapıla- getoLş, ancak bunların pek azı anaerobik mekanizmayı çalıştırmaya yönelik oîiKiştuc.idrar kreatinin atılımının efora yanıt şekli komşunda da Pd ley (132), HeymsfieM(81) ve başkalarınca çelişkilisonuçlar bildirilmiştir» Bu çalışnıada efor testini,, standart Wingate anaerobik ergcraetre testinin (167) 6-8 dakikalık aralıklar ile üç kez; tekrarı oluşturdu.. Kasın acil enerji gereksinimini karşılayan Xofcraann tepkimesini katalize eden CK, glikoliz yolunun başlıca enzimlerinden AIB ve glikoliz ile TCA döngüsü arasında geçişi sağlayan tepkimeye aracılık eden IBH'onefor öncesi ve sonrası serum etkinlikleri 33 kişilik bir deney grubu ile 30 kişilik bir kontrol grubunda belirlendi. Örnekler, bir ön çalışana uyarınca, efordan altı saat sonra alındı. Eforun anaerobik olup olmadığı, altı dakika sonra alınan kapiller kan örneklerinde laktat düzeyleri saptanarak belirlendi. Kreatinin atılımları efor öncesi ve sonrası 24 saatlik idrar örneklerinde belirlendi. Atılımdaki varyasyon, etsiz diyet uygulanarak en aza indirgendi. Çalışmada elde edilen sonuçlar aşağıdaki biçimde özetlendi: i. Deney grubu üyeleri kontrol grubundakilere oranla kg yağsız vücut kitlesi (IBM) başına daha fazla güç gösterdiler (8.86 5 0.58 W/kg !ekar-.şı7.86f 0.54 W/kg T.).' Bu fark p<0. 001 düzey inde anlamlı bulundu. 2. Deney grubunun bazal CKf IDH ve AID etkinlikleri sırayla 153. 2 î 36. 3 f 158.7 + 98.6 ve 3.196 î 1.520 IU/L? kontrol grubunun ise 138.8 î 37.4. 43.1 5.33.9 ve 2.33i t 0.787 lü/L idi. Gruplar arası farklar CK için p< 0.001, AID için p<0.01 düzeyinde anlamlı idi. 3. Deney ve kontrol gruplarının bazal İdrar kreatinin atılımları 1.818 ? 0.415 ve 1.578 f 0.521 g/gün idi. Fark p<0.05 düzeyinde.anlamlı idi. 4. Test sonrasında deney grubunun ortalama ÎDH etkinlikleri 171.9 ? 47.4 I0/L!ye çıkarken (p< 0.01 düzeyinde anlamlı), kontrol grubunun ortalama CK etkinlikleri 59.5 t 63.9 XU/I/ye arttı (p<0. 05 düzeyinde anlamlı). 5. Kontrol grubunun efor sonrası idrar kreatinin atılımları sabit kalırken, deney grubu için bu değerler 1.988 f 0.571 g/gün5 e %10 artış gösterdi. Bu sonuçların ışığı altında, anaerobik bir efor testi sonrasında sporcularda IHî, sporcu olmayanlarda ise CK etkinliklerindeki artışların belirleyici olduğu ve sporcuların idrar kreatinin atılımlarının daha yük sek olduğu gözlendi. CK, LDH, AID etkinliklerinde artış sağlamada eforun süresinin en az eforun şiddeti kadar önemli olduğu sonucuna varıldı.

SUMMARY Mich research' has been carriei cut by Apple (7) f Cerny ('28) and others about the effects of physical exercise and training on the enzymes of muscle metabolism,, but only a few ware designed to activate the anaerobic pathways. Conflicting results have been obtained by Heymsfield (81), Ri ley (132) and others about urinary creatinine excretion following exertion. Three trials of the standart Wingate anaerobic ergatîeter test (167) separated by 6-8 minutes constituted the test used in the present work. Seram activities of OK (involved in the ixtaann reaction for the misele5 s imaediate energy source), MB (one of the main enzymes of glycolysis) and LDH (catalyzing the transition reaction between glycolysis and the TCh cycle), have been determined before and after the test, in a group of 33 athletes and 30 controls. Samples have been collected six hours after the test, according to a preliminary work. Lactate levels were determined in capillary sables -taken after a period of. six minutes at the end of the test, in order to check whether the test was really anaerobic. Urinary creatinine excretion has been determined in 24-hour saraples before and after the test. Variation in the excretion has been minimized with a meat-free diet. The results obtained are summarized as follows; 1. Higher **ork rates per LBM were obtained in athletes than controls (8.86 Î 0.58 W/kgjgjc vs. 7.86 ? 0.54 ^/^3ımî r p* 0.001). 2. The resting CK# LDH and MB activities, averaged 153.2 4 36.3r 158.7 î 98.6, 3.196 î 1.520 IU/L in athletes and 138.8 ?37.4f 43.1 î 33. 9, 2.331 ? 0.787 in controls respectively. The differences between groups were significant for CK (p< 0.001) and MB Cp< 0.01).. 3. urinary.creatinine excretions at rest for the athletes (1.818 ? 0.415.g/d) were higher than the controls (1.578 f 0.521 g/d), p<<0.05. 4. The îîîean LDH activities of the athletes increased to 171.9 î 47.4 10/ L ' (p <0.01) and the raean CK activities of the controls increased to 59.5 fr 63.9 IÜ/L (p<0.05). 5. Urinary creatinine excretions increased by 10% to 1.988 4 0.571 g/d in the athletes and did not' change in controls. These results suggested that Increses in LDH activities in athletes ` and increses in CK activities in controls `*rere isore significant and that athletes had higher urinary creatinine excretion levels. It has 'been concluded that the duration of work «as as important, as its level in obtaining increases in CKj. LDH and MD activities.