Deneysel diyabet oluşturulmuş sıçanların böbrek glomerul değişikliklerine E vitamininin antioksidan etkisinin araştırılması

Abstract

2.0ZET DENEYSEL DİYABET OLUŞTURULMUŞ SIÇANLARIN BÖBREK GLOMERUL DEĞİŞİKLİKLERİNE E VİTAMİNİNİN ANTİOKSİDAN ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI Diyabetes mellitus, lipid ve protein metabolizma bozukluğunun eşlik ettiği insulin eksikliği sendromudur. Son yıllarda birçok patolojide olduğu gibi diyabet komplikasyonlarının patogenizinde de serbest oksijen radikallerine ilgi artmıştır. Reaktif oksijen türlerinin oluşturduğu oksidatif hasar `oksidan stres` olarak tanımlanır ve prooksidan-antioksidan dengenin prooksidan yönünde değişmesiyle karakterizedir. Diyabetik komplikasyonların etyolojisinde oksidatif stresin önemli bir rol oynadığı çalışmalarla gösterilmiştir. Önemli bir endojen ve eksojen antioksidan olarak hücresel ve hücrealtı membranların bütünlüğünün korunması alfa-tokoferolün başlıca fonksiyonlarından biridir. E vitaminin biyolojik aktivitesi; antioksidan özellikleri sonucu, serbest oksijen radikallerinin moleküler ve biyolojik sistemlere olan oksidatif zararlarından korumaktır. Diyabetik nefropatinin klinik sendromu oluşmadan önce glomerül hemodinamiğinde değişiklikler olmaktadır. Bu evre fonksiyonel evredir, oluşan değişiklikler reverzibldir, uygun tedavi yöntemleriyle giderilmedikleri takdirde böbrek yetmezliğine giden ara evreye girilir. Bazal membran ve mezangiyumda reaktif, morfolojik bozukluklar oluşur. Çalışmamızda, erken diyabet evresindeki reverzibl değişikliklere E vitaminin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Streptozotocin ile diyabet oluşturulan sıçanlarda, sekiz hafta sonunda böbrekler histopatolojik olarak incelendi ve diyabet oluşturularak E vitamini verilen grupla karşılaştırıldı. E vitamini ile tedavi edilen grubun böbreklerinde glomerulosklerozun, E vitamini verilmeyen diyabetik gruba göre anlamlı olarak azaldığı gözlendi (P<0.01). Anahtar Sözcükler: Diyabetes Mellitus, E vitamini, Glomerül.

3. SUMMARY THE ASSESSMENT OF ANTIOXIDANT EFFECT OF E VITAMINS ON KIDNEY GLOMERULE CHANGES IN EXPERIMENTAL INDUCED DIABETES IN RATS. It is defined as a diabetes melitus, lypid and protein metabolism corruption accompanied by insuline deficiency. As is observed in many pathological fields, in recent years the pathogenic role of oxygen radicals in diabetic complications have become a source of interest. Oxidative damage inflicted by reactive oxygen species is also referred to as `oxidative stress` and reflects a shift in the prooxidant- antioxidant balance in favor of the former. Evidence has accumulated indicating that the generation of reactive oxygen species (oxidative stress) may play an important role in the etiology of diabetic complications. The preservation of cellular and subcellular membrane intgrity is one of the leading functions of alpha-tocopherol as a significant endogen and exogen. The biological activity of vitamin E results principally from its antioxidant properties and subsuquently the protection of molecules and biological systems from oxidative damage by oxygen-derived free radicals. Before the clinical syndromes of diabetic nephropathy develop, changes are witnessed in the glomerule hemodynamic. This phase is a functional phase and the developed changes are reversibl and will lead to the medial phase of kidney insufficiency unless appropriate treatment is practiced. Reactive, morfological deficiencies develop in the basal membrane and the mesangium. Within our study, the scope was to examine the preservative effects of vitamin E on the reversibl developments in the early diabetic phase. With the rats that were influenced to diabetes through the injection of streptozotocin, the kidney were examined histopathologically, after eight weeks and compared with the results of the group that had been influenced with diabetes and treated with vitamin E. It was observed that the vitamin E treatment had significantly reduced the glomerulosclerose in the kidneys as in comparison with the control group (P<0.01). Key Words: Diabetes Mellitus, vitamin E, glomerule. t»fl