Hipertrofik kardiyomiyopatiye yol açan beta-miyozin ağır zinciri (beta-MHC) gen bölgesinde Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp ve Arg719Gln mutasyonlarının aile düzeyinde saptanması

Abstract

ÖZET HİPERTROFİK KARDİYOMİYOPATİYE YOL AÇAN P-MİYOZİN AĞIR ZİNCİRİ (P-MHC) GEN BÖLGESİNDE Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp ve Arg719Gln MUTASYONLARININ SAPTANMASI ANAHTAR KELİMELER Kardiyomiyopati, Genetik, Hipertrofik Kardiyomiyopati, Mutasyon, p-Nfiyozin Ağır Zinciri, Genotip, Fenotip, PCR Temelli Mutasyon Tarama, Ani Kalp Ölümü Hipertrofik Kardiyomiyopati (HCM), genellikle ailesel olan primer bir kalp hastalığıdır. Genel popülasyondaki prevalansı, % 0.2 (l/500)'dir. HCM, hipertansiyon veya kapak hastalığı gibi hipertrofi yapabilecek başka nedenlerin bulunmadığı, genellikle sol ventrikülde ve interventriküler septumda lokalize olan asimetrik bir hipertrofiyle karakterize otozomal dominant bir hastalıktır. Miyozin ağır zinciri, troponin T, troponin I, a-tropomiyozin, essential ve regülatör hafif zincirler, kardiyak miyozin bağlayan protein C, aktin ve titin gibi birçok sarkomerik proteinde meydana gelen mutasyonlar HCM'ye neden olur. Hastalık, kardiyak yapıda ve klinik bulgularda değişikliklerle beliren çok çeşitli klinik görünümlere sahiptir. En ağır bulgusu, ani kalp ölümüdür (AKÖ). HCM; klinik, morfolojik ve genetik çeşitliliğinden ötürü, modern tanımlamasının yapıldığı 40 yıldan bu yana, klinisyenler ve araştırmacıların gözünde öneminden hiçbir şey kaybetmeden dikkat çekici bir hastalık olmaya devam etmiştir. Bu çalışmanın amacı, kötü prognoz ve yüksek AKÖ insidansı gösteren, (3-miyozin ağır zincir genindeki Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp ve Arg719Gln mutasyonlanm tespit etmektir. Alman kanlardan fenol-kloroform ekstraksiyonu ve etanol çöktürme yöntemiyle DNA'lar elde edildi. Mutasyonların saptanmasında, PCR ve kısıtlayıcı enzim kesimi + mini horizontal agaroz elektroforez teknikleri kullanıldı. Çalışmada, uluslararası literatürde en sıkgözlenen mutasyonlar öncelikli olarak tarandı ve dünyada kabul edilen moleküler genetik yöntemler uygulandı. İncelenen 18 hastada Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp ve Arg719Gln mutasyonlannın olmadığı saptandı. tûWK8ik6ftm^ktı«toi

ABSTRACT SCREENING OF Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp AND Arg719Gln MUTATIONS IN THE P-MYOSIN HEAVY CHAIN GENE (P-MHC) CAUSING TO HYPERTROPHIC CARDIOMYOPATHY KEY WORDS Cardiomyopathy, Genetics, Hypertrophic Cardiomyopaty, Mutation, p-Myosin Heavy Chain, Genotype, Fenotype, PCR Based Mutation Screening, Sudden Cardiac Death. Hypertrophic Cardiomyopathy (HCM) is a primary and usually familial cardiac disorder. The prevalence of HCM in the general population is about 0.2 % ( or 1 in 500). It is inherited as an autosomal dominant disease that is characterised by asymmetrical hypertrophy, often of the left ventricle, with predominant involvement of the interventricular septum in the absence of other causes of hypertrophy, such as hypertension or valvular heart disease. HCM is caused by genetic mutations in several of the sarcomeric proteins, such as myosin heavy chain, troponin T, troponin I, a-tropomyosin, essential and regulatory light chains, cardiac myosin-binding protein C, actin and titin. HCM is genetically heterogeneous, and therefore it is associated with a very diverse clinical presentation in terms of altered cardiac structure and clinical manifestations. The most severe manifestation is sudden cardiac death (SCD). Because of the characteristic clinical, morphological and genetic diversity, hypertrophic cardiomyopathy held the curiosity of clinicians and researchers since its modern description almost 40 years ago. The aim of this study is to determine the P-myosin heavy chain mutations that Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp and Arg719Gln are associated with a poor prognosis and high incidence of SCD. DNA from collected peripheral blood samples were isolated according to phenol- chlorophorm extraction and ethanol precipitation. PCR and restriction enzyme digestion +mini horizontal agarose electrophoresis techniques were used in screening the mutations. In this study, the mutations are more often observed in the international literature were screened and molecular genetic methods which mostly accepted in the world were applied. It is determined that none of mutations including Arg403Gln, Arg453Cys, Arg719Trp and Arg719Gln was found on 18 patients examined.