Profesyonel dansçılarda kas iskelet sistemi yaralanmaları

Abstract

Amaç: Çalışmada; profesyonel dansçıların, kas iskelet sistemi özelliklerinin belirlenmesi vebunların diğer faktörlerle birlikte yaralanma profilleri ile muhtemel ilişkilerinin araştırılmasıamaçlanmaktadır.Gereç ve Yöntem: Çalışma ?Şaman? dans grubu dansçılarından 26 kadın, 16 erkek, toplam42 gönüllü ile grubun stanbul Teknik Üniversitesi Taş Kışla kampüsündeki çalışmayerlerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada anketler ile yaş, boy, vücut ağırlığı, dominant el,sigara ve alkol kullanma alışkanlıkları, dans geçmişleri, dans tipi, eğitim süreleri, dansabaşlama yaşları, dans edilen zemin türü, kullanılan ayakkabı türü, ısınma, soğuma, germeegzersiz alışkanlıkları, kendileri için öngördükleri dansı bırakma yaşı ve önceki yaralanmaprofilleri sorgulanmıştır. Klinik değerlendirmede; pektoral kaslar, hamstring kasları, kalçafleksör kasları, tensör fasia lata ve lumbal ekstansör kaslarına yönelik kısalık testleri ile gövdehiper-ekstansiyonu, lateral fleksiyon ve otur-uzan esneklik testleri yapılmıştır. Eklem hareketaçıklıkları ?nötral 0 yöntemi? ne göre universal goniometreyle, genel laksite durumları iseBeighton skorlaması kullanılarak değerlendirilmiştirVerilerin istatistik analizinde Ki-kare, Mann-Whitney U ve t testi yöntemleriStatistical Package for Social Sciences 11.0 (SPSS 11.0) programı ile uygulanmıştır.Bulgular: En sık yaralanma %30.0 ile ayak bileği, en az yaralanma ise %5.0 ile ayaktasaptanmıştır. Ders öncesi uygun şekilde ısınan dansçılar anlamlı derecede daha azyaralanmaktadır (pâ¹0.05). Dansçılarda otur-uzan testi sonucu arttıkça yaralanmaların da arttığıgörülmüştür (pâ¹0.05).Sonuç: Türk halk oyunları ile modern dansın birleştirilmesi ile oluşturulan ve profesyonelalanda en çok icra edilen türlerden biri olan karma dans stilinde yaralanmalar en çok ayakbileği ekleminde görülmektedir. Yaralanmalara etkiyen en önemli faktörler gövde fleksiyonuve ders öncesi ısınmadır.Anahtar Kelimeler: Dans, Yaralanma Profili, Kas-skelet Yaralanmaları

Objectives: Our study is planned to identify the musculoskeletal characteristics of theprofessional dancers and to evaluate its relation with their injury profiles.Material and Method: The study was performed the working place of ?Şaman Dance andRhythm Theatre? at Istanbul Teknik University, with the participation of 16 male and 26female volunteered dancers. Information regarding the demographic characteristics,dominancy, tobacco and alcohol habits, dance histories (dance types, training periods, agestarted to dance), dance surface, type of footwear; warm up, cool down, stretching exercisehabits, the age planned for quitting professional dance and past injury profiles of the dancerswere gathered by questioners. For the clinical evaluation; pectoral muscles, hip flexormuscles, hamstring muscles, tensor fascia lata and lumbar extensor muscles were assessed forshortness. Also trunk hyper extension, lateral flexion and sit & reach tests were performed forflexibility. Range of Motion for specified joints was measured by using a universalgoniometry and Beighton scale was used for evaluating generalized laxity.For statistical analysis ki-square, Mann Whitney U and t tests were performed byStatistical Package for Social Sciences 11.0 (SPSS 11.0)Results: The most frequently injured joint is found to be the ankle joint (30.0%) and the leastfrequently injured is the foot complex (5.0%). Dancers performing proper warm up exercisesbefore the class tend to get less injured (pâ¹0.05). Also increased number of injuries wereobserved in the dancers with higher results in sit & reach test (pâ¹0.05).Conclusion: In the multi disciplinary dance style, that is created by combining Turkish folkdances with ballet, modern and jazz dance steps, most injuries are to the ankle joint. Alsowarn up exercises that are done before the class and the amount of trunk flexion are the mostimportant factors that affect the injury.Key Words: Dance, Injury Profile, Muscula-Skelatal Injuries