Travmatik ve nontravmatik menisküs yırtıklarında uygulanan artroskopik menisektominin uzun dönem sonuçları

Abstract

Çalışmamızın amacı; mukoid dejenerasyon zemininde belirgin bir travma olmadan menisküs yırtığı gelişen olgular(grup A) ile travmaya bağlı menisküs yırtığı oluşan olgulara(grup B) uygulanan artroskopik menisektominin uzun dönem sonuçlarını radyolojik ve klinik olarak karşılaştırmaktır. Çalışmamızda mukoid dejenerasyona bağlı menisküs yırtığı olan olguların klinik ve radyolojik sonuçlarının, travmaya bağlı menisküs yırtığı olan olgulara göre daha olumsuz olacağını düşünmekteyiz. 1995-2005 yılları arasında iki ortopedik cerrah tarafından artroskopik tedavileri yapılan olgular çalışmaya alındı. 18-45 yaş arasında, travmaya bağlı menisküs yırtığı (artroskopik olarak normal menisküs dokusu olduğu görülen) olan ve belirgin bir travma öyküsü olmadan mukoid dejenerasyon zemininde menisküs yırtığı(artroskopik olarak bakıldığında tipik sarı renk görülen ve patolojik incelemesinde mukoid madde birikimi saptanan) gelişen 38 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Nontravmatik menisküs yırtığında mukoid dejenerasyon saptanan 20 olgu, grup A; travmatik menisküs yırtığı olan 18 olgu da grup B olarak adlandırılmıştır. Bu çalışma kesitsel analitik tasarımda planlanmıştır ve gerçekleştirilmiştir.Olguların demografik özellikleri, peroperatif artroskopi bilgileri, klinik skorlamaları ve radyografik verileri parametrik dağılıp dağılmamasına göre student-t test, Mann Whitney U test, Ki-kare testi kullanılarak test edildi. Tüm analizlerde SPSS 22.0 istatistik analiz yazılımı kullanıldı ve istatistik anlamlılık karar değeri p<0.05 olarak kabul edildi.Her iki grup olgunun genel özellikleri ve tedavi protokolleri benzer idi. Gruplar postoperatif VAS, IKDC ve KOOS puanlarına bakıldığında benzer saptandı. Grup A ve B' de preoperatif ve postoperatif Lysholm skorları arasında fark anlamlı çıkmıştır. Grup A ve B' de postoperatif Lysholm skorları benzer bulundu. Grup A'da preoperatif ve postoperatif Tegner aktivite düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmazken Grup B' de fark anlamlı çıkmıştır. Grup A ve B' de postoperatif Tegner aktivite düzeyleri benzer çıkmıştır. Gruplar Kellgren-Lawrence sınıflamasına göre benzer evrede idi ve birçok olguda erken dejeneratif değişiklikler vardı.Her iki grubun da klinik ve radyolojik sonuçları istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. Ayrıca her iki grupta da klinik iyileşme ve radyografik dejeneratif bulgular saptanmıştır.

Our study is to radiologically and clinically compare the long term results of arthroscopic meniscectomy performed for nontraumatic meniscal tears due to mucoid degeneration (MD) (Group A) and for traumatic meniscal tears (Group B). We believe that clinical and radiological results of facts nontraumatic meniscal tears due to mucoid degeneration are poorly then traumatic meniscal tears.38 patients between the ages of 18 to 45, who underwent arthroscopic meniscectomy between 1995 and 2005, with an average 15 years follow-up (group A n=20, group B n=18) were included in the study. Lysholm score and Tegner activity level were used for clinical comparison. Moreover, KOOS and IKDC were used at final follow-up and VAS scores were also compared. The radiographic changes were graded using the Kellgren-Lawrence classification.Student-t tests, Mann Whitney U test and Chi-squared test were used depending on whether the demographic characteristics, preoperative arthroscopy information, clinical scorings and radiographic data of the patients are distributed parametrically or not. SPSS 22.0 statistical analysis software was used in all analyses and the statistical significance decision value was accepted as p<0.05. Groups were similar in terms of demographic features and treatment protocols. Lysholm scores and Tegner activity levels were increased at average 15 years following arthroscopic meniscectomy. The increase in Tegner activity levels was not statistically significant in the nontraumatic group (Group A). No significant differences were detected in KOOS, IKDC and VAS scores at follow-up. Groups were similar on Kellgren-Lawrence classification and most of patients had early degenerative changes in radiographically. The clinical and radiologic results of both groups were found out to be statistically similar. Moreover, clinical recovery and radiographic degenerative findings were detected in both groups.