Şizofreni hastalarının ilaç uyumu ve içgörü düzeylerine motivasyonel görüşmenin etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Bu araştırmanın amacı; şizofreni tanılı bireylere uygulanan motivasyonel görüşmenin hastaların tedavi uyumları ve içgörülerine etkisini incelemektir.Yöntem: Araştırma deneysel araştırma deseninde olup, randomize kontrollü yapılmıştır. Morisky uyum ölçeği, İçgörü ölçeği ve Tedaviye yönelik uyum tutum anketi kullanılmıştır. Hastaların 20'si araştırma grubunu, diğer 20 hasta ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Motivasyonel görüşmeler bireysel olarak gerçekleştirilmiş olup, her bir görüşme, ortalama 60 dakika her hafta bir görüşme olmak üzere toplam altı görüşme şeklinde süreç tamamlanmıştır. Müdahale ve kontrol grubu hastalarının posttest sonrası üçüncü ve altıncı ay izlemi yapılmıştır.Bulgular: Şizofreni tanılı bireylerin motivasyonel görüşme sonrası, üçüncü ay izlem ve altıncı ay izlemde yapılan değerlendirmelerde Morisky Uyum Ölçeğinin toplam puanlarında müdahale ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark saptanmıştır. Program sonrası yapılan posttest, üçüncü ay izlem ve altıcı ay izlemde İçgörü Ölçeği toplam puanları açısından müdahale ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark saptanmıştır. Müdahale grubundaki hastaların içgörü puan ortalamaları kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksektir.Sonuç: Motivasyonel görüşme yöntemi pskiyatri klinikleri, psikiyatri poliklinikleri ve toplum ruh sağlığı merkezlerinde şizofreni hastaları ile tedavi işbirliğinin sağlanması, özbakımın sürdürülmesi, sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının kazanılması ve sürdürülmesinde kullanılabilecek bir yöntemdir. Anahtar Sözcükler: Motivasyonel Görüşme, Psikiyatri Hemşireliği, Şizofreni, Tedavi Uyumu, İçgörü. Objective: The aim of this study is to examine the effect of motivational interviewing on treatment adherence and insight levels of patients with schizophrenia.Method: The research was constructed in an experimental fashion as such a randomized controlled trial was utilized. The Morisky scale, Insight Scale, Adherence and attitude form were used. Twenty of the patients comprised the intervention group while the other twenty of the patients comprised the control group. Motivational interviews were carried out on an individual basis in the form of a total of 6 interviews held once in a week with an average of 60 minutes to complete for each session. After the initial posttest, the intervention and control groups underwent two more posttests on the 3rd and 6th month follow-ups. Results: The posttests, based of Morisky Scale and carried out with the schizophrenic individuals from intervention and control groups following the last motivational interviews in three stages, showed meaningful differences. Respectively, first posttest conducted upon completion of the personal interviews yielded, 3rd month follow-up yielded, and 6th month follow-up yielded. In terms of Insight Scale Total Scores, a meaningful difference was found. Respectively, first posttest conducted upon completion of the personal interviews yielded, 3rd month follow-up yielded, and 6th month follow-up yielded. The patients in the intervention group had significantly higher insight mean scores. Conclusion: Motivational interview method plays a vital role in establishing treatment collaborations with patients who diagnosed schizophrenia, maintaining the continuity of self-care, and the acquisition of healthy lifestyle behaviors at the psychiatry clinics and the community mental health centers.
Collections