Kas iskelet sistemi yaralanmalarında kalıcı kayıpların değerlendirilmesinde Amerikan Tıp Birliği (American Medical Association) yaralanma kılavuzunun kullanımı

Abstract

Giriş ve Amaç: Türk Ceza Kanunu'na (TCK) göre duyu veya organların işlevinde zayıflama/kayıplar ağırlaştırıcı sebep olarak nitelendirilmiştir. Kas-iskelet sistemi değerlendirilirken iş hukuku/sosyal haklar için düzenlenmiş yönetmeliklere ait listelerden yararlanılabilmektedir. Bu çalışma; AMA (American Medical Association) kılavuzunun iş göremezlik ve kalıcı kayıpların farklı tanımlamalar olduğu yönündeki yaklaşımının; ülkemiz ceza hukukuna ait 'işlevin yitirilmesi/işlevin sürekli zayıflaması' kavramlarının değerlendirilmesi için daha uygun olduğu düşüncesiyle planlanmıştır ve standardizasyon için örnek olması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: 18 yaş üstü kas iskelet sistemi yaralanması olan ve 01.10.2016 – 01.10.2019 tarihleri arasında anabilim dalımızca işlevin yitirilmesi/işlevin sürekli zayıflaması yönünde medikolegal değerlendirme raporu düzenlenen olguların demografik özellikleri, adli raporlarından elde edilen muayene bulguları, yaralanma ağırlıkları, kullanılan yönetmelik, AMA kılavuzuyla hesaplanan kayıp yüzdeleri veri formuna kayıt edildi. Veriler arasındaki ilişki SPSS 24.0 programı kullanılarak değerlendirildi.Bulgular: 281 olgu değerlendirildi. Yaş ortalaması 41,88±16,45, E/K oranı 2,79/1 bulundu. Travma nedeni olguların %63,7'sinde trafik kazaları, %18,9'unda künt travmalardı. Yaşamsal tehlike ile işlev arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,005). AMA kılavuzdan elde edilen kayıp yüzdeleri % 10-50 arasında `işlevin sürekli zayıflaması`, % 50'nin üzerinde `işlevin yitirilmesi` olarak tanımlanarak gruplandırıldı. Karşılaştırma sonucunda 281 olgunun 63'ünde travmatik lezyonların işlev üzerine etkisi hakkında farklı sonuçlar elde edildi. İlk değerlendirmede yönetmelik kullanılan 190 olgu için yeni hesaplanan kayıp yüzdelerinin; 134'ünde az, 32'sinde fazla, 24'ünde eşit olduğu gözlendi. Kullanılan yönetmelikler ve AMA kılavuzundan elde edilen kayıp yüzdeleri arasında anlamlı fark olduğu saptandı (p<0,01).Sonuç: Aynı hasta için farklı cetveller kullanılmasıyla farklı sonuçların elde edilmesi kaçınılmazdır. Bu nedenle bilimsel, objektif ve güvenilir adli raporlar için tıp gelişimine uygun, işlevsel, tüm kurumlarca kabul görecek, güncellenebilir bir düzenlemeye ihtiyaç vardır. Bu düzenlemede; geçerliliği ve güvenilirliği kabul edilmiş uygulamalara ve örneklere yer verilmeli, anatomik kayıp ve fonksiyonel kısıtlılığa ait sonuçlar bir arada değerlendirilebilir olmalı, elde edilen engel oranları işlevselliğe dayalı olarak hesaplanmalıdır.Anahtar Kelimeler: Adli travmatoloji, sürekli zayıflama, yitirilme, Türk Ceza Kanunu

Introduction: According to the Turkish Penal Code, weakening/loss in the function of the senses and organs has been described as an aggravating cause. While evaluating the musculoskeletal system, lists of regulations arranged for labor law/social rights can be used. The approach of the AMA (American Medical Association) guideline is that impairment and disability are different definitions and this study has been planned with the idea that this approach is more suitable for evaluating the concepts of `loss of function/permanent weakening of function` belonging to the criminal law of our country. It is intended to be an example for standardization.Materials and Methods: Patients over the age of 18 years with musculoskeletal injuries and a medicolegal evaluation report prepared by our department between 01.10.2016 – 01.10.2019 were included in the study and demographic characteristics, examination findings from forensic reports, injury weights, regulation used, and percentages of losses calculated from the AMA guidelines were recorded in the data form. The relationship between the data was evaluated using the SPSS 24.0 program.Findings: 281 cases were evaluated. The average age was 41.88 ± 16.45, and the M/F ratio was 2.79/1. The cause of trauma was traffic accidents in 63.7% of the cases and blunt trauma in 18.9%. The relationship between threat of life and function was statistically significant (p <0.005). The percentages from the AMA guideline are grouped and 10-50% are defined as `permanent weakening of function` and more than 50% are defined as `loss of function`. As a result of the comparison, different results were obtained about the effect of traumatic lesions on function in 63 of 281 cases. For the 190 cases in which the regulation was used in the first assessment, the newly calculated losses were; it was less in 134, more in 32 and equal in 24. A significant difference was found between the regulations used and the percentages of losses obtained from the AMA guidelines (p <0.01).Conclusions: It is inevitable to obtain different results by using different guides for the same patient. There is a need for an arrangement that is suitable for medical development, functional, updatable and acceptable by all institutions for scientific, objective and reliable forensic reports. In this arrangement; applications and examples whose validity and reliability have been accepted should be included, the results of anatomical loss and functional limitation should be evaluated together obtained disability rates should be calculated based on functionality.Key words: Forensic traumatology, permanent weakening, loss, Turkish Penal Code