Manisa İli`nde bati nil virüsü seroprevalansi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Giriş ve Amaç: Dünyanın farklı bölgelerinde geniş çaplı salgınlara yol açan Batı Nil Virüsü'nün (BNV) ülkemizde de görülmesi toplum sağlığı için bir risk oluşturmaktadır. Olası salgınlara karşı alınacak önlemlerin belirlenmesi için toplum tabanlı tasarlanmış çalışma verilerine gereksinim vardır. Bu araştırmada, Manisa İli'nde toplum tabanlı BNV seroprevalansının belirlenmesi, sosyodemografik ve sosyoekonomik değişkenlerin seroprevalansla ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma evrenini Ekim 2013 tarihinde Manisa İli Aile Hekimliği Bilgi Sistemi'ne kayıtlı iki yaş üstü tüm bireyler (N=1.317.917) oluşturdu. Beklenen seroprevalans değeri %2.5 alınarak en düşük örnek büyüklüğü %95 güven aralığında, %1 sapma ile 753 olarak hesaplandı. Araştırma 1233 kişi üzerinden yürütüldü. Seçilen kişiler basit rastgele örnekleme yöntemi ile belirlendi. Bu kişiler bağlı oldukları Aile Sağlığı Merkezi'ne davet edilerek anket formları dolduruldu ve kanları alındı. Örnekler çalışma tarihine kadar -80C'de saklandı. Serum örneklerinde BNV IgG ve IgM özgül antikor varlıkları ticari bir ELISA yöntemi kullanılarak araştırıldı ve bu parametreler araştırmanın bağımlı değikenlerini oluşturdu. Sonuçlar üretici firmanın talimatları doğrultusunda yorumlandı. Belirsiz saptanan sonuçlar negatif olarak kabul edildi. Yaş, cinsiyet, yerleşim yeri, öğrenim ve gelir durumu, meslek, nüfus yoğunluğu, rakım, tuvaletin hanedeki konumu, hipertansiyon, diyabetes mellitus, kardiyovasküler hastalık varlığı bağımsız değişkenleri ile bağımlı değişkenler arasındaki ilişki ki-kare, Fisher'ın kesin testi ve t testi ile incelendi. Potansiyel riskleri açıklayabilmek için herbir değişkene ait düzeltilmiş Odds Ratio (OR) ve %95 güven aralıkları lojistik regresyon yöntemiyle hesaplandı. Dokuz Eylül Üniversitesi Girişimsel Olmayan Etik Kurulları'ndan 13.08.2018 tarihinde onay alındı. Bulgular: Araştırmada ELISA yöntemiyle 17 serumda (%1.4) BNV IgM, 47 serumda ise (%3.8) BNV IgG antikor pozitifliği belirlendi. Risk faktörleri ve BNV IgM seroprevalansı arasında anlamlı bir ilişki görülmedi. BNV IgG seroprevalansı ile ileri yaş, hipertansiyon, diyabetes mellitus ve kardiyovasküler hastalık varlığı, düşük öğrenim ve gelir düzeyi, düşük rakımlı bölgede yaşama ve tuvaletin konumu bağımsız değişkenleri arasında anlamlı ilişki saptandı. Çok değişkenli analizde; yaş (her 1 yıl artışı) (OR:1,049, GA:1,025-1,073, p<0.001), yıllık kişi başı eşdeğer gelirin 3265 TL altında olması (OR:3,214, GA:1,534-6,731, p=0.002), yüksekliği 132 metrenin altındaki alanlarda yaşamanın (OR:3,213 GA:1,265-8,158, p=0.014) BNV seropozitifliği için risk faktörü oluşturduğu belirlendi.Sonuç: Manisa ili genelinde BNV IgG seroprevalansı % 3.8 olarak saptanmıştır. İleri yaş, düşük gelir düzeyi ve düşük rakımlı bölgelerde yaşamak seropozitifliğe anlamlı olarak etki etmektedir. Anahtar Kelimeler: Batı Nil Virüsü, Seroprevalans, ELISA Introduction and Aim: West Nile Virus (WNV), which causes widespread outbreaks in different parts of the world, is a risk to public health due to its existence in our country. Community-based study data are needed to identify measures to be taken against possible outbreaks. The aim of this study was to determine the seroprevalence of community-based WNV in Manisa and to investigate the relationship between sociodemographic and socioeconomic variables and the seroprevalence.Method: The population of the study consists of all individuals older than two years of age (N = 1,317,917) registered in Manisa Province Family Medicine Information System in October 2013. Assuming the expected seroprevalence value of 2.5% in the research area, the minimum sample size was calculated as 753 with 95% confidence interval and 1% deviation. The study was conducted on 1233 people. Selected participants were determined by simple random sampling method. Participants were invited to the Family Health Centers where they were registered, questionnaires were completed and blood samples were taken. Samples were stored at -80 C until the study date. Specific IgG and IgM antibodies against WNV were investigated in serum samples using a commercial ELISA method and these parameters were dependent variables of the study. The results were interpreted according to the manufacturer's instructions. Borderline results were considered negative. The relationship between age, gender, location, education and income level, occupation, population density, altitude, toilet position in the household, the presence of hypertension-diabetes mellitus-cardiovascular disease variables was analyzed chi-square, Fisher's exact test and t test. Adjusted Odds Ratio (OR) and 95% confidence intervals for each variable were calculated by logistic regression method to explain potential risks. Ethical approval for the study was accepted from Dokuz Eylül University Non-Interventional Ethics Committees on 13.08.2018.Results: WNV IgM antibodies were detected in 17 (1.4%) and WNV IgG antibodies were detected in 47 sera (3.8%) by ELISA. No significant association was found between risk factors and WNV IgM prevalence. WNV IgG prevalence was significantly correlated with independent variables of advanced age, presence of hypertension, diabetes mellitus and cardiovascular disease, low level of education and income, living in low altitude area and the location of the toilet. In multivariate analysis; age (every one year increase) (OR = 1.049, CI 1,025-1,073, p <0.001), equivalent annual income per capita below 3265 TL (OR = 3,21, CI 1,534-6,731, p = 0.002) living areas below 132 meters altitude (OR = 3,21, CI 1,265-8,158, p = 0.014) were found to be the risk factors for WNV seropositivity. Conclusion: Seroprevalence of WNV IgG was found to be 3.8% in Manisa Province. Advanced age, low income and living at low altitude areas have a significant effect on seropositivity. Key Words: West Nile Virus, Seroprevalence, ELISA
Collections