1. Dünya Savaşı`nda Türk-Hind ilişkileri

Abstract

ÖZET I. Dünya Savaşı'nda Türk-Hind münasebetleri, uluslararası ilişkiler ve savaş stratejisi bakımından çok önemlidir. Çünkü İngiliz sömürge imparatorluğunun can damarı olan Hindistan'da, Türk-Alman ittifakının Hindli istiklâlcilerle işbirliği yaparak gerçekleştirmeyi tasarladıkları bağımsızlık hareketi muvaffak olsaydı, bu en azından Rus ihtilâli ya da Amerika'nın savaşa müdahalesi kadar önemli bir gelişme olabilirdi. Global gelişmeler, büyük güçlerin politikaları ve ülkenin içinde bulunduğu şartlardan dolayı I. Dünya Savaşı'na Almanya'nın yanında girmek zorunda kalan Osmanlı Devleti'nin savaş stratejisinde Hindistan da önemli bir yer almıştır. Almanlarla müşterek faaliyetlere de konu olan çalışmalar esasen Cihad-ı Ekber ve Hind Müslümanlarının kazanılması cihetini belirgin olarak içermesine rağmen, antiemperyalist bir söylemle Hind halkının tamamına yönelik faaliyetler gerçekleştirilmiştir. Teşkilât-î Mahsûsa bağlantılı olarak yürütülen faaliyetler esnasında, Hindistan'daki İngiliz yönetimini çökerterek yerine millî, bağımsız bir hükümet kurmak isteyen Hindliler tarafından İstanbul'da istiklâlci örgütler de kurul muştur. Ancak gerek ulaşım ve iletişim zorluğu ve gerekse Hindu-Müslüman çatışması Hindlilere yönelik faaliyetleri zorlaştırmıştır. Diğer taraftan Almanlarla Türkler arasında da tam bir uyum sağlanamamıştır. Bunun yanısıra gücü nün zirvesinde olan İngiltere'nin çok hazırlıklı ve tedbirli olması, etkili propagandası ve karşı casusluk faaliyetleri de Türk-Alman faaliyetlerinin sonuçsuz kalmasında etkili olmuştur. Hindistan'da İngiliz yönetimi yıkılamadığı gibi, Türk cephelerini çökerten İngiliz ordularının temelini Hindli birlikler -yarısı Müslüman- oluşturmuştur ki, bu özellikle çok düşündürücüdür. İtilâf Devletlerinin kazandığı savaşın kaybedenleri arasında tabiî olarak amaçlarına ulaşa mayan Hindli İstiklâlciler de vardır.

SUMMARY Turkish-Indian relationships during the First World War is very impor tant as far as the international relations and the war strategy are concerned. Because, if the freedom movement which was planned jointly by the Turkish- German alliance and Indian Nationalists realized in India which was the vital spot of the English Empire at that time, it would be an extremely significant development comparable at least with the Russian Revolution or intervention of the United States to the War. Within the framework of the war strategy of the ottoman Empire, which entered in the First World War as an ally of Germany due to global develop ments, policies of the Great Powers, and the conditions of the Country; India has had a significant place. Although the endeavors which were the subject of the activities carried out jointly with Germany constituted the core of the Holy War (Cihad-i Ekber) and purpose of gaining of Indian Moslems, with and anti-imperialistic view, activities covering the Indian people as a whole were carried out as well. During the endeavors and activities that were executed in relation with the `Teşkilftt-ı Mahsûsa` (The Secret Service of the Ottoman Empire), a number of Nationalists organizations were set up in Istanbul by the Indians who wished to collapse the English domination in India and set up an inde pendent Government. However, the communication and transportation diffi culties, as well as conflicts between the Hindu and moslem peoples made the endeavors towards the Indian people difficult. Besides these, the providence and preparedness of England which was at the zenith of its strength at that time, its effective propaganda activities and counter-espionage movements also affected the failure of Turkish-German endeavors on the subject. Besides the failure of eliminating the English domination in India; the core of the English armies which defeated Turkish fronts was formed by the Indian Corp- s (half of them were Moslems) which is specially a dramatic event in itself. Ofcourse it can be said that the Indian Nationalists were among the losers of the War which won by the entente Nations.