Postmodernizm ve sanatsal yaratma

Abstract

ÖZET 20.yy'nin ikinci yansından, özellikle de 80'lerden bu yana adına postmodernizm denilen ; mimarlık, edebiyat, ekonomi, politika, felsefe, sosyoloji, plastik sanatlar, sinema, tiyatro gibi, bilim, kültür ve sanatsal hareketlerde yeni bir davranış biçimi sözkonusudur- Toplumsal çatışmaların yerini, giderek kültürel çatışmalara bırakmasıyla oluşan bu yeni davranış biçimi, realitenin yerine imajı koyarak, suretlere gerçek, toplumsal gerçekliklere simulatif bir boyut kazandırmıştır. Yaşadığımız kaotik çağın görüntüsü içinde, hızlı ve hızla tüketen bireyler olarak; tüketim, teknoloji, imaj, medya gibi kültürel baskınlık ve çatışmalar davranış biçimimizi karakterize etmektedir. Varlığından bu yana, zeitgeist'la paralellik içinde ortaya çıkan birbirinden farklı akımlar, 60'h yıllardan başlayarak, özelliklede 80'li yıllardan günümüze değin yaşamakta olduğumuz kaotik süreçte yeni bir sanatçı tipi yaratmış, böylelikle sanatsal yaratma alternatif bir boyut kazanmıştır. Postmodernizmle birlikte,bütün sanat dallan iç içe geçmiş, mühendis sanatçı ilişkisi gündeme gelmiştir. Bu aşamada uzmanlar farklı görüşler bildirerek, bu yeni kültürel davranış biçimini değerlendirme sürecine girmişlerdir. Ancak konunun, çok geniş bir platforma yayılmış olması açısından, postmodernizmle ilgili bir kuram geliştiremedikleri gibi, terimin anlamı üzerinde kesin bir fikir birliğine de varamamışlardır. Bir yandan modernizmin bir uzantısı olduğu, bir yandan modernizmden ve modern olan herşey'den tamamen kopuşun ifadesi olduğu savunulan postmodernizm, öyle ya da böyle yaşantımızı etkisi altına almış, bireyin bir parçası durumuna gelmiştir Sanatsal yaratma bağlamında postmodernizm, sanatın nesnesini, modernizmden farklı bir şekilde ele alarak yok etme sürecine girmiştir. Bu çarpıcı durum 60'lardan, özelliklede 80'lerden bu yana gerçekleştirilen bir dizi sanatsal eğilim çerçevisinde, belirsizlikler içinde de olsa, postmodernizmi somutlaştırmışdır. Alternatif bir davranış biçimiyle gelenekçilikten koparak, sanatla gündelik yaşam arasındaki sınırlan silmeyi hedefleyen postmodernizmin en belirgin özellikleri; ironi, retorik, eklektik, çoğulcu, kendi kendisini ve öncesini tekrar eden ve sürekli `şimdi` içinde çözülen bir ifadeyle varlık bildirmektedir. Bugün postmodernizm, kafalan kanştırmaya devam ederek, güncelliğini korumakta,dünya üniversitelerinde okutulmakta ve her alanda hala üzerinde tartışılmak tadır. Postmodernizmi aktif ve canlı duruma getiren nedenlerden biride budur zaten, Bilinmezin cazibesi !..

ABSTRACT A new way of attitude in the area of architecture, literature, economy, politics, philosophy, sociology, plastic arts, cinema, theatre; science, culture and in artistic movements called postmodernizm is talked about since the second part of the twentieth century especially from the 80s. This new way of attitude that was occured with the leaving the place of the social conflicts to the cultural conflicts, brought in a simulative dimension to the social realities and reality to the aspects, putting images instead of reality. The cultural domination and conflicts like the consumption, technology, form, media, etc. characterize our attitudes as individuals consuming rapidly the vision of caotic era that we have lived in. The trends, different from each other, occured in the parallel with Zeitgeist, shaped a new type of artist that is achieved an alternative dimension, beginning with 60s especially since 80s. All artistic branches were mixed with the coming of postmodernizm, and the relation of the artist and the engineer came into the agenda. In this stage the experts coming to the process of evaluating this cultural way of attitude, by expressing different views. But, they couldn't be like-minded on the meaning of the term, as they couldn't build up a theory about postmodernizm from the angle of being spread out to a wide platform. Postmodernizm, on the one hand defended as being the continuation of modernizm and on the other hand as being entirely the expression of the rupture from whole things that were modern and modernizm, whether or not, affected our way of living and became a part of an individual. In the relation of artistic creation, postmodernizm dealt with the object of the art, different from the modernizm and came into the process of extermination. This impressive condition, inspite of being in uncertainty, concretized the postmodernizm, in the frame of a series of artistic trends that was realized from 60s and particularly 80s. Being ruptured from traditionalism with the alternative way of behaving, that aims to delete the borders between the daily life and art and the most prominent characteristics of the postmodernizm, irony, rhetoric, eclectic, pluralist and being repeatative of itself, came into being with the expression that is soluted permanently in present time. Today, postmodernizm protects its currency, is studied in the universities all around the world and is discussed in every aspects going on confusing the minds One of the reasons that brings the postmodernizm to the state of activity is this fact: the charm ofunknownity!