A case study on the translation of children`s literature: Oscar Wilde`s The Happy Prince and other tales

Abstract

Bu çalışmanın amacı, içerisinde beş masal barındıran Oscar Wilde'ın Mutlu Prens'inin çocuk yazını çevirisi çerçevesinde betimleyici bir analizini gerçekleştirmek ve bu analiz kapsamında bu masalların Türkçe'ye çevirilerinin karşılaştırmalı bir metin analizini sunmaktır. Metin analizinde, çocuk yazını çevirisinde ve özellikle de masal çevirisinde yaşanabilecek sorunların çözümünde çevirmenlerin kararlarının etkisinin Gideon Toury'nin Çeviri Normları'nın ışığında açıklanması amaçlamaktadır. Çalışma, aynı masal metninin farklı periyodlarda farklı çevirmenler tarafından yapılmış üç farklı çevirisini kapsamakta ve yeterlik/kabul edilebilirlik kutupları, çeviride sözcük seçimleri, özel isimlerin ve kültürel unsurların çevirisi, çeviri kaymaları gibi birçok unsuru ele almayı amaçlamaktadır. Dolayısıyla, çevirmenlerin kararları ve çevirmenlerin konsantrasyon alanlarının ana özellikleri açısından çeviri stratejileri de gösterilmiştir. Sonuç olarak, Nureddin Sevin'in Bahtiyar Prens'inden (1938), Ülkü Tamer'in (1960) ve Nihal Yeğinobalı'nın Mutlu Prens'ine (2016) zamansal değişim açısından bakıldığında çevirmenlerin kullandıkları çeviri stratejilerinde genel eğilimin kaynak metin odaklı yeterli çeviriden hedef metin odaklı kabul edilebilir çeviriye doğru değiştiği gözlemlenmiştir.

The purpose of this study to perform a descriptive analysis of Oscar Wilde's The Happy Prince and Other Tales that contains five fairy tales –The Happy Prince, The Nightingale and the Rose, The Selfish Giant, The Devoted Friend and The Remarkable Rocket- within the frame of translation of children's literature and present a comparative text analysis of its translations' into Turkish with a textual analysis. In textual analysis, the translators' decisions when dealing with possible problems in translation of children's literature and especially translation of fairy tales are intended to be explained within the framework of Translation Norms of Gideon Toury. The study covers three translations of the same fairy tale text by different translators at different times with the intention to show that they may have several similarities and dissimilarities as regards the poles of adequacy/acceptability, word choice in translation, naming and the treatment of proper names, cultural elements, translational shifts and many other aspects and they would also show the translation strategies in terms of translator's decisions and the main characteristics of the translators' fields of concentration. Ultimately, it was concluded with the observation that the general tendency is that the strategies used by translators changed from a source text oriented adequate translation to target text oriented acceptable translation from a temporal point of view; that is, from Nureddin Sevin's `Bahtiyar Prens` (1938) to Ülkü Tamer's (1960) and Nihal Yeğinobalı's `Mutlu Prens` (2016).