Kira sözleşmesinde alt kira ve kira hakkının devri

Abstract

ÖZET Kira sözleşmesinin taraflarından biri olan kiracının, sözleşmeden doğan kiralananı kullanma hakkım, üçüncü bir kişiye, kira bedeli karşılığında kiralaması alt kira; bu hakkını üçüncü bir kişiye devretmesi ise kira hakkının devridir. Alt kira ve kira hakkının devri, Borçlar Kanunu'nun 259. maddesinde, Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun'un ise 12. maddesinde düzenlenmiştir. Borçlar Kanunu, kiracıya, kiralananı üçüncü bir kişiye kiralama ve kira hakkım devretme imkanını vermiştir. Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun ise kiracıya, bu hakkı, kiralayanın izni ile vermiştir. Alt kira sözleşmesi ve kira hakkının devri, gerek İsviçre Hukuku'nda gerekse Türk Hukuku'nda yeteri kadar incelenmemiştir. Bu nedenle de alt kira ve kira hakkının devri ilişkilerinde, bu ilişkilerin sona ermesinin sonuçlan ve hapis hakkı gibi konuların ya gereği kadar ya da hiç incelenmediği için tartışmalı noktalar oluşmuştur. Tez konusu olarak kira sözleşmesinde alt kira ve kira hakkının devrinin alınmasının en önemli sebebi budur. Bu nedenle, özellikle alt kira sözleşmesinin hukuki niteliği, asıl kira sözleşmesinin, alt kira sözleşmesinin sona ermesine nasıl etki edeceği belirtilmeye çalışılmıştır. Kiralayanın, alt kiracının eşyaları üzerindeki hapis hakkı konusuna da netlik kazandırılmaya gayret edilmiştir. *s25S25SSSSf

ABSTRACT Letting of the property by the tenant, a party to the tenancy agreement, to a third party in return of a rent is called sub-tenancy agreement while a transfer of the right to use property to a third party is called transfer of the right of tenancy. Sub tenancy and transfer of the right of tenancy are regulated under the section 259 of the Obligations Act and under the section 12 of the Act No: 6570 (Act on Letting of Immovable Property). Obligations Act permits sub-tenancy and the transfer of the right of tenancy, but Act No 6570 permits these acts on the condition that the Landlord consents them. Sub-tenancy agreement and transfer of the right of tenancy have not examined properly neither in Swiss Law nor in Turkish Law. Therefore, some ambiguities have arisen about the right of distraint and the consequences of the termination of the sub-tenancy agreement and transfer of the right of tenancy. This thesis aims to clarify such ambiguities as the legal character of sub-tenancy agreeement, landlords' rights of distraint over the goods of sub-tenant, and how the main tenancy agreement affects the termination of sub-tenancy agreement. n