Paslanmaz çelik kronlar etrafındaki dişeti dokularının değerlendirilmesi ve tutuculuk özelliklerinin in vitro olarak karşılaştırılması

Abstract

II ÖZET Paslanmaz çelik kronlar, süt ve genç daimi dişlerin restorasyonunda, önemli bir yer tutmaktadır. Özellikle diğer restoratif yöntemlerin yetersiz kaldığı durumlarda etkili ve pratik bir çözüm sağlamaktadır. Çalışma, in vivo ve in vitro olmak üzere iki bölüm halinde yürütüldü. İn vivo çalışmada, Atatürk Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniği'ne başvuran, yaşlan 6 yaş 1 ay ile 9 yaş 10 ay arasında değişen, 25 kız 25 erkek çocuğun süt molar dişlerine 60 adet paslanmaz çelik kron yerleştirildi.Kontrol grubu olarak simetrik dişlerden yararlanıldı. Çalışmada yer alan çocuklar ağız ve diş sağlığı konusunda bilgilendirildi. Takibi yapılabilen çocuklardaki 47 krona 3, 6 ve 12. aylarda plak indeksi, gingival indeks ve sulkus derinliği değerlendirmeleri yapıldı. İstatistiksel analizler sonucunda, kronlu dişlere ait plak indeksi değerleri ağızdaki diğer dişlerden ve simetrik dişlerden daha düşük bulunmasına rağmen, gingival indeks değerleri daha yüksek bulundu. Kronlu dişlere ait sulkus derinliği değerleri, kontrol grubu ve kron yerleştirilmesinden önceki değerlerle karşılaştınldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. Paslanmaz çelik kronları çevreleyen dişeti dokularında meydana gelen bu değişikliklerin önemsiz ve klinik olarak kabul edilebilir düzeyde olduğu sonucuna varıldı. İn vitro bölüm, paslanmaz çelik kronların farklı kesim ve simanlarla tutuculuk özelliklerini karşılaştırmak amacıyla yapıldı. Çalışmada, yeni çekilmiş, çürük olmayan 120 adet süt molar diş kullanıldı. Dişler iki gruba ayrıldı. Birinci gruptaki 60 adet süt dişine minimal kesim yapılarak, 15'er dişten oluşan 4 gruba ayrıldı ve gruplardan biri kontrol grubu olarak alındı. İkinci gruptaki 60 adet süt dişinde ise, mine-sement bileşiminin 2 mm. üzerindeki diş yapısı tamamen kaldırıldı ve örnekler birinci gruptaki gibi sınıflandırıldı. Kesim yapılan dişlere paslanmaz çelik kronlar yerleştirilerek, kenar adaptasyonları sağlandı. Kronları yapıştırmak için polikarboksilat, çinkofosfat ve cam iyonomer simanlar kullanıldı.Ill Örnekler Haunsfield tensometrede test edilerek, sonuçların istatistiksel analizleri yapıldı. I. grupta en yüksek veriler cam iyonomer simanla elde edilirken, polikarboksilat ve çinkofosfat siman arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. İkinci grupta simanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlendi. Mekanik tutuculuk açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark elde edilemedi.

rv SUMMARY Stainless steel crowns take an important place in the restoration of primary and permanent teeth. These crowns provide an effective and practical solution, especially in cases where other restorative procedures remain unsatisfactory. This study was conducted in two stages being in vivo and in vitro. In the in vivo study, 60 stainless steel crowns were placed on primary molar teeth of 25 male and 25 female cases applied to the Department of Pedodontics of the Faculty of Dentistry at Atatürk University and whose ages ranged from 6 year 1 month to 9 year 10 months. Symmetrical teeth were used as control group. Children who took part in the study were informed about oral hygiene. 47 crowns in the follow-up group were evaluated according to plaque index, gingival index, and gingival sulcus depth criteria in the 3rd, 6th and 12th months. At the end of the statistical analyses, the plaque index values of crowned teeth were found to be lower than those of the other teeth in the mouth and also lower than the values obtained from the control group, while gingival index values were higher. Statistically significant differences were found when the sulcus depth values of crowned teeth were compared with the control group and with the values obtained before placing the crowns. It was concluded that these changes occuring in the gingival tissues surrounding the stainless steel crowns were insignificant and at a clinically acceptable level. The in vitro study was made to compare retention features of different cements and preparations used for retaining stainless steell crowns. 120 newly extracted primary molars with no caries were used. The teeth were divided into two groups. 60 primary molars were applied minimal preparation and then divided into four groups each consisting of 15 teeth; and one of these groups was taken as the control group. The dental structure above the 2 mm. level of cemento-enamel junction was completely removed in the 60 primary molars in the second group.After preparation, stainless steel crowns were placed on the teeth and their marginal adaptations were obtained. Polycarboxylate, glass ionomer, and zincphosphate cements were used to cement the crowns. The samples were tested by Haunsfield tensometer and the statistical analyses of the results were made. In the first group, no statistically significant differences were found between polycarboxylate and zincphosphate cements, while the highest productivity was obtained by glass ionomer cement. Statistically significant differences were observed between the cements in the second group. No statistically significant difference was seen between the groups regarding mechanical retention.