Türk sendikacılığı ile bazı Avrupa Topluluğu ülkeleri sendikacılığı normlarının karşılaştırılması ve Türkiye`nin uyum derecesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Avrupa Sosyal Şartı 'da temel demokratik bir hak olarak görülen sendikal hakları güvence altına alan hükümler taşımaktadır. 21 Kasım 1990 tarihli Avrupa 'nın bölünmüşlüğüne son veren Paris Şart 'ına imza atarak da Türkiye Avrupa Topluluğu 'na girme arzusunu perçinlemiş.sorumluluk altına girmiş ve bir taraf olduğunu ispat etmiştir. Sendika özgürlüğünün somut bir içeriğe kavuştuğu Uluslararası Çalışma örgütü 'nün birçok tavsiye ve sözleşmesine de ülkemiz taraftır. Bunlar; 87 Sayılı Sendika özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkı 'nın Korunmasına İlişkin Sözleşme, 98 Sayılı Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı tikelerinin Uygulanmasına ilişkin Sözleşme, 151 Sayılı Kamu Hizmetinde örgütlenme Hakkının Korunması ve Çalışma Koşullarının Belirlenmesi İşlemlerine İlişkin Sözleşmelerdir. Avrupa Topluluğu 'nda çalışma hayatına ilişkin düzenlemeler ve sendikacılık normları bakımından da Türkiye tam üye olarak kabul edilmediğinden topluluğun kabul ettiği işçilerin Sosyal Temel Hakları Topluluk Şartı 'nın yükümlüklerini şimdilik yerine getirmek zorunda değildir ancak şart bilhassa sendika itibarı ile incelendiğinde Türk Mevzuatı ile birçok noktada uyum içerisindedir. Yalnız Avropa Topluluğu Ülkeleri tam bir `Örgütlü Toplum` durumuna gelmiştir. Türkiye 'nin bu bakımdan alması gereken bir mesafe bulunmaktadır. Endüstri İlişkileri Sistemlerinin önemli bir grubunu oluşturan iş ve iş hukuğu mevzuatının Avrupa Topluluğu 'na üye ülkelerde farklılıklar gösterdiği de görülmektedir. Ne varki bu mevzuatlardan önce gelen ve bazen onlara kaynak oluşturan Uluslararası Çalışma örgütü 'nün normları ve Avrupa Topluluğu 'nun Sosyal düzenlemeleri üye ülkeler için bağlayıcı yükümlülükler ve bağlayıcı özellikleriyle ulusal düzeyin üzerinde hukuki bir çerçeve bulundurmaktadır. Dünyada Sosyal Adalet 'i geliştirmek, Uluslararası rekabet koşullarını dengelemek amacıyla hazırlanan ILOnormları ve AT normlarına asgari bir uyum sağlanmadan gerek Dünya gerekse Avrupa Çatısı altında gerçek bir entegrasyon sağlanamayacağı aşikardır. Ancak Türkiye bir kısım eksikliklere rağmen şanslı bir konumda bulunmaktadır. İlgili çalışmamızda bu saptamaların yapılarak tedbirlerin belirlenmesi ve planlanmasını içermektedir.
Collections