La psychologie du langage et Jean Paulhan
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET En geniş anlamlarıyla, ruhbilim insan davranışları nın, dilbilim ise dilyetisinin nasıl işlediklerini ve bunların işlevlerini inceleyen birer bilim dalı olarak tanımlanabilirler. Dilyetisinin kökenini araştırmak için, dilbilimciler ve ruhbilimciler dil olgularını incelemişler; özellikle bellek, algılama, zihin gibi ruhbilimsel işlevlerin ince lenmesi, anadilinin edinimi ve yabancı dil öğrenimi için uzun bir süre dili kullanmışlardır. Dilbilimciler dili tanımlamak ve nasıl işlediğini açıklamak için yöntemler geliştirmeye çalışırken, ruhbilimciler bilişsel etkinlik lerde dilin nasıl bir rol oynadığını araştırmışlardır. 1954 yılında, Amerika Birleşik Devletleri 'nde, ruh bilimci Osgood ve dilbilimci Sebook 'un çalışmaları so nucunda, iletişim sürecinde gerçekleşen ruhbilimsel ve dilbilimsel olgular arasındaki ilişkileri inceleyen ba ğımsız yeni bir bilim dalı olarak ruhdilbilim doğmuştur. Ruhdilbilim,kısa geçmişine karşın, insan etkinlikleriyle ilgili hemen hemen tüm alanlarda diğer bilimlerle işbir- 141ligi ve dayanışma içindedir. Gerçek bir dilbilimci olmamasına karşın, Fransız Akademisi üyesi, ve XX. Yüzyıl Fransız Yazınının yazar, denemeci, eleştirmen ve öykücüsü olarak, Jean Paulhan ya zınsal alanda olduğu kadar dilb il imsel alanda da etkili olmuştur. Bir yandan yazınla ilgili tüm sorunları aydınlatmak için özenli bir gözlemci, öte yandan genç yasarlar için yorulmak bilmeyen ve ellerinden tutan bir rehber olarak, Jean Paulhan tüm yaşamını döneminin ruhbilimsel sorunla rı ve dilyetisi denilen gizem üzerine çalışmakla geçir miştir. Dilin psikolojisi üzerine geliştirdiği kuramlardan oluşan Paulhan 'm yapıtları, dilbilim çevrelerinden daha çok, yazınsal çevrelere seslenmektadir. 142 İNGİLİZCE ÂBSTRAKT (en fazla 250 sözcük): The subjectmatter of the psycho linguistic research can be determined as the phenomena about the function of the mental system of human communication and the acquisition of the mother tongue which help to perceive, understand, produce, use and acquire the language. We have taken account of neither animal communication nor non-verbal communication. We have not touched upon the foreign language teaching and the pathology of linguistic behavior. By not doing so, we de not mean that these studies are unimportant. We think such studies require another research. Psycholinguistic as a science of human activity does not fail to have relations with the other various humane studies. And it will continue to survive almost in every domain of human activity. Jean Paulhan, a member of the French Academy, an author of the. french contemporary literature, a literary critic and an essayist, developed several hypotheses on language and language expression although he was not a theorist in linguistics. The works of. Jean Paulhan are of great importance in the approch to language from the psychological point of view. We have come to a conclusion that although his works on language de not constitute a theory, the psychological hypotheses of language that he developed interest mostly the specialists in rhetoric and style.
Collections