Pekiştirme döneminde Hawley ve Osamu tipi retainer pekiştirme apareylerinin dişsel stabilite ve interdijitasyon üzerine olan etkilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, aktif ortodontik tedavi sonucunda elde edilen değişimleri kalıcı hale getirmek amacıyla kullanılan iki farklı pekiştirme apareyinin, dişlerde oluşan mobilite, oklüzal kontak ve stabilite üzerine olan etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. `Edge-wise` tekniği ile çekimli ve çekimsiz olarak tedavi edilen 57 birey araştırma kapsamına alınmıştır. Bireyler kullandıkları pekiştirme aygıtına ve çekimli ya da çekimsiz ortodontik tedavi görmüş olmalarına göre; Cekimli-Hawley (Grup 1), cekimsiz-Hawley (Grup 2), Çekimli-Osamu (Grup 3), Çekimsiz-Osamu (Grup 4) olarak 4 gruba ayrılmıştır. 9 ay süre ile takip edilen hastaların pekiştirme aygıtlarını ilk altı ay boyunca yemek haricinde sürekli, sonraki 3 ay boyunca ise günde 12 saat olacak şekilde kullanmaları sağlanmıştır. Pekiştirme dönemindeki değişimleri incelemek amacıyla hastalardan pekiştirme başlangıcında, pekiştirmenin 3., 6. ve 9, aylarında olmak üzere toplam 4 kez mobilite ve ısırma kayıtları alınmıştır, Bu hastalardan yine pekiştirme başlangıcında, 6, ve 9. aylarında olmak üzere toplam 3 kez ortodontik modeller elde edilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde gruplar arası değişimlerin önem düzeylerini belirlemek amacıyla varyans analizi uygulanmıştır. Analiz sonucunda çekim ve aparey gruplarında ve bunların interaksiyonlarında sadece birkaç parametrede istatistiksel olarak önemli farklılık bulunduğu için bütün gruplar birleştirilerek istatistiksel değerlendirmeler birleşik grup üzerinde yapılmıştır, İncelenen tüm parametreler için her bir grupta zamana bağlı olarak meydana gelen geçici değişimleri inceleyebilmek amacıyla Tekrarlı Ölçüm Varyans Analizi (RepeatedIV Measurements of Variance) uygulanmıştır. Önemli farklılık gösteren parametrelerde farklılığın hangi aylar arasında olduğunu tespit etmek amacıyla ise Bonferroni analizi uygulanmıştır. İstatistiksel analizler sonucunda periotest ölçümlerinin tümünde, ısırma kaydı ölçümleri ile ortodontik model ölçümlerinin ise bir kısmında pekiştirme tedavisi boyunca önemli değişimler olduğu gözlenmiştir. Dokuz aylık pekiştirme tedavisi boyunca genel olarak dişlerdeki mobilitede azalma, okluzal kontaklarda ise artma olduğu bulunmuştur. Ortodontik model analizi açısından değerlendirildiğinde ise 9 aylık pekiştirme süresinde genel olarak ark boyutunda azalma, çapraşıklık indeksinde ise artış olduğu tespit edilmiştir.

This study aims to examine the effects of two different retention appliances comparatively on the mobility, occlusal contact and stability of teeth. 57 subjects who were treated with and without extraction `edge-wise` technique were included in the study. The subjects were divided into four different groups, depending on the retention appliance they used and on the orthodontic treatment with or without extraction they received: Extraction-Hawley (Group 1), Non-extraction-Hawiey (Group 2), Fxtraction-Osamu (Group 3) and Non-extraction-Osamu (Group 4), The patients were followed for nine months and they were instructed to use the retention appliances continuously for the first six months except for the meal hours and for 12 hours a day during the next three months. The subjects had four mobility and occlusal records taken in order to examine the changes during the retention; the first at the beginning of the retention, the second in the 3rd month, the third in the 6th month and the fourth in the 9th month of retention. Again three orthodontic casts were obtained from the subjects; the first at the beginning of the retention, the second in the 6 month and the third in the 9th month of retention. In the statistical evaluation of the data obtained, variance analysis was used to determine the levels of significance of the changes between the groups. Statistically significant differences were found only in a few parameters in the extraction and appliance groups and in their interactions according to the analysis. Therefore, all the groups were pooled and the statistical evaluations were made in this pooled group. To analyze the time-dependent temporary changes for all the parameters examined in each group, Repeated Measurements of Variance was used. In addition, Bonferroni analysis was used to determine in which records there appeared a difference in the parameters of statistical significance. As a result of the statistical analyses, significant changes were observed in all of the periotest measurements and in some of the orthodontic cast measurements and occlusal bite registration measurements during the retention treatment.VI During the 9 months' retention treatment, there appeared a decrease in the mobility of the teeth and an increase in the occlusal contacts. The orthodontic cast analysis showed that generally there was a decrease in the dimension of arch and an increase in the index of crowding during the same treatment period.